نکته امنیتی روز: میراث بدون وارث؟!
یک نوع سرقت آنلاین و بسیار شایع این است که افرادی در اتاقهای گفتگو یا از طریق ایمیل با شما ارتباط بر قرار میکنند و با جعل عنوان و اوراق به ظاهر رسمی از شما در خواست تقسیم میراثی به جای مانده و میلیون دلاری از فردی هموطن شما که در یک حادثه جان خود را از دست داده میکنند. معمولا این افراد اطلاعاتی ظاهرا رسمی از حساب بانکی شخص مورد نظر – که اتفاقا نام و عنوان وی نیز دقیق و صحیح است – به شما ارائه میکنند و بعد از جلب اطمینان شما و فریب شما با یک رقم میلیون دلاری، از شما درخواست واریز مبلغی به یک حساب مشترک برای انجام امور قانونی میکنند. هرگز فریب این افراد را نخورید زیرا حتی یک دلار نیز در سیستم بانکی داخلی و بین المللی بدون نظارت نهادهای مسئول قابل جابجایی نیست، و هیچ کس میراث میلیون دلاری خود را بی وارث رها نمیکند!
این استفاده از اطلاعات کاربران، از اصلی ترین سرویس گوگل یعنی جستجوی آن آغاز میشود. اما واقعا گوگل چه اطلاعاتی و در چه سطحی از شما دارد؟ و آیا شما باید نگران این موضوع باشید؟ بگذارید دقیق تر این موضوع را بررسی کنیم، پاسخ این سوالات شما را متعجب میکند:
رد پای اینترنتی شما
گوگل به خوبی از رد پای شما در اینترنت آگاه است و بهترین جایی که به شکل شفاف میتوانید از این موضوع اطلاع پیدا کنید Google Web History است که در واقع تمامی سابقه و تاریخچه مربوط به جستجوی شما را از هر دستگاهی که بر روی آن با حساب کاربری گوگل خود آنلاین بوده اید در آنجا نگه داشته شده است. برای آنکه خود ببینید، به اینجا مراجعه کنید.
در واقع داشتن سابقه جستجو های شما برای خودتان بهتر است – گوگل اینگونه میگوید – زیرا از این اطلاعات برای ارائه نتایج دقیقتر در راستای جستجو های آتی شما استفاده خواهد شد. اما این موضوع – حوزه های علاقه و در مرکز توجه شما – برای بازاریابان محصولات بسیار ارزشمند است و چنانچه در جریان این علاقه شدید، اطلاعات شخصی شما نیز به نحوی به دست آنها برسد، موضوع دیگر شخصی است!
در عین حال، تاریخچه بازدید شما از صفحات وب نیز هرچند کمتر عینی و آشکار اما به همان ترتیب تاریخچه جستجو، برای گوگل به آسانی قابل دیدن و دسترسی است. گوگل این تاریخچه را با استفاده از ابزارهای رصد کننده و همچنین با کاربست اطلاعات استخراج شده از AdSense و Analytics بدست می آورد.
گوگل میداند که شما معمولا از چه وب سایتهایی بازدید میکنید، ترتیب بازدید شما از آنها به چه شکل است، چه مدت زمانی را بر روی آن وب سایتهای سپری میکنید و اطلاعات جزئی دیگر. البته پروفایلی که از این اطلاعات درست میشود به نام شما نیست و در واقع به نام IP شما است. اما مجموع همه اینها یک اثر انگشت منحصر به فرد را تشکیل میدهد که در نهایت مربوط به شما است و از آن میتوان در راستای تبلیغات استفاده شود:
برای دیدن این اطلاعات در رابطه با IP خود میتوانید به Google Ad Settings در اینجا مراجعه کنید که در آنجا حتی میتوانید خود تغییراتی را اعمال نمایید. این صفحه اثر انگشت دیجیتالی شما برای گوگل است.
واقعیت این است که تقریبا هیچ اطلاعاتی در مورد فعالیت های آنلاین شما وجود ندارد که گوگل بخواهد و نتواند در مورد آن چیزی بداند. در این میان حتی اقدام به Private Browsing نیز نمیتواند به شکل کامل اطلاعات شما را حفظ کند.
گوگل + اطلاعات شما!
در حالی که فعالیت های رصد گوگل در مورد کاربران وسیع است، فیس بوک نشان داد که راه آسانتری هم برای بیرون کشیدن داده ها و اطلاعات کاربران وجود دارد. در واقع فیس بوک میلیونها کاربر را در سراسر جهان تشویق به ارائه بی چون و چرای اطلاعاتی کرده است که گوگل آنها را با استفاده از الگوریتم های پیچیده به چنگ آورده و در پایگاه های داده عظیم ذخیره سازی کرده است:
حال ما سرویس Google+ را داریم! پروفایل شما کامل است و هدفی بسیار خوب برای تبلیغات. حتی در این بین شما با تکمیل کردن این اطلاعات، خیلی شیک و مجلسی باقی اطلاعاتی را که گوگل نیاز دارد، در اختیار وی قرار میدهید! حال صرف نظر کنیم از تصاویر، پیامها و ایمیل هایی که برای مخاطبان خود میفرستید:
چیزی با نام ایمیل خصوصی نداریم!
