اول آنکه این جنگ می تواند یکی از مرگبارترین درگیری ها در تاریخ معاصر باشد. کره شمالی دارای یکی از ارتش های بزرگ جهان است.این کشور دارای بیش از یک میلیون سرباز است در حالی که همسایه خود در کره جنوبی تقریبا ششصد هزار سرباز را در اختیار دارد. ایالات متحده همچنین حدود 30000 سرباز پیاده نظام در کره جنوبی مستقر دارد و در صورت حمله به کره جنوبی موظف به حفاظت از آن کشور است. اگرچه کره شمالی از لحاظ تکنولوژی پایین تر از کره جنوبی و ایالات متحده می باشد اما در جنگیدن سطح پایین تری ندارد. ارتش کره شمالی به خوبی آموزش دیده و کارشناسان نظم بسیاری را برای آن ارتش پیش بینی می کنند و معتقد هستند که آنها مانند ژاپنی ها در جنگ جهانی دوم تا لحظه مرگ خواهند جنگید. کره شمالی مقدار زیادی از تولید ناخالص داخلی اش را صرف سلاح و مصارف نظامی کرده است. این کشور همچنین چندین دهه است که برای واکنش احتمالی از سوی ایالات متحده و کره جنوبی آماده شده است و پناهگاه های پنهانی زیادی ساخته است.
اما ارتش کره جنوبی که اکنون هشتمین ارتش قدرتمند جهان است در این جنگ تنها نخواهد بود و آمریکا و ژاپن اولین کشورهایی هستند که مواضع کره شمالی را هدف گرفته و از کره جنوبی دفاع می کنند. اما خود ارتش کره جنوبی هم امکانات زیادی دارد. فن آوری نظامی کره جنوبی هم سطح و یا حتی در برخی موارد فراتر از ایالات متحده بوده است. مسلط به تکنولوژی موشک های بالستیک، فن آوری هسته ای جت های جنگنده (از نوع کره جنوبی از F15k ) و سایر تجهیزات پیشرفته نظامی که در اختیار ارتش این کشور است. سلاح های کره جنوبی نسبت به کره شمالی کمتر ولی به لطف تجهیزات مدرن ارائه شده توسط ایالات متحده به مراتب پیشرفته تر است.این در حالی است که گفته می شود بخش عمده ای از تجهیزات کره شمالی به طور جدی منسوخ شده است، عمر برخی این تجهیزات به زمان اتحاد این کشور با اتحاد جماهیر شوروی سابق در دوران جنگ سرد بازمیگردد.