تولید فناوری که آب شور دریا را قابل آشامیدن می‌کند

ساخت تأسیسات نمک زدایی آب دریا نیازمند انرژی زیاد و فیلترهای ویژه است که هر دو مستلزم صرف هزینه های بسیاری است.

اکنون محققان با تولید نوعی فناوری، یک راه برای انجام این کار بدست آورده اند و آن سیستمی از کانالهای ریز است که به عنوان یک تراشه ساخته شده که می تواند نمک آب را با انرژی اندک خارج کرده و فرآیند انجام آن نیازی به فناوریهای فیلتری با هزینه های بالای ساخت و نگهداری ندارد.

استفاده از این کانالها می تواند برای مناطقی که آب شرب به سختی به دست می آید و آب دریا به وفور می تواند نوید بخش رشد و شکوفایی باشد. بزرگترین تأسیسات نمک زدایی در عربستان سعودی و برخی از جزایر کرائیب وجود دارد که تأمین آب شرب این مناطق به آن بستگی دارد. این تأسیسات نیازمند انرژی زیادی برای اداره هستند.

از سوی دیگر سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده است که یک میلیارد نفر از مردم دنیا به آب پاک قابل آشامیدن دسترسی ندارند. بسیاری از این افراد در مناطق ساحلی آفریقا و خاورمیانه زندگی می کنند.

ریچارد ام کروکس از دانشگاه تگزاس در آستین و اولریش تالارک از دانشگاه ماربورگ در آلمان خالق این فناوری جدید هستند. آنها آب شور را از یک کانال که به دو شاخه تقسیم شده عبور می دهند. هرکدام از کانالها عرض 22 میکرونی دارند. این دو کانال کوچک به یک الکترود متصل می شود که این الکترود تا جایی که کانالها منشعب می شوند، ادامه می یابد.

پس از آن، آنها سه ولت انرژی وارد الکترود می کنند. این ولتاژ برخی از یونهای کلرايد را که بار منفی دارند به کلرایدهای خنثی تغییر می دهد. این امر دارای تأثیر افزایش قدرت میدان الکتریکی و ایجاد یک شیب در دو کانال است. این شیب موجب می شود که یونها به یک کانال رفته و آب پاک از کانال دیگر سرازیر شود.

این سیستم بسیار ارزان تر از استفاده از فیلتر است، چرا که در این سیستم متراکم شدن و در نتیجه مسدود شدن فیلترهاوجود ندارد و میزان انرژی مورد نیاز آن بسیار کمتر از سیستم نمک زدایی کنونی است.

این دو محقق نتایج تحقیقات خود را در مجله Angewandte Chemie منتشر کرده اند.