تعجب رژیم صهیونیستی از شیوه ی ایران در مقابله با تحریم ها

بر اساس این گزارش، پس از شروع به کار دولت یازدهم، جمعی از اقتصاددانان و دانشگاهیان اقدام به آغاز فعالیت­‌های تبلیغاتی با استفاده از رسانه­‌های عمومی برای مبارزه با تحریم­‌های اقتصادی تحمیلی غرب علیه ایران کرده­‌اند.

فعالیت­‌های مبارزاتی که توسط روشنفکران و دانشگاهیان ایرانی ساکن در غرب و چهره­‌های برجسته­ رفرمیست (اصلاح‌طلب) ایران مورد حمایت و پشتیبانی قرار گرفته و یکصدا خواستار لغو تحریم­‌های صورت‌گرفته است.

بر اساس این گزارش، اگر چه این تیپولوژی از روشنفکران در مقام مبارزات چند روزه­ اخیر خود، رئیس‌جمهور و همکارانش را به افزایش تلاش‌های خود برای ایجاد یک توافق سیاسی در جهت بهبود وضعیت اقتصادی توصیه نموده ‌اند اما با این حال تصمیم‌گیرندگان در کشور را به اتخاذ یک رویکرد واقع بینانه (ישה מציאותית) و عملگرایانه (ופרגמאטית) امر کرده­‌اند.

 بر اساس این گزارش؛ این اقدام روشنفکران ایران، در شبکه‌های اجتماعی و کنفرانس‌ها منعکس شده و با ابتکارعمل اقتصاددانان حامی دکتر روحانی و وابسته به مرکز سیاسی وی در اردوگاه جریان رفرمیست (اصلاح‌طلب)، با محوریت دکتر "علینقی مشایخی”، دکتر "موسی غنی‌نژاد”، دکتر "محمدمهدی بهکیش” و دکتر "سعید لیلاز”، به روشنفکران ایرانی فرمان می­‌دهند تا صدای اعتراض خود را در برابر تحریم‌ها بلند ساخته و به کمپینی به نام صدای دفاع از خانواده­‌های فقیر، جوانان بیکار و خانواده‌ها و بیماران محتاج داروهای ضروری که همه مبتلا به تحریم هستند، بپیوندند.

این گزارش در ادامه به بررسی و آنالیز راهبرد ارائه‌شده توسط دکتر مشایخی پرداخته و با اشاره به نظر وی مبنی بر استقرار دولت در حد متوسط (כינון הממשלה) ​​به رهبری روحانی، متذکر می ‌شود که باید روشنفکران و فعالان مدنی در قالب گروه­‌های با نفوذی چون استادان دانشگاه، اقتصاددانان، کارآفرینان در بخش خصوصی، روزنامه‌نگاران، پزشکان، هنرمندان، وکلا، معلمان و مهندسان، به عنوان یک ابزار مهم برای تکمیل تلاش­‌های دیپلماتیک دولت، در خدمت رفع تحریم‌ها درآیند.

همچنین در این گزارش به موضوع عدم حمایت جریان روشنفکری از دولت قبل در مقابل تحریم­‌ها اشاره و مبتنی بر نظر مشایخی نتیجه‌گیری می­‌شود که در دوران ریاست جمهوری احمدی­‌نژاد، جریان روشنفکری ایران، از انگیزه­ کافی برای مقابله با تحریم­‌ها برخوردار نبود؛ اما پس از انتخابات وضعیت تغییر کرد و این کمپین با هدف ارسال نامه به رهبران گروه ۵ +۱، ضمن ترجمه­ رأی مردم ایران در انتخابات گذشته­ ریاست جمهوری، به ابراز تمایل ایران برای صلح (רצונה בשלום) و کمک برای گسترده‌شدن و ترویج فرآیند رِفُرم (تغییر) در ایران (תהליכי שינוי באיראן) اشاره می­‌نماید.

 این گزارش در ادامه به بررسی و آنالیز گفت‌وگوی مشترک دکتر "موسی غنی‌نژاد” و "محمدمهدی بهکش” در نشریه "تجارت فردا” پرداخته و با اشاره­ مجدد به این موضوع که در طول ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد، روشنفکران ایران با محدودیت­‌های شدیدی روبرو شدند و در نتیجه در مقابل تحریم­ها بی‌تفاوت (לפיכך) بودند؛ مطرح می­‌سازد که پس از روحانی انتخاب هیچ دلیلی برای اعمال فشار­های بین‌المللی بیشتر علیه ایران وجود ندارد.

گزارش سپس به بیان دلایل عدم توفیق دولت احمدی‌نژاد در مقابل رفع تحریم­‌ها، از منظر "سعید لیلاز” به عنوان مشاور اقتصادی خاتمی می­‌پردازد و مواضع احمدی‌نژاد در موضوعاتی چون انکار هولوکاست و درخواست او برای نابودی اسرائیل را از عوامل اصلی این عدم موفقیت معرفی می­‌کند.

همچنین به موضع انتخابات ریاست جمهوری اشاره و متذکر می ‌شود که انتخاب روحانی می‌تواند به از بین بردن تنش بین ایران و غرب کمک کند و در این راستا جنبش روشنفکری ایران می­‌تواند به رهبری سیاسیونی چون اکبر هاشمى رفسنجانى، سید محمد خاتمی، محمدرضا عارف و ناطق نوری، در برابر تحریم­‌ها موضع بگیرند.

