محمد بن سلمان در همین رابطه تلاش دارد شکست های خود را با انتقال فتنه به لبنان جبران کند، چراکه این کشور را منطقه ای آسان برای نفوذ خود می‌داند و تلاش دارد با این اقدام از پایداری محور مقاومت انتقام بگیرد. عربستان در همین راستا فشارهایی را بر رژیم صهیونیستی وارد کرده تا آن را وادار به حمله به حزب الله کند.
ریاض معتقد بود که اجبار سعد حریری نخست وزیر لبنان برای استعفا می‌تواند نتایج مصیبت باری برای لبنان و لبنانی ها در عرصه های سیاسی و اقتصادی و حتی امنیتی داشته باشد و انقلاب مردمی ضد حزب الله لبنان به راه بیندازد تا نگاه‌ها را از شکست سیاست‌های غیرمسئولانه عربستان منحرف کنند. اما اتفاقی که افتاد کاملا برعکس بود و موضوع بازداشت خفت بار و عجیب حریری در ریاض به یک موضوع دارای اجماع ملی در لبنان تبدیل شده و انتقادات گسترده ای متوجه عربستان و رهبران احمق این کشور شد.
امتیازاتی که تل‌آویو بدون دردسر از ریاض گرفت
مهم‌تر از همه اینکه رسانه های بین المللی با گرایش ها و رویکردهای مختلف بلافاصله خواستار آزادی فوری حریری و بازگشت او به همراه خانواده‌اش به لبنان شدند. ریاض در ادامه تلاش کرد طرف های دیگر منطقه ای و بین المللی به ویژه رژیم صهیونیستی را که خرده حساب های زیادی با مقاومت اسلامی در لبنان دارد را وارد این بحران کند.
در همین راستا یوسی میلمان تحلیلگر روزنامه صهیونیستی معاریو در این رابطه می نویسد برای اولین بار از 40 سال پیش تاکنون اسرائیل اولین برنده حوادثی است که در لبنان اتفاق می افتد و تل آویو هیچگونه نقشی در آن ندارد. وی ادامه داد که اسرائیل از تمامی ابزارهای ممکن استفاده می‌کند تا تحولات را از نزدیک دنبال کند. میلمان تاکید دارد که این بحران سیاسی پیامدهای خاص خود را در خاورمیانه خواهد داشت و یکی از نتایج این اتفاق بروز شکاف سنی شیعی و افزایش روند مقابله بین ایران و عربستان در سطوح سیاسی و نظامی است.
از این منظر می‌توان نتیجه گیری کرد که دستاورد اساسی رژیم صهیونیستی در منطقه با دستان عربستان سعودی در حال تکمیل شدن است. این کشور بروز شکاف در خاورمیانه به دو محور متناقض را تضمین کرده و همین اقدام تضمینی برای افزایش درگیری های فتنه انگیزانه و ورود منطقه در جنگ های داخلی متوالی است و این اتفاقات باعث خواهد شد که تمامی طرف‌های منطقه‌ای به عاملی برای به فرسایش کشاندن قدرت یکدیگر تبدیل شوند. این درگیری ها نه با پیروزی عرب ها و نه با پیروزی فارس ها به پایان خواهد رسید.
تلاش ریاض برای انتقام جویی از شکست تل‌آویو از حزب الله
عربستان در ماجرای آزادسازی ارتفاعات لبنان از تروریست های داعش در سال 2017 مانند پیروزی محور مقاومت بر رژیم صهیونیستی در سال 2006 ، خود را در موقعیت انتقام جویی از حزب‌الله و کم اهمیت شمردن پیروزی‌های آن قرار داد. 11 سال پیش، بعد از اینکه پروژه اسرائیل در لبنان با شکست مواجه شد، عربستان ماجرا جویی غیر حساب شده ای را در این زمینه آغاز کرد و تا جایی پیش رفت که لبنانی ها را برای مقابله با حزب‌الله تجهیز کرد، اما در این ماجراجویی شکست خورد.
در رسانه های رژیم صهیونیستی اطلاعات زیادی منتشر شده است که نشان می دهند جنگ جولای 2006 با درخواست و تحریک سعودی‌ها صورت گرفت و حتی هنگامی که دشمن به دنبال متوقف کردن جنگ بود، تماس‌هایی سعودی دریافت می‌کرد، مبنی بر اینکه به جنگ ادامه دهد تا بتواند مقاومت را یک بار برای همیشه از صحنه روزگار حذف کند.
نکته قابل توجه اینکه بعد از موفقیت محور مقاومت و ارتش لبنان در به شکست کشاندن پروژه داعشی وهابی که می‌خواست لبنان را به گذرگاهی برای دسترسی به دریای مدیترانه تبدیل کند، عربستان سعودی بار دیگر آتش بس اعلام شده پس از سفر میشل عون رئیس جمهور لبنان به ریاض را نقض کرد. این اقدام حتی جنبه ای مخفیانه نداشت و ریاض علنا مردم لبنان را تهدید کرد. این اتفاق توسط ثامر السبهان وزیر مشاور عربستان در امور خلیج فارس در سایت توییتررخ داد. السبهان همان کسی بود که پیش از این سفیر عراق بود و به عنوان عنصر نامطلوب از این کشور اخراج شد.
