گاردین در این یادداشت نوشت، تحریمها یک تاکتیک بسیار رایج هستند که همواره درباره استفاده آن سوال میشود و به ندرت درباره جنبه اخلاقی آن نیز پرسشی مطرح شده است.
نویسنده در ادامه به عنوان مثال تحریمهای سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۲ دوره ریاست جمهوری «باراک اوباما» رئیس جمهور پیشین آمریکا علیه ایران را یادآوری کرد و نوشت هدف این تحریمها این بود که ایران را از سیستم مالی بینالمللی دور کند.
یادداشت گاردین ادامه داد، اوباما با تاکید برای از بین بردن برنامه هستهای ایران و پیش از مذاکرات هستهای تحریمهایی علیه ایران اعمال کرد، اما در نتیجه این اقدام، در آن دوران میلیونها ایرانی به درمانهای دارویی ضروری دسترسی نداشتند و دو هزار ایرانی در حوادث هوایی کشته شدند چرا که فروش قطعات هواپیمایی به ایران ممنوع شده بود.
درادامه این یادداشت آمده است، سوال درباره اخلاقیات تحریمها، سوال سختی است و این تحریمها ناگزیر ختم به رنج گسترده مردم عادی در ایران میشود. تحریمهایی که دولت ترامپ بعد از خروج از برجام وعده اعمال آن را داده بود، در راستای منافع آمریکا هستند و برای بهبود زندگی مردم عادی در ایران نیست.
در انتهای یادداشت آمده است، تاثیر تحریمهای آمریکا، سختی زیاد برای مردم و بحران اقتصادی است که همین مردم باید آن را تحمل کنند. ایجاد خرابی به ندرت جهان را جای بهتری کرده است. تحریمها نوعی از خشونت هستند و کشورهایی که عامل این تحریمها میشوند قبل از هر اقدامی باید به کارایی عملی آن بیاندیشند و باید این اطمینان را داشته باشند که هزینه مدنی این تحریمها از لحاظ اخلاقی قابل توجیه است.