این گزارش در ادامه به بررسی استراتژی جنبش روشنفکری ایران در برابر تحریم­‌ها پرداخته و متذکر می ­شود که در این استراتژی ایران یک سیاست خارجی معتدل (מדיניות חוץ מתונה) در منطقه و در سطح بین‌المللی را به جهت بهبود روابط با کشورهای جهان را عملیاتی نموده و صدای خود را به‌گونه­‌ای متقاعدکننده­‌تر (משכנעת יותר) کاهش می­‌دهد؛ در نتیجه آمریکا در تلاش­‌های خود برای تشدید تحریم‌ها، منزوی و اساس ادعای آمریکا که ایران یک عامل خطرناک است (איראן היא גורם מסוכן)، منتفی می­‌شود.

این گزارش در ادامه به ارزیابی نظرات روشنفکران ایرانی ساکن غرب که به کمپین مقابله با تحریم پیوسته­­‌اند اشاره می­‌کند.

 در این راستا به نظر دکتر "محمدهاشم پسران” استاد اقتصاد در انگلیس اشاره و با بیان این مطلب که ایران و کشورهای غربی باید در اسرع وقت تلاش­‌های خود را معطوف به برای رسیدن به یک راه حل دیپلماتیک، در جهت خدمت به منافع هر دو طرف با استفاده از فرصت ایجاد شده توسط انتخاب روحانی در ایران کنند؛ هشدار می­‌دهد که عدم استفاده از این فرصت جهت رسیدن به توافقات قابل توجه در مذاکرات میان ایران و غرب، منجر به ناامیدی و تقویت گروه­‌های افراطی در ایران خواهد شد.

این گزارش از منظر پسران متذکر می ‌شود که نوشتن مقالات، سخنرانی­‌ها و بیانیه‌های کمپین‌های تبلیغاتی در ملأ عام، می­‌تواند دولت جدید در ایران را کمک نماید تا به غرب بفهماند که روحانی به نمایندگی از ایران معتدل و صلح‌طلب بوده و اتخاذ تحریم­‌های جدید توسط اوباما به تضعیف وضعیت و موقعیت روحانی در داخل ایران می­‌انجامد؛ از سوی دیگر در ایران نیز روشنفکران به سیاستمداران جهت اتخاذ سیاست­‌های واقع‌بینانه‌تر کمک نموده و آنها را به این تشخیص برسانند که ادامه انزوای اقتصادی، آسیب‌پذیری کشور را بالا برده و قدرت منطقه­‌ای ایران را تحت تأثیر قرار می­‌دهد.

در این گزارش سپس به بیان نظرات یکی از روشنفکران رفرمیست (اصلاح‌طلب) در برابر تحریم­‌ها اشاره و موضوع توسعه فناوری­‌های پیشرفته که از طریق آن، ایران قادر به غلبه بر تحریم­‌ها خواهد بود، استدلال عناصر به اصطلاح تندرو و رادیکال در ایران ارزیابی می‌شود.

 این گزارش در فرازی به سراغ استراتژیست ارشد جریان رفرمیست (اصلاح‌طلب) رفته و ضمن ارائه­ بیوگرافی فشرده­‌ای از وی، به آنالیز مصاحبه­ او با "روزنامه اعتماد” پرداخته و به ابراز حمایت وی برای یک مبارزه عمومی علیه تحریم اشاره و انتقاد وی از جریان موسوم به افراط گرای مخالف بهبود روابط با غرب را متذکر می­‌شود.

در این گزارش سپس فعالیت­‌های صورت‌گرفته در شبکه­‌های اجتماعی مورد ارزیابی قرار گرفته است.

در این گزارش راه‌اندازی کمپین عمومی علیه تحریم­‌ها توسط گرهی از جوانان به نام "سفیران صلح و امید” (שגרירי השלום והתקווה) مورد بازخوانی قرار گرفته و هدف از راه­‌اندازی کمپین "نه به تحریم” (לא לסנקציות) در فضای مجازی، رساندن پیام روشنفکران ایران به غرب در راستای بیان این مطلب که "تحریم­‌ها به بخت ایرانیان برای رسیدن به صلح و دموکراسی لطمه می­‌زند” ارزیابی می­‌شود.

همچنین با بررسی مصاحبه­­ "حسین نقاشی” به عنوان یکی از این فعالان با "رویترز”، به جذب اعضای فعال از نسل سوم و چهارم در این کمپین اشاره می­‌شود.این گزارش سپس به نوع حضور و گستره­ فعالیت کمپین اشاره و نامه­ دو سندیکای کارگری در مورد ادامه تحریم­‌ها علیه ایران را در این راستا ارزیابی می­‌کند.

همچنین به مواضع رؤسای اتاق بازرگانی که "محمد نهاوندیان” به عنوان رئیس آن در مقام رئیس دفتر رئیس‌جمهور منصوب شده، اشاره و فرصت­‌های سیاسی و اقتصادی ایجادشده توسط انتخاب روحانی جهت مبارزه با تحریم­‌ها مورد بررسی قرار گرفته است.

نکته قابل تأمل در این گزارش‌ها و تحلیل‌های پیرامون آن این است که رسانه‌های غربی درصدد هستند با القای بلندتر بودن صدای نخبگان و جامعه مدنی از صدای حکومت، مشروعیت بخشی به صدای نخبگان را با ایجاد شبکه‌های اجتماعی کلید بزنند.

مشرق