شانتاژ روانی اعراب در مورد تاسیسات اتمی بوشهر

مدتی است که برخی کشورهای عربی حوزه خلیج فارس تحت تاثیر القائات رسانه‌های غربی مساله‌ای را تحت عنوان نگرانی از ایمنی تاسیسات هسته‌ای بوشهر مطرح می‌کنند و در آخرین مواضعشان در جریان نشست اخیر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از جمهوری اسلامی ایران خواسته‌اند تا در مورد ایمنی تاسیسات هسته‌ای بوشهر به آنان اطمینان بدهد.

البته نقطه آغاز چنین ادعاهایی در مورد تاسیسات هسته‌ای بوشهر بر می‌گردد به زمین لرزه‌های اردیبهشت ماه 1392 استان بوشهر که رسانه‌های غربی سعی کردند از این مساله در جهت زیر سوال بردن ایمنی تاسیسات هسته‌ای بوشهر بهره برداری روانی نمایند.

ضمن این که در تازه ترین اقدام رسانه‌ای و عملیات روانی، خبرگزاری آسوشیتد پرس این گونه گزارش داده است که شماری از دیپلمات‌های مستقر در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گفته‌اند اطلاعاتی دارند که نیروگاه اتمی بوشهر به دلیل زلزله‌های اخیر آسیب دیده است. این خبرگزاری بدون اشاره دقیق به نام و مسئولیت این دیپلمات‌ها مدعی شده است شکاف‌های بزرگی در یکی از دیوارهای تاسیسات بوشهر مشاهده شده است.

در حالی که در پی چنین ادعاهایی برخی همسایگان عرب جنوبی خلیج فارس نگران ایمنی تاسیسات بوشهر و مسایل محیط زیستی خلیج فارس شده‌اند، اما برای اطلاع همسایگان عرب خلیج فارس یادآوری نکات زیر را ضروری می‌دانم:

1- نیروگاه اتمی بوشهر و سیستم‌های امنیتی آن به طور کامل تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار دارد.

2- حوزه خلیج فارس میراث مشترک و گرانب‌های تمام کشورهای ساحلی آن است. بنابراین طرح هرگونه نگرانی در مورد مسایل محیط زیستی آن در تمامی ابعاد باید مورد توجه قرار گیرد.

3- بر اساس تحقیقات انجام شده، عمده ترین منبع آلودگی زیست محیطی خلیج فارس حضور ناوگان‌های دریایی و نظامی قدرت‌های فرامنطقه‌ای است که متاسفانه همسایگان جنوبی خلیج فارس مدعو و میزبان آن‌ها طی سالیان متمادی هستند.

4- طی یک سال گذشته در چند نوبت گزارش شده است که در اثر برخورد زیردریایی‌های اتمی و کشتی‌های بزرگ با یکدیگر محیط زیست خلیج فارس به شدت دچار آسیب شده که در یکی از این موارد، زیردریایی اتمی آمریکا با یک کشتی تجاری ژاپنی برخورد کرد که به هیچ عنوان مورد توجه دلسوزان محیط زیستی عرب قرار نگرفت.

5- امارات متحده عربی طی سال‌های اخیر اقدام به احداث جزایر مصنوعی در آب‌های خلیج فارس کرده است که به رغم آثار زیان بار آن در اکوسیستم خلیج فارس، متاسفانه هیچ گونه توجهی به هشدارهای زیست محیطی نکرده است.

6- بالا بودن حجم بهره برداری و اکتشافات نفتی و گازی کشورهای عربی خلیج فارس و حالت رقابت آمیزی که در این زمینه با یکدیگر پیدا کرده‌اند، نوعی مسابقه تخریب محیط زیست را تداعی می‌کند.

بنابراین کشورهای دوست و برادر عرب خلیج فارس به جمهوری اسلامی ایران حق بدهند که چگونه باور کند آنان تنها به دلیل نگرانی از مسایل محیط زیست موضوع ایمنی نیروگاه اتمی بوشهر را آن هم بر پایه اطلاعات غلط و کینه توزانه دامن می‌زنند.

حتی به نظر می‌رسد ماهیت رفتارهای جدید این کشورها قبل از آن که جنبه فنی و حقوقی داشته باشد، ماهیت سیاسی و روانی دارد که می‌تواند نتیجه نوعی سرخوردگی آنان نسبت به پیشرفت‌های علمی و فناوری جمهوری اسلامی ایران باشد.

در پایان یک نکته کارشناسی دیگر را به همسایگان جنوبی خلیج فارس یادآوری می‌کنم که ژئوپلیتیک خلیج فارس در همه ابعاد سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و زیست محیطی تنها در صورتی کارکرد صلح آمیز پیدا خواهد کرد که اراده‌های سیاسی حاکمیت‌ها بتواند بر رویکردهای رقابتی یا تقابلی غلبه نماید.