براساس تحقیق وزارت دفاع آمریکا، از هر دو خلبان پهپاد یکی از استرس شدید در هنگام عملیات رنج می‌برد. افزایش استرس در میان اپراتورهای پهپاد، هم اکنون به یکی از نگرانی های بزرگ نیروی هوایی آمریکا تبدیل شده است.
ديوان
محاسبات آمريكا گزارشى جنجالى تهيه كرده كه در آن به سوء مديريت نيروى
هوايى اين كشور در قبال خلبانان (ناوبر) هواپیماهای بدون سرنشین (پهپاد)
پرداخته است. اين خلبان‌ها مسئول پيچيده‌ترين و مرگبارترين عمليات نظامى
ايالات متحد هستند.
عملیات پهپادها اغلب برای حملات موشکی مرگبار علیه کسانی است که آمریکا آنها را به عنوان شبه نظامیان(!) شناسایی می‌کند.
در
سال ٢٠١٢ ميلادى و به دنبال گزارش‌هاى پيشين درمورد مشكلات خلبان‌ها و
همچنين رشد كلان شمار ارتش خلبانان سرى هواپيماهاى بدون سرنشين، سناتورهاى
آمريكايى از ديوان محاسبات اين كشور خواسته بودند درباره چگونگى برخورد
نيروى هوايى با خلبانانش تحقيقاتى به عمل آورد. بیشتر هواپیماهای بدون
سرنشینی که مورد استفاده ارتش آمریکا است نه تنها به یک خلبان بر روی زمین
احتیاج دارد بلکه به یک دسته از تحلیلگران ناظر، اپراتور حسگر و خدمه‌‌های
بخش تعمیر و نگهداری نیز نیاز دارد. برای حفظ یک هواپیمای بدون سرنشین در
فضا به ١٦٨ نفر خدمه نياز است. از زمان به رياست جمهورى رسيدن باراك اوباما
در سال ٢٠٠٨ ميلادى تعداد خلبان هاى هواپيماهاى بدون‌سرنشين سه برابر
افزايش يافته و به بيش از ١٣٠٠ نفر رسيده است.
تصويرى
كه بدست مى‌آيد نشان دهنده سازمانى است كه در حال تقلا براى كنار آمدن با
چنين رشدى بوده و درباره چگونگى مديريت جديدترين بخش خود سردرگم است. گزارش
ميدانى ٥٤ صفحه اى تهيه شده خاطرنشان مى كند كه نيروى هوايى براى استخدام،
پرورش و حفظ خلبان‌ها و تقويت روحيه‌شان با چالش‌هايى روبه‌رو است.
بسيارى از مشكلات در گام اول از ناتوانى در انتخاب داوطلبان متخصص و داراى شرايط روانى مناسب ناشى مى‌شود.
گزارش
نشان مى دهد كه اكثر اپراتورهاى هواپيماهاى بدون سرنشين از ميان خلبان‌هاى
معمولى ارتش انتخاب شده اند. اين حرفه به عنوانى شغلى با امكان پيشرفت
سريع در نظر گرفته نمى‌شود. همه ١٠ گروه مورد مطالعه ناشناسى كه ديوان
محاسبات آمريكا براى اين مطالعه با آنها مصاحبه كرده معتقدند كه ترفيع
گرفتن در مقام يك اپراتور هواپيماى بدون سرنشين بسيار دشوارتر است.
*** بسيارى به اين شغل به منزله تنزل رتبه نگاه مى كنند
در
مطالعه آمده است كه به گفته يكى از فرماندهان واحد، برخى در نيروى هوايى
نسبت به اين شغل نگرشى منفى داشته و آن را لكه ننگ محسوب مى‌كنند.
درحاليكه
از سال ٢٠١٠ ايالات متحد مشغول آموزش به خلبان هاى ويژه پهباد بوده، به
اعتقاد ديوان محاسبات اين كشور، نيروى هوايى روشى متناسب براى استخدام و
حفظ اين خلبانان بكار نبرده است. همچنين اين نيرو امكان بهره گيرى از پرسنل
جايگزين مانند افراد داوطلب و يا شهروندان عادى را نيز در نظر نگرفته است،
افرادى كه ظرفيت تحمل چالش روانى ساعت ها تعقيب اهداف روى صفحه نمايش و در
نهايت كشتن آنها را داشته باشند.
به
اذعان اين گزارش، نيروى هوايى آمريكا به دقت الزامات استخدامى اين شغل را
شناسايى نكرده است. در نتيجه ميزان استخدام ها در سال گذشته ميلادى با
كاهشى ٣٩ درصدى مواجه شده است.
در نتيجه خلبان ها به اجبار اضافه كارى مى كنند؛ به گفته ٥٧ درصد خلبان ها آنها بيش از ٥٠ ساعت در هفته كار مى‌كنند.
