به گزارش پایداری ملی، حجتالله میرزایی معاون شهردار تهران، درخصوص میزان اثرپذیری شهر تهران از تحولات سیاسی و تحریمهای احتمالی جدید، اظهار کرد: کلانشهرها سرپلهای اصلی ارتباطی کشور با اقتصادهای بینالمللی هستند و تهران از این جهت نقش برتری دارد. تهران پایتخت سیاسی، اقتصادی، فناوری و صنعتی کشور محسوب میشود به همین جهت نقش تهران در برقراری ارتباطات فناوری و مالی در سطوح بینالمللی اهمیت فراوان دارد و بیشترین تاثیر و تاثر را نظام اقتصادی کشور از طریق شهر تهران دریافت خواهد کرد. به همان اندازه که سهم تهران در اقتصاد فعالیتهای پژوهشی و... بیشتر است تاثیرپذیری آن نیز از تحولات مثبت و منفی بینالمللی افزایش مییابد.
او ادامه داد: اما به دلیل قدرتمند بودن اقتصاد تهران قدرت تابآوریاش در برابر شوکها و تغییرات درونی و بیرونی بیشتر است. هم شهر تهران و هم شهرداری از تعاملات بینالمللی بسیار متاثر هستند. ۳۵ تا ۴۰ درصد صنعت کشور در شهر تهران است. دفتر مرکزی همه بانکها و موسسات مالی بورس اصلی کشور در این شهر مستقر است و تاثیراتی که تحولات بینالمللی در کشور دارد بر تهران بیشتر است. شهرداری هم در یکسری فعالیتها به واردات کالاهای خارجی وابسته است، در این موارد باید منتظر تغییر باشیم. برای مثال تجهیزات مترو، واگنهای قطار، دوربینها، وارداتی بوده و تحت تاثیر نوسانات نرخ ارز و تبادلات قرار خواهد گرفت. سیستمهای ذخیرهسازی اطلاعات، هوشمندسازی و راهوری، تجهیزات پدافند غیرعامل، مدیریت بحران، تجهیزاتی که به افزایش ایمنی کمک میکنند و... تاثیرپذیری بیشتری دارند. طبیعی است که شهرداری و سایر سازمانهایی که در اداره شهر تهران موثرند باید برای کاهش شوکها و پیامد خروج آمریکا از برجام و تحریمهای احتمالی که در ۶ و ۹ ماه آینده اعلام میشود، آسیبپذیری را به حداقل رسانده و تدارک لازم را ببینند.
او درباره روشهای کاهش این اثرگذاری شوک ارزی ناشی از تحریمها بر ساختار شهرداری عنوان کرد: تا قبل از آنکه همه راههای ورودی بسته شود میتوان تعدادی از کالاهای ضروری را خریداری کرد، تجهیزاتی که فکر میکنیم در آینده با محرومیت روبهرو باشند. شهرداری اگر هم بخواهد شهرفروشی کند، دیگر کسی خریدار نیست. اگر امروز آقای قالیباف هم بود نمیتوانست روند گذشته را ادامه دهد، چون تقاضایی برای ساخت و ساز وجود ندارد. به گفته وی یکی از راهکارهای مقابله با وضعیت جدید افزایش سهم عوارض با رعایت عدالت است. همچنین باید دامنه تنوع خدمات و کالاهایی که شهرداری میفروشد، سهم کمکهای دولت، فاینانس و مشارکت را افزایش دهیم.
او در عین حال تاکید کرد: تلاش میکنیم در قالب یک سند مقابله با فساد و شفافیت حداکثری، حکمرانی فساد را کاهش دهیم. قصد داریم تمام مجاری فساد را شناسایی و برای مسدود کردنشان برنامهریزی کنیم. بارها گفتیم که اولین راه؛ شفافیت است. هر آنچه در شهرداری بهعنوان تراکنش مالی یا فعالیت تاثیرگذار وجود دارد، باید شفاف شود و این شامل معاملات، خرید، فروش، استخدامها، انتصابات، صدور مجوز، واگذاری اموال و واگذاری اختیارات میشود. بخش بعدی رقابتپذیر کردن فعالیتهاست، یعنی هیچ انحصاری به جز در موارد مشخصی نباید وجود داشته و همه فرآیندها باید به سمت رقابتی شدن حداکثری حرکت کنند. میرزایی تصریح کرد: مرحله بعد از شفافیت، مرحله سوال، نقد و ارزیابی مردم است. مرحله سوم پاسخگویی مدیران شهری نسبت به این سوالات و نقدهاست و مرحله چهارم اصلاح رویه نادرست است؛ این چهار مرحله در برنامه پیشبینی خواهد شد. اما بازهم کافی نیست باید سطح نظارت همگانی هم افزایش یابد چراکه بسیاری از مردم کاری با قراردادهای شهرداری ندارند و به آن سرنمیزنند. برای شهروندان عمومی باید امکان مشارکت برای مقابله با فساد فراهم شود. خطی که فقط به فساد اختصاص داشته باشد، این مهمترین ابزاری است که در کشورهای مختلف ازجمله چین از آنها استفاده شده است. او به «ایلنا» گفت: در حال حاضر کلانشهرها در کشور چنان قدرتمند هستند که اگر بتوانیم در سطح کلانشهرها این طرح را اجرا و سطح فساد را کاهش دهیم، بُرد بزرگی را انجام دادهایم. پس اولا این یک فرآیند تدریجی بوده و دوم آنکه باید بهعنوان یک روند تکثیرشونده و خودزاینده به آن نگاه کرد.