محققان مستقر در مرکز رشد دانشگاه شریف موفق به تولید پلیمرهای نانو جهت استفاده در صنعت پلاستیک و بسته بندی شدند.
دکتر
رسول لسان خوش گفت: با توجه به اهمیت
اقتصادی و صرفه جویی در نگه داری مواد غذایی که سریع فاسد می شوند در دنیا
شاهد به روز کردن صنعت بسته بندی به وسیله تکنولوژیهای پیشرفته هستیم اما
در کشور ایران به دلیل فراوانی سبزیجات و میوه جات ،مردم تا ماه
های اخیر اهمیتی برای ماندگاری بیشتر مواد غذایی و لبنیات مورد استفاده
روزانه خود قائل نبودند، لذا امروز که هزینه ها بالا رفته است این نیاز
وجود دارد که حداکثر میزان نگه داری از مواد غذایی بدون استفاده از نگه
دارنده های شیمیایی که آثار زیان آوری دارند به وجود آید.
مدیر گروه
تحقیقاتی بسیار پیشرفته دانشگاه شریف خبر از اختراع و نوآوری در پلیمرهای تولید
ظروف پلاستیگی داد و افزود: همه این اتفاقات گروه ما را بر آن کرد تا
با استفاده از مواد با تکنولوژی روز و پیشرفته بتوانیم تحولی در صنعت
بسته بندی ایجاد کنیم که ما حصل آن دستیابی به پلیمرهایی با تکنولوژی نانو
شد.
اهداف آتی: در راستای بسته بندی امن حرکت می کنیم
لسان
خوش در ادامه افزود: در کشورهای خارجی از "اکسیژن اسکونجر" به عنوان تکنولوژی
استفاده می کنند که باعث می شود بسته بندی ها زمانی که در معرض نور و هوا
قرار می گیرند تا حتی الامکان اکسیژن را مصرف کرده و نگذارند که به مواد
غذایی داخل بسته بندی برسد و پس از آن که بالاخره اکسیژن خود را به ماده
داخل بسته بندی رساند تغییر رنگی در بسته بندی صورت می گیرد، مثلا رنگ آبی
بسته بندی به رنگ قرمز متمایل می شود و فرد آگاه می شود که ماده غذایی رو
به فساد است.
لسان خوش تصریح کرد: در کشور ما نه تنها تکنولوژی تغییر
رنگ بلکه اکسیژن اسکونجر هم در بسته بندی وجود نداشت و از مواد خام
پلیمری،در بسته بندی استفاده می شد که با نوآوری گروه ما این پلیمرها تولید
شده و در حال حاضر مورد استقبال تولید کنندگان مواد لبنیاتی قرار گرفته
ایم.
50 درصد ماندگاری بیشتر با استفاده از پلیمرهای نانو
مدیر
گروه تحقیقاتی بسپار پیشرفته شریف ادامه داد: هزینه استفاده از پلیمرهای
نانو با مواد خام پلیمری با خاصیت نگه داری بالاتر تفاوت چشمگیری ندارد اما
به دلیل عدم فرهنگ استفاده از این تکنولوژی در صنعت بسته بندی که می
تواند تا 50 درصد ماندگاری مواد غذايي را بالا ببرد كه بسيار تاثير
اقتصادي در خانوار ايجاد كند باعث كند شدن توليد انبوه ما مي شود.
بزرگ ترین چالش: سرمایه اولیه خیلی سخت در اختیار می گیرد
لسان
خوشی در پایان از مسئولین و دست اندرکاران علمی و فناوری کشور در خواست
کرد جهت توسعه و تکمیل چنین طرح هایی نیاز است تا واحد های تحقیقاتی و
پژوهشی با فراق بال هزینه های آزمایشگاهی خود را در اختیار داشته باشند
اما به دلیل تعدد ارگان های بالا سری خیلی طول می کشد تا سرمایه در حد
تحقیق و پژوهش در اختیار گروه تحقیقاتی ما و امثال هم قرار گیرد.