ترامپ گروگان بولتون و پمپئو و التماس او به ایران برای تماس گرفتن و نجات دادن او

به گزارش پایداری ملی، جولیان بورگر در گاردین گزارش می دهد که ترامپ طی کنفرانس خبری بی مقدمه ای که روز سه شنبه  برگزار کرده، از ایران خواسته است که با او تماس بگیرد، انگار که او گروگان جان بولتون و مایک پمپئو باشد و قصد داشته این سیگنال را ارسال کند که ایران باید به نجات او بیاید.

 من از مشاهده این صحنه به فرضیه میمون های بی شمار افتادم که می گوید اگر تعداد بی شماری میمون به طور تصادفی  و برای مدتی به قدر کفایت طولانی روی دکمه های یک ماشین تایپ بکوبند، در نهایت  خواهند توانست یکی از آثار شکسپیر را به طور کامل تایپ کنند. تنها مشکل این است که در دنیای واقعی ممکن است به دلیل گرمای بیش از حد عمر جهان آنقدرنپاید که میمون ها عملا بتوانند اثر شکسپیر را باز تولید کنند.

هنگامی که ترامپ نیز یکی از سخنرانی های خود را ایراد می کند، مثل این است که تعداد زیادی میمون در حال کوبیدن تصادفی روی دکمه های دستگاه تایپ باشند و اگر  گه گاه یک جمله مربوط در سخنان او یافت شود، چنین به نظر می آید که تصادفا چنین اتفاقی رخ داده است.

ترامپ در جواب یک خبرنگار پیرامون اظهارنظرها و اقدامات تندروانه جان بولتون مشاور امنیت ملی او در ارتباط با ایران گفت: «جان...دیدگاه های  با ارزشی درباره مسائل دارد، اما مشکلی نیست. در واقع من نظرات جان را تعدیل می کنم که کار خیلی خوبی هم هست، اینطور نیست؟»

حتی ترامپ نیز در این باره شوخی می  کند که چقدر کم اتفاق می افتد که به نظر بیاید فرد بالغ حاضر در اتاق او است.

واشنگتن پست گزارش کرده است که ترامپ از مداخله گرایی بولتون در ونزوئلا راضی نیست و شکوه کرده که بولتون تلاش دارد پای او را به یک جنگ بکشاند. بولتون هفته گذشته به ترامپ گفته بود که اپوزیسیون ونزوئلا به سادگی می تواند دست به یک کودتا علیه رئیس جمهور این کشور نیکولاس مادورو بزند. بعد از آنکه نظامیان به ترامپ یادآور شدند که این اقدام نافرجام مانده است، ترامپ به این نتیجه رسید که مادورو «پشتش محکم است.»

در واقع بعد از آن بود که ترامپ گفت ایران باید با او تماس بگیرد.

پیشتر دولت او گفتگوهای بیشتر با ایران را رد کرده بود، مگر آنکه اول ایران نیروهای خود را از سوریه خارج کند و 12 شرط این چنینی دیگر را عملی سازد. در رفتاری که نوعا از ترامپ سر می زند، او سیاست خودش را با بوالهوسی از پنجره به بیرون پرت کرد، هر چند که اگر منصفانه نگاه کنیم سیاست احمقانه ای هم بود.

ترامپ گفت ایران به این دلیل با او تماس نمی گیرد که جان کری وزیر امور خارجه پیشین آمریکا همچنان با محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران ارتباط دارد و ایران را تشویق کرده که با ترامپ تماس نگیرد. آنگاه ترامپ خواستار آن شد که کری بر اساس قانون لوگان که غیرنظامیان آمریکایی را از شرکت در امور دیپلماسی با قدرت های خارجی منع می کند تحت پیگرد قرار گیرد.

دفتر جان کری با صدور بیانیه ای که از سی ان ان پخش شد اعلام کرد: «هر چیزی که پرزیدنت ترامپ امروز گفت آشکار اشتباه است. همین و بس. او در مورد واقعیات در اشتباه است، درباره قوانین در اشتباه است و متاسفانه درباره نحوه استفاده از دیپلماسی برای حفظ امنیت آمریکا نیز در اشتباه است.»

همانطور که پیش بینی می شد سفیر ایران در سازمان ملل اشاره کرد که ایران یک بار مذاکراتی را با آمریکا انجام داده و در زمینه کنار گذاشتن بخش عمده برنامه غنی سازی اتمی خود به توافقی دست یافته اند و این ترامپ بوده که این توافق را نقض کرده است.

قابل درک است که ایران می خواهد بداند که چه تضمینی به این کشور داده می شود که اگر  به توافق جدیدی با ترامپ دست یافت، ترامپ این توافق را نیز نقض نخواهد کرد.

ایران قصد ندارد با ترامپ تماس بگیرد و او را از جان بولتون مجنون صفت نجات دهد؛ کسی که گفته می شود از طریق سلطان شرور کازینوداری شلدون ادلسون به عنوان یکی از«ارکان» کمک های مالی به کارزار انتخاباتی ترامپ، او را زیر فشار قرار داده است.

تغییر مسیرهای ناگهانی و گاه به گاه و اظهارنظرهای عجیب و غریب ترامپ، به قدر کافی هر کسی را از دخیل شدن در دیپلماسی با او دلسرد می کند، کشور مغروری چون ایران به جای خود که بر این باور است آمریکا مکررا در امور داخلی آن مداخله کرده و حتی دولت این کشور را در سال 1953 سرنگون کرده است.

ترامپ گیر افتاده است.

بدتر آنکه ما نیز با ترامپ در حوزه سیاست خارجی یگانه ابر قدرت جهان گیر افتاده ایم. خدا به داد ما برسد.

نویسنده: خوآن کول (Juan Cole) استاد تاریخ خاورمیانه و جنوب آسیا در دانشگاه میشیگان