به گزارش پایداری ملی، این عارف دینی مردی بود که دلبسته دنیا و مطلقاتش نبود و قبل و بعد رسیدن به عنوان امام و رهبر کشور جمهوری اسلامی ایران هیچ تغیری در زندگانیش پدیدار نشد. و ساده زیستی اش زبانزد خاص و عام بود به طوری که دنیا پرستان از ساده زیستی این مرد فقید شگفت زده بودند.
او در عین عطوفت و مهربانی با مردم و قشر محروم جامعه با دشمنان قرآن و اسلام به شدت برخورد می کرد که نمونه تاریخی آن صدور حکم امام خمینی مبنی بر ارتداد سلمان رشدی است. امام خمینی با حکم شجاعانه خود علاوه بر نشان دادن قدرت مرجعیت و آمادگی و هوشمندی تاریخی آنان،امواج ناشی از خشم و اعتراض جهان اسلام علیه این اقدام موهن را سازماندهی و با روشن ساختن تکلیف فقهی و ابعاد این ماجرای خطرناک به همگان فهماند که در دفاع از ارزش های اسلامی،درمقابل هر گونه اهانت به اسلامو ساحت پیامبر (ص) و اهل بیت(ع) استوار ایستاده است.
یکی از خصلت های امام در سیرت و زندگی، حق پذیری ایشان می باشد که باید الگوی همگان قرار گیرد. حضرت امام در یکی از سخنانش فرمود: اگر من یک پایم را کنار گذاشتم، کج گذاشتم، ملت موظف است که بگویند پایت را کج گذاشتی، خودت را حفظ کن... همه باید مراعات این مسائل را بکنند.
امام در پاسخ به خبر نگار مجله تایم که پرسیده بود: «آیا هرگز در مورد چیزی اشتباه کرده اید؟» فرمودند: فقط محمد رسول الله و دیگر پیامبران و ائمه اشتباه نمی کردند، هر کس دیگری اشتباه می کند.
خداوند هر کس را دوست داشته باشد، به او شرح صدر عنایت می کند. این صفت مهم در وجود امام خمینی(س) نهفته بود و ایشان اسطوره و نمونه بارز این صفت زیبا بود. این صفت در زندگی امام، بسیار برجستگی داشت تا جایی که در مقابل پیشامدهای ناگواری؛ چون: پانزده خرداد، تبعید، شهادت فرزندشان آقا مصطفی، قضیه گروهک ها، توطئه ها و حوادث سال شصت، هشت سال دفاع مقدس و... با سینه سترگ استقامت کرد و کم ترین اضطراب و دلهره ای از خود بروز نداد. یکی از یاران امام می گوید: «وقتی حاج آقا مصطفی شهید شد، امام مثل کوه ایستادگی کرد و ما ندیدیم، یک بار حتی اخم کند. فقط فرمود: إِنّا للَّهِِ وَإِنّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَامید داشتم که مصطفی به درد جامعه بخورد.
از بارزترین خصلت های پسندیده روحی و معنوی امام، اطمینان و آرامش خاطر بود، آن هایی که ایشان را درک کرده اند به این حقیقت اعتراف نموده اند که امام در تمام فراز و نشیب ها، حتی یک لحظه دچار اضطراب نشد.
یکی از نویسندگان مسیحی هنگام مراجعت از ایران می گوید: امام خمینی یک طوفان بود، با این همه در نهاد این طوفان یک سکون و آرامش مطلق وجود داشت. در درون او یک حقیقت ساکن و غیر قابل حرکت وجود داشت، ولی همین بی حرکتی باعث حرکت کل یک کشور شد... لااقل از دیدگاه من، «خمینی» مسیح معاصر ما بود.
با مروری اجمالی بر سیره نظری و عملی امام می توان به این حقیقت پی برد.
1. امام در سال 1343، پس از آزادی از زندان، در مسجد اعظم فرمودند: والله من به عمرم، نترسیدم. آن شبی هم که آن ها مرا می بردند، آن ها می ترسیدند، من آن ها را دلداری می دادم.
این ادعای بزرگی است که در عمل بارها به اثبات رسیده است. ایشان کسی نبود که اهل گزافه گویی باشد، آن هم درباره خودش و با تأکید و با ذکر قسم جلاله.