وی در حال حاضر مسئولیت پرونده مبارزه با ایران در تمامی کشورهای منطقه را بر عهده دارد. او در نوشته نفرت انگیز خود تاکید می کند: جنایتهای که حزب شیطان در امت اسلامی انجام می‌دهد، قطعا تاثیرات خود را بر لبنان خواهد داشت و لبنانی ها باید انتخاب کنند که با آن [حزب الله] هستند یا مخالف آن.
لبنانی‌ها آرامش را به اجرای دیکته‌های عربستان ترجیح دادند
در مقابل تراژدی عربستان که به دنبال انتقام گیری از ایران در لبنان و کشاندن لبنان به سمت فروپاشی بود، جریان های داخلی لبنان خود را برای مرحله ای حساس آماده کردند. آنها ترجیح دادند که برخلاف اراده ریاض، گزینه آرامش و مهار تحولات را نسبت به اقدامات دیگر در دستور کار خود قرار دهند. در مقدمه این افراد سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان بود.
قبل از اینکه السبهان این اظهارات دیوانه وار را علیه لبنان مطرح کنند، این کشور طی یک سال گذشته در حالت ویژه‌ای از ثبات سیاسی به سر می برد. رئیس جمهور قوی و شجاع در این کشور روی کار آمده بود و نخست وزیر نیز دولت وحدت ملی را تشکیل داده بود که به شکل فعال و جدی به اقدامات خود ادامه می‌داد. نمایندگان مجلس نیز با جدیت وارد عمل شده و قانون جدید انتخابات پارلمانی را تدوین کردند. بودجه این کشور برای اولین بار از 12 سال گذشته تصویب شده و انتصاب های اداری و قضایی و دیپلماتیک در این کشور صورت گرفت. فعالیت کمیسیون ها بعد از چندین سال تنش آفرینی از سرگرفته شد و گفتگو و همگرایی بین گروه های سیاسی راه افتاد.
یکی از مهمترین تحولات این سال آزادسازی ارتفاعات لبنان در مرزهای شرقی از دست گروه‌های تروریستی و تکفیری جنایتکار بود. هنگامی که عربستان سعودی به لبنان و حزب‌الله اعلام جنگ کرد، سید حسن نصرالله خطاب به لبنانی ها از آنها خواست که ضرورت اهمیت و ارزش تحولات کنونی و ایجاد ثبات و استقرار در کشور را درک کنند. وی تأکید کرد که محوری که عربستان سعودی به دنبال آن است، جنگ ضد حزب الله است، اما آنها می‌خواهند که شما خانه های خودتان را با دست خودتان تخریب کنید. آیا عربستان واقعا از طریق این اقدامات می‌خواهد لبنان را نجات دهند و بر اساس منافع این کشور کار کنند؟ آیا گفتار و رفتار و تهدیدات و اعلام جنگ عربستان ، تنها ضد حزب الله است یا تمام لبنان؟ باید از تحولات منطقه عبرت گرفت. در سوریه شاهزادگان سعودی درگیری ها را از طریق عمان پایتخت اردن مدیریت می‌کنند و این کشور را به خرابی و ویرانی کشیده اند. لبنان در مرحله ای سرنوشت ساز قرار دارد.
همراهی اقدامات سعودی- صهیونیستی ضد حزب الله
در کنار این اقدامات، دانی دانون سفیر رژیم صهیونیستی در سازمان ملل متحد هجمه برنامه ریزی شده عربستان ضد مقاومت را تکمیل کرده و در دو نامه خطاب به دبیرکل سازمان ملل متحد و اعضای شورای امنیت از ناامیدی اسرائیل نسبت به دولت لبنان و نیروهای یونیفل و سازمان ملل در عدم مقابله با حزب الله خبر داد. او در این نامه ها مدعی شد که بر خلاف قطعنامه بین المللی 1701 لبنان اقدامی برای جلوگیری از فعالیت‌های حزب‌الله در جنوب لبنان انجام نمی دهد و عناصر مسلح حزب الله با آزادی تمام در مناطق جنوبی لبنان جولان می دهند. این نامه می افزاید که سازمان ملل متحد به جای ایستادگی در برابر نفوذ های اعضای حزب الله، سر خود را در زیر برف کرده اند و اقدامی انجام نمی دهند.
عربستان سعودی حتی بدون اطلاع و مشورت با حزب المستقبل به عنوان متحد اساسی خود در لبنان، به دنبال تحمیل رهبری جدید به این کشور بود. ریاض همچنین لبنانی ها را نسبت به یکدیگر تحریک می‌کرد تا با هم به مبارزه بپردازند و به هم توهین کنند.