۲طرح پیشنهادی برای برنامه هسته‌ای ایران

نشریه یو‌اس‌ای‌تودی در گزارشی با بررسی برنامه غنی‌سازی ایران و مخالفت آمریکا با آن نوشت که برای دستیابی به هدف مطرح شده از سوی جان کری وزیر خارجه آمریکا برای افزایش بازه زمانی گریز هسته‌ای ایران به 6 تا 12 ماه، سانتریفیوژهای ایران باید به 5 هزار عدد از نوع ابتدایی (نسل اول) آن محدود شود. در حالی که یک برنامه‌ غنی‌سازی که بتواند به میزان کافی سوخت مورد نیاز نیروگاه اتمی بوشهر را تأمین کند نیازمند حدود 100 هزار سانتریفیوژ نسل اول است.

به نوشته یو‌اس‌ای‌تودی، اکثر سانتریفیوژهای ایران از نسل‌های ابتدایی آن است اما این کشور توانسته است سانتریفیوژهایی با توانی سه تا چهار برابر آن‌ها را توسعه دهد و در حال کار بر روی یک مدل پیشرفته‌تر است که می‌تواند تا 15 برابر بهبود در کارایی خود داشته باشد.

در این زمینه، "جورج پرکوویچ" تحلیلگر ارشد مؤسسه صلح بین‌المللی کارنگی که به تازگی از یک سفر پنج روزه از ایران بازگشته است و در این سفر با تعدادی از افراد مطلع از مذاکرات دیدار داشته است طرحی را ارائه کرده است که براساس آن ایران در وضعیت کنونی ظرفیت غنی‌سازی خود را کاهش دهد. با این حال، وی اظهار داشت که قدرت‌های جهانی باید اجازه دهند که ایران همزمان با ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای بیشتر، ظرفیت برنامه غنی‌سازی خود را افزایش دهد.

وی مدعی شد: "در حال حاضر، براساس اقدامات جاری بین‌المللی، هیچ توجیه قابل پذیرشی برای مقیاس کنونی غنی‌سازی‌ها آن‌ها وجود ندارد."

این در حالی است که تعدادی از محققان دانشگاه پرینستون آمریکا که شامل حسین موسویان، سخنگوی سابق تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای کشورمان است، طرحی را پیشنهاد کردند که به ایران اجازه می‌دهد تا سانتریفیوژهای خود را با انواع بهینه‌تر آن به‌روز کند (ارتقا دهد) و غنی‌سازی خود را در سطح کنونی و تا زمانی که برای تأمین سوخت رآکتورهای خود نیاز دارد، ادامه دهد. این طرح شامل نظارت سفت و سخت بین‌المللی به منظور مطمئن کردن جهان بابت پایبندی ایران به تعهدات خود در زمینه برخورداری از یک برنامه (صرفا) صلح‌آمیز است.