2. با این که امام در ماه های اول زندگی از نعمت پدر و در شانزده سالگی از نعمت مادر بزرگوارشان محروم شدند، اما هیچ یک از این رنج ها و سوگ ها نه تنها در روح بزرگ حضرت امام اثر منفی نگذاشت؛ بلکه او را انسانی کار آزموده و ورزیده با روحی مستقل و استوار بار آورد
3. روح پرتوان و باصلابت امام ذره ای به یأس و سستی نگرایید و در کوران شداید و طوفان حوادث، پناهگاه امن و مطمئن برای دولت مردان و یاران انقلاب بود. آن روزی که به زندان می رفت، با روزی که میلیون ها نفر جان خود را تقدیم راهش می کردند، در قدرت و صلابت، هیچ تغییری نکرد. نه از تنهایی، هراسی به دل راه داد و نه از آن جمعیت استقبال کننده، مغرور گشت.
سخن بزرگان در مورد امام خمینی:
در مورد سیره زندگانی امام خمینی مطلب بسیار است و نمی توان در چند خط آن را نوشت. لذا برای شناخت بهتر از این اسطوره قرن به بخشی از فراوان اظهارات و اعترافات بزرگان عالم دین و سیاست و فلسفه پیرامون اقتدار، شوکت، شکست ناپذیری، تئوری پردازی و تاثیرگذاری این رجل بزرگ الهی و انقلابی بی بدیل می پردازیم:
مقام معظم رهبری پیرامون شخصیت بی نظیر روح الله (ه) چنین می گویند: " امام خمینی شخصیتی آن چنان بزرگ بود که در میان بزرگان و رهبران جهان و تاریخ، به جز انبیاء و اولیای معصومین (ع) به دشواری می توان کسی را با این ابعاد و این خصوصیات تصور کرد."
مرحوم آیت الله گلپایگانی: " امام خمینی با مجاهدت بزرگ و فداکاری ها در رهبری های قاطع خود اسلام را در عالم اسلام زنده کرد و ندای تکبیر و توحید را به گوش جهانیان رساند و مجدد عظمت مسلمانان را به آن ها باز گردانید و فریاد کوبنده اش دل های مستکبران ابرقدرت را به لرزه درآورد."
مرحوم آیت الله مرعشی نجفی: " امام خمینی (ره) با ستیز و پیکار بی امان با دشمنان اسلام تمامی معادلات سیاسی آنان را در هم شکست و بر بزرگ ترین قدرت های استعماری جهان پیروز گردید.
آیت الله شهید سید محمد باقر صدر: " در میان پیروان پیامبر اکرم (ص) طی چهارده قرن که از تاریخ اسلام گذشته است کمتر کسی را می توان پیدا کرد که تاثیر جامعی چون ایشان ( اما خمینی) از خود بر جای گذاشته باشد."
شهید مطهری: " مردی که روزها این اعلامیه های آتشین را می داد، سحر ها حداقل یک ساعت با خدای خویش راز و نیاز می کرد و آن چنان اشک هایی می ریخت که باورش مشکل است. این مرد درست نمونه علی (ع) بود."
میشل فوکو جامعه شناس معروف و بزرگ فرانسوی: " نقطه همبستگی مردم ایران در جایی بیرون از این سازمان ها و بیرون از هر گونه مذاکره احتمالی است. این نقطه در آیت الله خمینی در سر باز زدن انعطاف ناپذیر او و در عشقی است که هر کس در دل خود نسبت به او می پرورد. شنیدن این حرف از دهان یک خلبان بوئینگ برایم عجیب بود که از جانب همکارانش می گفت: گران بها ترین ثروتی که ایران از قرن ها پیش تاکنون داشته در فرانسه پیش شماست خوب نگه داریش کنید."
کشیش یونانی موستاکیس: " آیت الله خمینی دست خدا بر روی زمین بود."
محمد حسنین هیکل نویسنده و روزنامه نگار معروف مصر و جهان عرب: " آیت الله خمینی هدیه آسمانی و ملکوتی برای خاکیان بود."
نلسون ماندلا: " امام خمینی ، رهبر منحصر به فردی بود."
میخائیل گورباچف: " آیت الله خمینی توانست اثر بزرگی در تاریخ جهان بر جای بگذارد. "
مفسر فانیشنال تایمز: " آیت الله خمینی رهبر 79 ساله ایران را نمی شود با زیر فشار گذاشتن تضعیف کرد و نمی شود او را به تغییر و تبدیل وظیفه ای که به نظر او از جانب خداوند به وی محول شده است وادار کرد."
هنری کسینجر مشاور رئیس جمهوری آمریکا در دهه 70 میلادی: " هیچ کس نمی توانست تصمیمات آیت الله خمینی را از پیش حدس بزند. او با معیارهای دیگری غیر از معیارهای شناخته شده در دنیا سخن می گفت و عمل می کرد. گوئی از جای دیگر الهام می گرفت. دشمنی آیت الله خمینی با غرب برگرفته از تعالیم الهی او بود او در دشمنی خود با غرب خلوص نیت داشت."