در
گزارش آمده است كه اين حجم كار توسط خلبانان كمترى پوشش داده مى شود كه
براى انجام ماموريت ها ساعات بيشترى كار مى كنند. با وجود كمبود نيرو،
نيروى هوايى آمريكا تعداد افراد مورد نياز براى انجام يك عمليات را محاسبه
نكرده است. همچنين اثرات مخرب عمليات ها بر سلامت بهداشتى اين خلبانان از
راه دور به درستى بررسى نشده و حمايت هاى لازم از آنها نيز پيش بينى نشده
است.
به
گزارش شبكه خبرى ان‌بى‌سى، سازمان اطلاعات مركزى آمريكا (سيا) مسئول
برنامه ريزى عمليات هواپيماهاى بدون سرنشين است و اهداف حملات را براى
نيروى هوايى مشخص مى كند. بنابر گزارش اداره مستقل روزنامه نگارى تحقيقاتى،
سازمان سيا در دوران رياست جمهورى باراك اوباما فرمان انجام ٤٠٠ حمله را
صادر كرده است. اين آمار ٨ برابر بيشتر از عمليات هاى انجام شده در دوران
رياست جمهورى جورج بوش بوده است.
سرعت
رشد عمليات ها به اين معنى است كه خلبانان، كه اكثر آنها حتى براى ناوبرى
چنين هواپيماهايى آموزش نديده اند، دوره هاى آموزشى محدودى ببينند. اين امر
شانس موفقيت در عمليات ها را كاهش داده و از تربيت نيروهاى خبره و مجرب
نيز جلوگيرى مى كند.
علاوه
بر آموزش ضعيف، خلبانان از خستگى ناشى از جدول هاى زمانى پيچيده نيز رنج
مى برند. گاهى هدايت هواپيماهاى بدون سرنشين در طول يك عمليات بيش از ٢٤
ساعت زمان طلب مى كند. بر اساس اين گزارش، شيفت‌هاى كارى كه مدام در حال
تغييرند مشكلاتى براى خواب خلبان ها بوجود آورده است، چرا كه آنها مجبورند
براى هماهنگى با شيفت هاى كارى جديد مدام برنامه خواب خود را تغيير دهند.
*** خلبانان پهبادهاى آمريكايى خسته و بى روحيه هستند
در
گزارش اشاره شده كه بار اصلى عمليات بر دوش اين خلبانان قرار دارد كه با
وجود استقرار در ايستگاه هايى در داخل خاك آمريكا در شرايط جنگى زندگى مى
كنند. گزارش مى افزايد كه خلبانان در اين وضعيت بايد گاهى نيروهاى متخاصم
را بكشند و زمانى ديگر براى حفظ جان نيروهاى خودى تلاش كنند و همزمان اين
اطلاعات را از خانواده و دوستان خود نيز پنهان كنند كه اين امر فشار بسيار
زيادى بر آنها وارد مى كند.
بنابر
گزارش این دسته از مشکلات پيامدهايى به دنبال داشته و به اقرار خلبانان
هواپيماهاى بدون سرنشين در تمام گروه های مورد مطالعه، این شرایط چالش
برانگيز تاثير منفی بر روحیه آنها داشته و باعث ايجاد استرس در اين افراد
شده است.
مشكلات
فراگير قيد شده در گزارش نشان مى دهد كه نيروهاى بى انگيزه، آموزش نديده و
خسته، ناكارآمدى برنامه هواپيماهاى بدون سرنشين آمريكا را هر چه بيشتر
برجسته مى كنند. در حاليكه اداره مستقل روزنامه نگارى تحقيقاتى آمريكا آمار
تلفات حملات پهبادها را در دوره رياست جمهورى اوباما بيش از ٢ هزار و ٦٠٠
نفر ذكر كرده، كاخ سفيد آمار ساليانه تلفات غيرنظاميان را در جريان حملات
كمتر از ١٠ نفر مى داند. سیاست دولت باراک اوباما برای استفاده از پهپادها
در کشورهایی از جمله پاکستان، افغانستان و یمن، انتقادهای رو به افزایشی در
پی داشته است.
به
گزارش هافينگتون پست، ديوان محاسبات ايالات متحد در زمينه استخدام افراد،
چشم اندازهاى پيشرفت كارى، بازخورد خلبانان و نحوه اداره پرسنل به نيروى
هوايى اين كشور ٧ مورد را توصيه كرده است. شايان ذكر است كه نيروى هوايى
آمريكا با ٤ مورد از توصيه ها موافقت كرده و ٣ مورد ديگر را تا حدودى
پذيرفته است. هر چند هنوز مشخص نيست كه اين اصلاحات در چه زمانى جامه عمل
خواهد پوشيد.