۲۱ مرداد ۱۳۹۲ - ۱۳:۲۷
کد خبر: ۴۶۵۲
هر که با ایران مذاکره می‌کند، باید بداند که مذاکره درباره سطح غنی‌سازی اورانیوم در ایران از ۵/ ۳ ‌درصد تا ۲۰ و حتی ۹۰ درصد، تنها یک بعد از ابعاد سه‌گانه برنامه هسته‌ای ایران است، زیرا برنامه هسته‌ای ایران سه بعد دارد و ایران دارای طرح دومی برای ساخت سلاح هسته‌ای است
«آموس یادلین» رئیس سابق اطلاعات نظامی رژیم اسرائیل در نشریه آمریکایی نیویورک تایمز، ضمن ارائه مقاله‌ای با نام «طرح دوم ایران برای ساخت سلاح هسته‌ای» برای مذاکرات احتمالی ایران و غرب شروطی را تعیین کرده است.

به گزارش «تابناک»، وی نوشته است در روزهای اخیر، رئیس‌جمهور جدید ایران از میل خود برای مذاکره با غرب برای حل مسأله هسته‌ای این کشور خبر داده است؛ افزون بر این، وزیر خارجه روسیه هم پس از انتخاب حسن روحانی اعلام کرد، ایران آماده است، غنی‌سازی اورانیوم خود را به سطحی پایین‌تر از 20 ‌درصد محدود کند. این دو رخداد در حالی است که ماه گذشته، نوری مالکی، نخست وزیر عراق به مقامات کاخ سفید گفت که ایران آماده است تا درباره مسأله هسته‌ای خود‌ مستقیم با آمریکا مذاکره کند؟ اما آیا این مذاکره است که اهمیت دارد و یا نتایج و خروجی آن؟

این مقام سابق اسرائیلی ادامه می‌دهد، هر ‌که با ایران مذاکره می‌کند، باید بداند‌ مذاکره درباره سطح غنی‌سازی اورانیوم در ایران از 5 /3 درصد تا 20 و حتی 90 درصد، تنها یک بعد از ابعاد سه گانه برنامه هسته‌ای ایران است، زیرا برنامه هسته‌ای ایران سه بعد دارد‌ که بعد دوم آن پیشرفت ایران در انباشت مقادیر زیادی اورانیوم غنی شده در سطح پایین است که می‌تواند در صورت لزوم، این مقادیر کم غنی شده را به سرعت تبدیل به سوخت هسته‌ای کند.

سومین جنبه برنامه هسته‌ای ایران این است که این کشور همچنان به دنبال یک راه موازی برای ساخت بمب اتمی از طریق پلوتونیوم است؛ بنابراین، اگر قرار است معامله‌ای با ایران انجام گیرد، باید این سه بعد از برنامه هسته‌ای ایران‌‌ بررسی شود.

ایران در ‌ده سال گذشته، هزاران سانتریفیوژ جدید نصب کرده که بیش از هزار عدد آن از نوع پیشرفته است. در این سال‌ها این کشور بیش از ۲۴۰ کیلو‌گرم اورانیوم ۲۰ درصدی غنی کرده ‌و با این حساب از آنچه اسرائیل آن را خط قرمز نامیده، گذشته است.

بر پایه گزارش‌های سازمان بین‌المللی انرژی اتمی، ایران این مقدار اورانیوم کمتر غنی شده را ‌‌دارد و می‌تواند با غنی‌سازی بیشتر آن‌ها سوخت چند بمب اتمی را فراهم کند.

لذا هر توافقی با ایران باید دارای این نکته باشد که غرب بتواند هر نوع فعالیت‌های مخفی ایران را در کوتاه‌ترین زمان ممکن رصد کند.

افزون بر این، ‌توانایی دیگر ایران در ساخت هسته‌ای با استفاده از پلوتونیوم است. ایران در ماه می ‌اعلام کرد که نیروگاه آب سنگین اراک در آغاز ‌سال آینده عملیاتی خواهد شد و کار‌شناسان غربی بر این باورند ایران با استفاده از این نیروگاه می‌تواند بمب هسته‌ای پایه پلوتونیوم را تا تابستان آینده بسازد؛ مسیری جایگزین غنی‌سازی اورانیوم برای ایرانیان که غرب از آن غفلت کرده است.

آدلین می‌افزاید: هرچند برای انجام این کار، ایران باید این توانایی را داشته باشد که پلوتونیوم را از اورانیوم جدا کند، ‌این مهم نیست! مهم این است که غرب از ایران بخواهد هر چه زود‌تر راکتور آب سنگین اراک را تعطیل کند. تعطیلی نیروگاه اراک بسیار حیاتی است، زیرا غرب به خاطر تأثیرات زیست محیطی حمله به راکتور آب سنگین اراک، بهتر است ‌در مذاکرات از ایران بخواهد که این نیروگاه را تعطیل کند.

از زمان اجرایی شدن پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای از سه کشوری که توانسته‌اند هسته‌ای شوند، دو کشور آن از طریق پلوتونیوم بمب ساخته‌اند. هند و کره شمالی بمب هسته‌ای پلوتونیومی ساخته‌اند. غرب باید از ایران بخواهد که نخست بتواند شتاب ایران در غنی‌سازی بیشتر اورانیوم کمتر غنی شده را در کنترل‌ بگیرد و دوم آن که نگذارد ایران‌ پنهانی به سمت ساخت بمب هسته‌ای پایه پلوتونیوم حرکت کند.

در سپتامبر گذشته، نتانیاهو در سازمان ملل تنها بر توانایی غنی‌سازی اورانیوم ایران اشاره کرد و ابعاد دیگر به ویژه توانایی ایران در ساخت بمب هسته‌ای پایه پلوتونیوم را نادیده گرفت. این در حالی است که توانایی غنی‌سازی اورانیوم ایران برای غرب شناخته شده است؛ اما اکنون ایران با استفاده از پلوتونیوم است که می‌تواند بمب هسته‌ای بسازد.

این مقام سابق اسرائیلی در پایان می‌نویسد، ‌مذاکره با ایران باید هر چه زود‌تر شروع شود؛ اما غرب باید سطح فشارهای کنونی یعنی تحریم‌ها و تهدید معتبر به حمله نظامی را حفظ کند. غرب باید بر هر سه جنبه برنامه هسته‌ای ایران که گفته شد، تمرکز کند. یک پیام میانه‌روانه از ایران نباید به این معنا باشد که این کشور اجازه دارد بمب هسته‌ای بسازد.
گزارش خطا
ارسال نظرات
نام
ایمیل
نظر