به گزارش پایداری ملی، انتظار می‌رود شرکت ملی نفت چین سهامدار عمده پروژه 5 میلیارد دلاری بزرگ‌ترین میدان گازی جهان شود و شرکت دولتی سی ان پی سی که در ابتدا به یک کنسرسیومی با حضور توتال و شرکت پتروپارس ایران در سال 2016 برای توسعه فاز 11 پیوسته بود، قرار است سهم خود را از 30 درصد کنونی افزایش دهد. توتال در ابتدا دارای سهام 50.1 درصدی در این پروژه توسعه ای بود.
محمود مصطفوی، مدیر بخش سرمایه‌گذاری شرکت ملی نفت ایران گفته است که سی ان پی سی به سهامدار عمده در این پروژه تبدیل خواهد شد. اما هنوز شرایط قرارداد به صورت رسمی تغییر نکرده است.
توتال که در سال 2017 این قرارداد را با ایران نهایی کرد، زمانی‌که ترامپ در ماه می تصمیم گرفت تا از توافق هسته ای خارج شود، 40 میلیون یورو معادل 45.7 میلیون دلار در این پروژه هزینه کرده بود.
هفته گذشته دور نخست تحریم‌های آمریکا علیه ایران اجرایی شد و در ماه نوامبر تحریم‌های بیشتری علیه ایران اعمال خواهد شد. این اقدام تلاش شرکت‌ها برای ورود به ایران پس از توافق هسته ای را با پیچیدگی‌هایی مواجه کرده است.
توتال پیش از این، یک بار در سال 2009 به علت تحریم‌ها ایران را ترک کرده بود. این شرکت در نظر داشت تا در ابتدا یک میلیارد دلار در فاز 11 سرمایه‌گذاری کند که در نهایت منجر به تولید 2 میلیارد فوت مکعب گاز در روز معادل روزانه 400 هزار بشکه نفت شود. این قرارداد 20 ساله بود.
سی ان پی سی از سال 2004 در ایران فعالیت دارد و در خدمات نفت و گاز در میادین ایران ارائه می‌دهد.