يک مقام رسمي بلندپايه از ارتش رژيم صهيونيستي (IDF) در اين مقاله اظهار داشت: «انتقادهاي جهاني باعث بدنامي ما ميشود. ما از عملياتهاي گوناگون و نتايج آنها آموختهايم که بايد کاربرد سلاحهاي فسفري را محدود کنيم، چون عکسهايي که از آن منتشر ميشود، تبليغات خوبي براي ما نيست...» اين استدلال، مهر تأييد ديگري بر اين اصل ثابت است: خود "واقعيت" مهم نيست؛ مهم اين است که "واقعيت" چطور نمايش داده شود.
اما اين موضعگيري در حالي صورت ميگيرد که افکار عمومي جهان فعلاً و بالاجبار در رسانهها با مسئله استفاده دولت سوريه از سلاحهاي شيميايي مواجهند. صرفنظر از اهداف پشتپرده اين ادعا و جديدترين نشانهها از تروريستهاي مسلحي که با کمکهاي ارسالي از ترکيه، از سلاحهاي شيميايي استفاده ميکنند، اين سؤال مطرح است که آيا ارتش اسرائيل بالاخره نقض پروتکل الحاقي کنوانسيون ژنو در سال 1977 را که از امضاي آن سر باز زده است، اذعان ميکند؟ بمبهاي فسفري، يکي از انواع ممنوعه سلاحهاي شيميايي است. ارتش اسرائيل به کاربرد آن عليه غيرنظاميان اعتراف ميکند و انفجار مناطق مسکوني را همچنان دفاع خود در مقابل تهديدات معرفي ميکند!
کاربرد سلاحهاي ممنوعه توسط رژيم اسرائيل و عدم امضاي پروتکل ژنو، شباهت بنيادين با مسئله فناوري صلحآميز هستهاي ايران دارد: اسرائيل "معاهده انپيتي" را امضاء نکرده و با استفاده از انرژي هستهاي داراي زرادخانههايي با 300 بمب اتمي ميباشد. آنان به بازرسان سازمان ملل نيز اجازه نظارت بر نيروگاههاي خود را نميدهند. در حالي که ايران، عضو پيمان انپيتي بوده، تاکنون هيچگونه سلاح هستهاي نداشته و دائماً به ناظران بينالمللي، اجازه بازرسي از نيروگاههاي خود را ميدهد، با اين وجود مورد شديدترين تحريمها قرار ميگيرد.
سازمان "ديدهبان حقوق بشر" به تازگي اذعان نموده که متخصصان، استفاده ارتش اسرائيل از بمب فسفري عليه غيرنظاميان را شاهد بودهاند. "کنت راس" (Kenneth Roth) مدير اجرايي اين سازمان، با يادآوري اين نکته که کاربرد اين ترکيب شيميايي در مناطق مسکوني، ممنوع است، تأييد نمود که تيم حقيقتياب سازمان ديدهبان، در مناطق پرجمعيت شهر غزه، از بمبهاي فسفري استفاده کرده است.
*** بمب فسفري چيست؟
يکي از جديدترين و پيشرفتهترين بمبهايي که در سالهاي اخير ساخته شده و جزو سلاحهاي کشتارجمعي محسوب ميشود، "بمب فسفري" (Phosphorbombe) است. از بين انواع مختلف فسفر (سفيد، سياه، قرمز) فسفر سفيدP4، خطرناکترين نوع آن محسوب ميشود، چرا که اين عنصر با بويي شبيه بوي سير، در صورت ترکيب با اکسيژن هوا، بلافاصله مشتعل شده و اگر ذرهاي از اين ماده در حالت گاز يا جامد به پوست بدن برسد، بلافاصله باعث جوشش خون بدن شده و در عرض چند ثانيه تمامي اعضاي بدن را در خود حل ميکند. آتش ناشي از بمب فسفري با آب خاموش نميشود بلکه اکسيژن محلول در آب را در خود حل ميکند.
سابقه استفاده از بمبهاي فسفري به جنگ جهاني اول و دوم برميگردد. سپس ايالات متحده در جنگ عليه ويتنام، عراق، همچنين اسرائيل در جنگ 33 روزه عليه لبنان در سال 2006 از بمبهاي فسفري استفاده کرده و انتقادات شديدي را در مجامع بينالمللي برانگيختند. در جنگ اسرائيل- حماس (2008 و 2009) نيز نيروهاي رژيم صهيونيستي ساختماني متعلق به سازمان ملل را که در آن 700 فلسطيني پناه گرفته بودند، با بمبهاي فسفري منهدم کردند.
چنانچه گفته شد، در خصوص کاربرد بمبهاي فسفري توسط اسرائيل، عملاً فيلم و عکسهايي که از اجساد سوخته کودکان و مردم بيدفاع در فضاي خبري دنيا منعکس ميشود، اعتراضات بسياري را موجب شده است تا اينکه امروز بعد از گذشت چهار سال از جنگ اين رژيم در نوار غزه، ارتش اين رژيم تصميم ميگيرد که ديگر از بمب فسفري استفاده نکند. علت اين امر هم تنها اين عنوان ميشود که اسرائيل بايد تا هميشه، در رسانههاي غرب تصوير يک قرباني و نه يک قاتل داشته باشد!
باتوجه به اينکه حتي اغفال افکار عمومي نيز انگيزه کافي براي کنترل و مهارخوي جنگطلبي و وحشيانه ارتش رژيم صهيونيستي نبوده است، بعيد به نظر ميرسد تصميم اعلام شده توسط مقامات اسرائيلي برنامه حقيقي آنان براي جنگافروزيهاي آينده باشد.