ایران با کمترین آسیب و زیان از تونل اعتراضات خارج شد/ هراس آمریکا از روابط نزدیک ایران و عراق

به گزارش پایداری ملی، اخبار ایران و تحلیل‌های پیرامون آن به طور مستمر در رسانه‌های خارجی  - اعم از غربی، شرقی و منطقه‌ای - منعکس می‌شود. نگاهی به موضوعات پرداخته شده درباره ایران می‌تواند تصویری کلی از نقاط تمرکز این رسانه‌ها در داخل و نحوه انعکاس و جهت‌دهی آن به فضای افکار عمومی در کشورهای خود و جهان ارائه دهد.

********

روزنامه «رای الیوم» چاپ انگلیس در یکی از جدیدترین گزارش‌های خود به موضوع اغتشاشات اخیر در ایران پرداخته و معتقد است که ایران با کمترین آسیب و زیان از تونل اعتراضات خارج شد؛ آیا کشورهای دیگر مانند تونس و سودان وارد این تونل شده‌اند؟

این روزنامه در مقدمه آورده است: «چرا نگران مصر، اردن و مراکش هستیم؟ آیا پرداخت هزاران ریال سعودی به عنوان اقدام پیشگرانه در عربستان سعودی، اوضاع را در این کشور آرام خواهد کرد؟ اعتراضات مردمی در بعضی شهرهای ایران به علت افزایش قیمت‌ها و بالا بودن هزینه‌های معیشتی به راه افتاده بود، متوقف شد تا بدین ترتیب در تعدادی از کشورهای عربی آغاز شود، کشورهایی که ملت‌های آن‌ها با همان سختی‌ها و دشواری‌ها رو به رو هستند به علاوه نبود آزادی و افزایش شدت سرکوب و خطرناک بودن فساد و شدت یافتن و بحرانی شدن میانگین بی‌کاری به خصوص در میان جوانان».

این گزارش با اشاره به اینکه حکومت‌های مختلف عربی تظاهرات در ایران را جشن گرفتند و برای تحسین از آن هلهله کشیدند و به دستگاه‌های رسانه‌ای رسمی و غیر رسمی خود در جهت برجسته‌سازی آن دستور صادر کردند، نوشت: «این اقدام آن‌ها در جهت همدردی با ملت ایران نیست، بلکه به علت تنفر از نظام حاکم در تهران است و این حکومت‌ها فراموش کرده‌اند که ملت‌های خودشان یا بیشتر آن‌ها از همان عارضه‌ها رنج می‌برند و در بیشتر موارد انفجار فشارها در انتظار جرقه است».

«رای الیوم» سپس ادامه می‌دهد: «چنانچه پادشاه عربستان ٥٦ میلیارد ریال سعودی برای خریدن سکوت کارمندان دولت و بخش های نظامی خرج کرد و طی اقدامی پیشگیرانه به منظور مهار خشم فزاینده و جلوگیری از انفجار آن در تظاهراتی بی‌سابقه، هزار ریال به هر کارمند برای جبران گرانی، حذف یارانه سوخت، آب و برق و مالیات بر ارزش افزوده پرداخت کرد، کشورهایی مانند اردن، مصر، تونس و سودان چنین مال و ثروتی را در اختیار ندارند، همچنین نه نفت یا گاز و نه در اختیار دارند، بلکه تنها کوهی از بدهی روی هم انباشته به صورت میلیاردها دلار دارند».

این نشریه چاپ انگلیس سپس به وضعیت بعضی دیگر کشورهای عربی می‌پردازد: «اردن و مصر دو کشوری هستند که در وضعیتی از التهاب و ناآرامی مردمی به علت افزایش قیمت‌ها و گرانی به سر می‌برند، به میزان کمتر مراکش نیز در این وضعیت قرار دارد و شاید اوضاع در اردن خطرناک‌تر باشد. در این کشور کابینه نخست وزیر هانی الملقی یارانه‌های پرداختی را از همه کالاهای اصلی برداشته و قیمت هر قرص نان را در بازار آزاد اعلام کرده است. این اقدام تلاشی در جهت فراهم کردن منابع مالی به منظور جلوگیری از کسری بودجه بود، بودجه‌ای که به علت خیانت کشورهای حاشیه خلیج فارس و وفا نکردن به وعده‌های خود - به استثنای پرداخت یک میلیارد دلار به عنوان حداقل مقرری سالانه -  به علاوه شدت فساد و شکست نظام در جمع مالیات و گسترش شکاف میان فقرا و ثروتمندان، به صورت وحشتناک به دو میلیارد دلار رسیده است. اوضاع در مصر به نسبت و در مقایسه با اردن بدتر است، زیرا رسانه‌ها در اردن فضای بازتری را برای نشان دادن درد و رنج توده مردم و انتقاد از اقدامات ریاضتی دولت در اختیار دارند. اما در رسانه‌های مصر یا در بیشتر آن‌ها در هر صورت تصویر بسیار مناسبی از وضعیت معیشتی مردم نشان داده می‌شود، اما پارلمان و کابینه  مصر در این زمینه سکوت اختیار کرده‌اند و آنچه مقامات ارشد می‌گویند، تکرار می‌کنند و بعید نیست واگیر بودن اعتراضات ایران به توده مردم مصر سرایت کند».

