عملکرد عربستان و ترکیه در قبال اغتشاشات ایران

به گزارش پایداری ملی، پنجشنبه هفتم دی ماه بود که برخی اعتراضات در شهرهای کشور به‌راه افتاد. این اعتراضات که در ابتدا به‌دلیل مسائل معیشتی و اقتصادی و نیز مشکلات سپرده گذاران مؤسسات مالی به‌راه افتاده بود با هدایت و موج‌سواری رسانه‌ها و شبکه‌های خارجی به‌سرعت رنگ اغشتاش و بر هم زدن امنیت روانی جامعه را به خود گرفت.

تظاهرات در روزهای بعد هم ادامه یافت و دامنه آن به شهرهای مختلف کشور کشید تا جایی که هر روز گسترده‌تر شده و نتیجه آن 21 نفر کشته و چند شهید بود.

در این ایام که اغتشاشات تا یک هفته ادامه داشت، علاوه بر رسانه‌های فارسی‌زبان خارجی، رسانه‌های سعودی و اماراتی و نیز برخی رسانه‌های غربی تلاش گسترده‌ای برای دامن زدن به اغتشاشات داشتند به‌طوری که این کشورها علاوه بر رسانه‌های رسمی، از فضای مجازی مانند توییتر و فیس‌بوک نیز بهره برده و با پیاده‌نظام خود دست به هشتگ‌سازی و ترند کردن اغتشاشات زدند.

در این بین اما رفتار دو کشور مهم منطقه در اغتشاشات اخیر ایران جالب توجه بود؛ عربستان و ترکیه.

رسانه‌های عربستان با تمام توان خود تلاش کردند تا بر گستره این اغتشاشات بیفزایند و با تهییج عمومی در ایران، به‌خیال خود پروژه براندازی را دنبال کنند.

"العربیه"، رسانه رسمی سعودی با شور و شوقی وصف‌ناشدنی به پوشش اخبار ناآرامی‌های ایران پرداخته و ادامه "بحران" را "عمیق‌تر" و "گسترده‌تر" می‌خواند و با دروغ‌پردازی‌های مختلف سعی در انعکاس وارونه اخبار ایران داشت.

در فضای توییتر نیز پیاده‌نظام سعودی اقدام به انتشار اخباری درباره اغتشاشات اخیر زده و آن را "تحقق وعده چند ماه پیش بن‌سلمان" خوانده بودند که گفته بود جنگ و ناآرامی را به داخل خاک ایران خواهد کشاند.

این رسانه‌ها برای نشان دادن بحران در کشور دست به هر کار زدند تا مردم را به خیابان‌ها بکشند یا افکار عمومی منطقه و مقامات غربی را علیه ایران بسیج کنند، از پخش تصاویر مربوط به فتنه 88 گرفته تا فیلم‌ها و تصاویر مربوط به بیداری اسلامی در منطقه که با سرکوب شدید نیروهای امنیتی در تونس و مصر همراه بود.

همه این تصاویر به نام برخورد پلیس با معترضان در حالی منتشر می‌شد که نیروی انتظامی طی یک هفته اخیر بیشترین مماشات را با تظاهرات کنندگان داشت تا آشوبگران نتوانند از این وضعیت سوء استفاده کنند یا سرویس‌های امنیتی بیگانه با پروژه کشته‌سازی کار خود را پیش ببرند.

فعالیت توییتری سعودی‌ها تا آنجا گسترده شده بود که سایت‌هایی همچون "trendsmap" نشان می‌دادند که بیش از 27 درصد کسانی که هشتگ "#تظاهرات_سراسری" را به‌اشتراک گذاشته‌ بودند از داخل خاک عربستان بودند.

از دیگر سو، واکنش ترکیه به این اعتراضات قابل توجه بود.

مقامات ترکیه از همان ابتدای اغتشاشات، ضمن همراهی با دولت و ملت ایران، اظهار امیدواری کردند که آرامش و ثبات هرچه سریع‌تر به ایران بازگردد و به طرف‌های خارجی هشدار دادند که در امور داخلی ایران دخالت نکنند.

رجب طیب اردوغان رئیس جمهور و مولود چاووش اوغلو وزیر خارجه ترکیه در تماس با همتایان ایرانی خود ضمن بررسی وضعیت موجود، حمایت خود را از دولت ایران اعلام کردند.

اردوغان در سخنان اخیر خود که در جمع خبرنگاران و پیش از سفر به فرانسه داشت، درباره اغتشاشات اخیر ایران گفت: ما نمی‌توانیم قبول کنیم که برخی کشورها ــ در درجه نخست آمریکا و اسرائیل ــ در امور داخلی ایران دخالت کنند.

علاوه بر مقامات رسمی و غیررسمی ترکیه که اغتشاشات اخیر را توطئه آمریکایی ــ اسرائیلی خواندند، رسانه‌های این کشور نیز ابراز امیدواری می‌کردند که هرچه سریعتر این غائله به پایان برسد.

طی روزهای گذشته که ملت ایران در حمایت از نظام جمهوری اسلامی و در مخالفت با اغتشاشگران به خیابان‌ها آمدند نیز رسانه‌های ترکیه از واژه شکست توطئه آمریکایی استفاده کردند.

حتی در شبکه‌های اجتماعی ترکیه نیز از هشتگ "irandafitneezildi" (فتنه در ایران نابود شد) استفاده کردند که به‌سرعت ترند شد.

حقیقت ماجرا این است که ترکیه به‌خوبی از پشت‌پرده این اغتشاشات آگاهی دارد و می‌داند که اگر این دست آشوب‌های دست‌ساز در ایران به سرانجام برسد، دیر یا زود نوبت ترکیه هم خواهد بود.

همان‌طور که چندی پیش شهردار سابق آنکارا در صفحه مجازی خود نوشته بود، وقایع این روزهای ایران مشابه اعتراضات چند سال پیش در میدان تقسیم استانبول است. به حامیان اعتراضات ایران نگاه کنید، همانهایی هستند که از اعتراضات میدان تقسیم حمایت می‌کردند. آن موقع می‌گفتند اول ترکیه و سپس ایران، ان‌شاءالله این بار نیز آرزویشان را به گور می‌برند.

واقعیت منطقه این است که جمهوری اسلامی ایران در اکثر تحولات و بازی‌ها مقابل عربستان که حاکمی جوان و نابخرد را بر مسند امور خود دارد، پیروز بوده و ترکیه نیز از نیمه راه تحولات به‌سمت ایران متمایل شده است. عربستان که خود را بازنده بزرگ میدان تحولات غرب آسیا می‌بیند، حالا تلاش دارد تا با همراهی و همکاری رژیم صهیونیستی و آمریکا بازی بازنده را به‌نحوی به‌سود خود به پایان ببرد یا لااقل انتقام شکست‌های منطقه‌ای خود را از تهران بگیرد،

امری که تحقق آن چندان منطقی و عقلانی به‌نظر نمی‌رسد.