قطعا کاربران Google+ به خوبی میدانند که چه اطلاعاتی را در اختیار گوگل قرار میدهند، همانطور که کاربران فیس بوک نیز اکنون سالهای است که اطلاعات خود را برای تبلیغات در اختیار فیس بوک قرار داده اند و ظاهرا از این موضوع ناراحت هم نیستند. واقعیت این است که هیچ دلیلی برای تمایز گذاشتن بین گوگل و سایر شبکه های اجتماعی در این خصوص نیت و استفاده گوگل از این اطلاعات هم بیشتر از بقیه این سرویس ها و شبکه ها نیست – ظاهرا. تنها تفاوت اینجا است که کاربران از یک شبکه اجتماعی توقع یک رفق رازدار بدن را ندارند.
شاید متعجب شوید، اگر بدانید که حساب جی میل شما از روند جامع جمع آوری داده های گوگل استثنا نیست! بلکه کاملا بر عکس، این حساب معدنی از اطلاعات و داده های ارزشمندی است که گوگل هرگز بدون جی میل آنها را بدست نمی آورد. البته این جمع آوری داده ها مشمول محتویات و جزئیات ایمیل های شما نمیشود اما همچنان ترجیحات و علایق شما در کنار سایر اطلاعاتی که به شکل عمومی از شما در فضای نت وجود دارد، میتواند منبع ارزشمندی برای گوگل باشد:
برای مثال گوگل از اطلاعات ایمیل شما برای فهمیدن اینکه در کدام یک از شبکه های اجتماعی و سرویس های رقیب گوگل ثبت نام کرده اید بهره میبرد. این موضوع میتواند منجر به دسترسی گوگل به اطلاعات کاربران بر روی آن شبکه های اجتماعی و سرویس ها شود.
از سوی دیگر استفاده از ابزار گفتگو یا Chat جی میل، یعنی Gtalk و همه برنامه هایی که از حساب گوگل برای گفتگو استفاده میکنند. تاریخچه گفتگو های شما را با جزئیات در اختیار گوگل قرار میدهد. واقعیتی که ما معمولا فراموش میکنیم زیرا تصور میکنیم چون گفتگو های قبلی را در صفحه Chat نمی بینیم، آنها از بین رفته اند. در حالی که شاید برای همیشه در سرورهای گوگل خانه کرده اند!
اندروید هم شما را میپاید!
بخش اعظمی از در پای انیترنتی شما میتواند بدون در نظر گرفتن اینکه از چه دستگاهی استفاده میکنید، رصد شود. اگر از یک سیستم عامل اندروید استفاده کنید که حساب گوگل بر روی آن فعال است، دیگر مهم نیست که از تبلت، PC یا گوشی هوشمند استفاده کنید. در حالت حداقلی، هنوز وب گردی شما از طریق مرورگر، فعالیت اینترنتی شما را با جزئیات به گوگل میدهد:
اندروید همچنین از اطلاعات مربوط به موقعیت جغرافیایی شما نیز بهره مند است، به واسطه فعال کردن موقعیت یاب یا نصب نرم افزارهای جانبی. این موضوع به ویژه زمانی برای گوگل اهمیت دارد که از طریق آن عادات رفتاری روزانه شما و محل های مورد علاقه یا رجوع شما را شناسایی کند.
این دو مورد تنها موارد آشکار و مشخصی است که از طریق آنها سیستم عامل اندروید اطلاعات کاربران را در اختیار گوگل قرار میدهد. مسلم از بسیاری مسیرهای دیگر اطلاعات کاربران در اختیار سیستم عامل و از آنجا گوگل قرار میگرد.
اینها واقعیاتی است که در خصوص میزان و حجم اطلاعاتی که از کاربران در اختیار گوگل قرار دارد را نشان میدهد. حال تفسیر این واقعیات بر عهده شما است. بدون شک گوگل بدون داشتن این اطلاعات و استفاده از آنها در راستای تبلیغات یک روزه ورشکست خواهد شد و تمامی خدمات دوست داشتنی همراه آن نیز به پایان خواهند رسید.
در خوش بینانه ترین حالت شاید بتوان به گوگل اعتماد کرد و این حجم از اطلاعات را در اختیار آن شرکت قرار داد. بسیار این کار ار میکنند. اما بدترین حالت نیز این است که این اطلاعات حتی نه توسط خود گوگل به شکل مستقیم، اما به دست عده ای هکر و مجرم بیفتد که سرانجام آن نا مشخص است. در نهایت مانند همیشه هشدار نهایی آن است که مراقب اطلاعاتی که از خود در فضای نت منتشر میکنید، باشید.