«رای الیوم» در انتها این‌گونه نتیجه‌گیری می‌کند: «ایران به احتمال از تونل تاریک اعتراضات با کم‌ترین ضرر و زیان خارج شده است و نامحتمل نمی‌دانیم که کشورهای متعدد عربی در آینده مورد انتظار وارد این تونل شوند و شاید در این صورت تونل آن‌ها به علت نبود آزادی‌ها و شدت سرکوب و فساد، طولانی‌تر و تاریک‌تر باشد. چنانچه شاهزادگان در کشوری ثروتمند مانند عربستان سعودی شورش کردند و طبق روایت رسمی اعلام شده در قصری حکومتی در اعتراض به کاهش حمایت و کمک به خود اعتراض کردند، باید دید که اوضاع ملت عربستان و کشورهای همجوار عربی چگونه است، بدین ترتیب که در عربستان مقرری ماهانه شامل کارمندان بخش خصوصی و مهاجران نمی‌شود که اکثریت را تشکیل می‌دهند».

********

روزنامه «نیکی» ژاپن در یکی از جدیدترین گزارش‌ها خود با عنوان «نزدیک شدن عراق به ایران - تأمین نفت خام از میادین مهم نفتی و تحریک آمریکا» به بررسی روابط همکاری ایران و عراق که تعمیق یافته، پرداخته است.

این گزارش با بیان این‌که عراق ماه جاری صدور نفت خام به ایران را از میدان نفتی کرکوک واقع در شمال عراق که یکی از میادین نفتی مهم عراق به شمار می‌آید، شروع خواهد کرد، نوشت: «محصولات نفتی عراق از جمله گازوئیل از ایران تأمین خواهد شد. هر چند در گذشته میان دو کشور ایران و عراق جنگ حکمفرما بود، اما از سال ٢٠١٧ میلادی دو کشور در همکاری در زمینه نفتی توافق و در همین راستا توسعه مشترک میادین نفتی و موارد مشابه آن را بررسی کردند. با توجه به چنین توافقی انتظار می‌رود قدرت نفوذ ایران در عراق گسترش یابد و به نظر می‌رسد همین امر موجب تحریک آمریکا گردد».

این روزنامه سپس به جنگ هشت ساله ایران و عراق اشاره و بیان می‌کند این دو کشور پیرامون افزایش تولید نفت خام با یکدیگر رقابت کردند، اما با این حال به تازگی میان ایران و عراق روابط دوستی بر قرار شده است: «سال ٢٠١٧ میلادی ایران و عراق توافق کردند به شکل گسترده در توسعه و سرمایه گذاری نفت خام، گاز و پتروشیمی همکاری کنند. مقامات عراقی با سفر به ایران، مذاکره در خصوص استخراج مشترک میادین نفتی را پیگیری کردند. ایران هم اکنون فرصتی را به دست آورده تا عراق کشورش را تهدید نکند. ایران در جنگ دهه ١٩٨٠ میلادی شمار بسیار زیادی کشته (شهید) داده و عراق به بخشی از خاک کشورش هم تجاوز کرده است. بدین ترتیب، ناآرامی‌های داخل کشور عراق به دست «دولت اسلامی» عاملی شده است که ایران قدرت نفوذش را در عراق افزایش دهد».

«نیکی» در ادامه با اشاره به حمله داعش به عراق که موجب شد بغداد متکی به سازمان بسیج وابسته به ایران شود، نوشت: «بدین ترتیب، ایران در مبارزه با دولت اسلامی با عراق همکاری کرده است. هم اکنون که پاکسازی دولت اسلامی خاتمه یافته است، قدرت نفوذ ایران همانند گذشته در عراق باقی مانده است. بنا بر این، می‌توانیم بگوییم در حالی که که سیاست‌های خاورمیانه آمریکا در پرده‌ای از ابهام قرار دارد، عراق فاصله با ایران را کاهش داده است. به نظر می‌رسد، نزدیک شدن ایران و عراق حس احتیاط کشورهای مختلف از جمله آمریکا را افزایش داده است».

این روزنامه ژاپنی در انتها این‌گونه نتیجه‌گیری می‌کند: « آمریکا با ایجاد چارچوبی برای مقابله با گسترش نفوذ ایران دست به کار شده است. در این میان، عربستان سعودی و اسرائیل هم به شدت از گسترش قدرت نفوذ ایران ابراز نگرانی می‌کنند. با توجه به اختلافات میان ایران و آمریکا، چنانچه اوضاع عراق بار دیگر ناآرام شود، این نگرانی وجود دارد که ایجاد ثبات در خاورمیانه به مراتب بیش از گذشته دور از دسترس گردد».