شهر نراق در نزدیکی دلیجان واقع در استان مرکزی با قدمت بیش از دو هزار سال سابقه سکونت و بیش از هزار سال سابقه مدنیت، یکی از «مناطق ویژه گردشگری بین المللی» استان است.
بطور کلی، مناطق نمونه گردشگری در چهار دسته به منطقه ویژه گردشگری محلی، منطقهای، ملی و بین المللی تقسیم میشوند.
شهر نراق با وجود بناهای تاریخی نظیر مسجد جامع، بازار شمس السلطنه، کاروانسرای حاجمهدی، قنات حاج اللهداد، موزه آب در محل آبانبار حاج عبدالباقی، بقعه امامزاده سلیمان(ع)، امامزاده یحیی(ع)، امامزاده زبیده خاتون(س) و امامزاده سلطانعلی(ع) و جاذبههای طبیعی نظیر دره آبشتا و آبشار گیسو، از مناطق ویژه گردشگری استان با پتانسیل بالای جذب توریست در سطح بینالمللی است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه مرکزی، استان مرکزی با قدمت دست کم شش هزار سال از مناطق ناشناخته و مظلوم گردشگری کشور است که با وجود مناطق ویژه گردشگری ملی و بینالمللی حتی برای مردم استان نیز ناشناخته باقی مانده است.
در سایتهای متعدد مربوط به تورهای گردشگری ملی، اسم مناطق مختلف ویژه گردشگری کشور از جنگلهای شمال کشور و تخت جمشید شیراز و سیوسه پل اصفهان گرفته تا جاذبههای طبیعی تبریز و رضائیه و اردبیل و تورهای کویرگردی و آثار باستانی یزد و دهها منطقه دیگر را میبینیم اما...
جای مناطق ویژه گردشگری نظیر غار چالنخجیر، روستای وفس، منطقه باستانی
خورهه، سنگنگارههای تیمره، چشمه آبگرم محلات، شهر تاریخی نراق،
ارتفاعات هفتاد قله، تالاب میقان، جاذبههای طبیعی تفرش و بیش از دو هزار
اثر تاریخی و باستانی استان مرکزی در فهرست تورهای گردشگری ملی خالی است.
شهردار نراق، به شکلگیری شبکه امنیتی دو منظوره، طی 700سال پیش در نراق اشاره کرد و افزود: این شبکه امنیتی که در زیر شهر به منظور دفع آبهای سطح شهر ساخته شده است، پناهگاه خوبی برای مردمان شهر به هنگام ناامنی بوده است و این همان طرحی است که امروزه در پدافند غیر عامل برای شهرها مطرح است.
وی، این شبکه امنیتی نراق را با مترو قیاس کرد و یادآور شد: همانگونه که مترو به منظور تسریع سفرهای درونشهری و کاهش آلودگی ایجاد شده است، میتواند پناهگاه امنی برای شهروندان باشد و این کارکرد با دومنظوره بودن شبکه امنیتی نراق قابل قیاس است.