شیطان به صورت پنهان در حال رشد است. برنامه و طرح‌های آن به شکل مخفیانه ساخته و پرداخته شده و اولین اقدامات آن به صورت نهانی انجام گرفته و اکنون آماده حمله است. در صورتی که ما رویکرد رو به رشد آن را در نیابیم و برای توقف آن اقدام نکنیم، به سرعت مغلوب خواهیم شد.
جدیدترین اقدام شیطان شاید آنچنان به چشم نیامده و صرفا یک قرارداد بازرگانی خسته کننده به نظر برسد؛ اما در حقیقت این توافق، تجسم شیطان است.
نام این قرارداد تجاری، مشارکت اقتصادی بین کشورهای اقیانوسیه (Trans-Pacific Partnership) نام دارد و اگر شما تصور می‌کنید که سازمان تجارت جهانی (که منجر به لغو قانون بانکداری گلس – استیگال شد) و قرارداد تجارت آزاد امریکای شمالی دو اتفاق بد هستند، پس باید بدانید که قرارداد مشارکت اقتصادی بین کشورهای اقیانوسیه (اقیانوس آرام) وحشتناک است. تاکنون ۶ دور مذاکرات فوق محرمانه در مورد این قرارداد برگزار شده است. ۶۰۰ لابی‌گر از شرکت‌های بزرگ بین المللی از «مشاوره دهندگان» در مورد این قرار داد بوده‌اند و هر کسی که مغزی در سر دارد، می‌داند که این به چه معناست.
هدف از قرارداد مشارکت اقتصادی بین کشورهای اقیانوسیه (تی‌پی‌پی) تضعیف دموکراسی بواسطه اعطای قدرت به سردمداران مالی جهان و شرکت‌های بزرگ است. ساز و کار اصلی این قرارداد انتقال قدرت از دولت‌های مستقل به دادگاه‌های به اصطلاح تجاری خواهد بود؛ دادگاه‌هایی که هدف آنها هم مسیر کردن قوانین داخلی و ملی کشورها با منافع شرکت‌های بزرگ است. این دادگاه‌های تجاری همان کاری را انجام می‌دهند که دوست دارند: هیچ دولت یا ارگان منتخبی نخواهد توانست روی آنها نفوذ داشته باشد.
در نتیجه تی‌پی‌پی، امور مالی عمده به طور کامل از نظارت دولت‌ها خارج خواهد شد (خداوند به ما رحم کند!)؛ مشاغل نابود خواهند شد؛ دستمزدها با کاهش عمده روبرو می‌شوند؛ و بیمه درمانی تنها برای ثروتمندان خواهد بود و داروی ارزان قیمتی برای فقرای جهان وجود نخواهد داشت. سازمان پزشکان بدون مرز اخیرا در نامه‌ای نوشته است، تی‌پی‌پی «در رابطه با دسترسی به دارو و تجهیزات پرشکی در کشورهای در حال توسعه، غیر مفید و مضر ترین پیمان خواهد بود.»
اگر پیمان مشارکت اقتصادی بین کشورهای اقیانوسیه به مرحله نهایی برسد، مسائل زیست محیطی نادیده گرفته خواهند شد و بدین ترتیب موجودات هیولا مانندی با نقائص مادرزادی پا به عرصه حیات خواهند گذاشت. دامداران امریکایی می‌گویند، صنعت آنها نابود خواهد شد.
علاوه بر این، افراد (بعلاوه شهرها، روستاها و دولت‌های آنان) به دلیل اینکه با بدهی‌های بی‌پایانی روبرو می‌شوند، تحت کنترل قرار خواهند گرفت.
بالاتر و مهم‌تر از همه، تی‌پی‌پی به طور ویژه و به صورت مکارانه‌ای هرگونه تلاش برای اصلاح عامل اصلی مشکلات فعلی جهان یعنی نظام فاسد بانکداری کنونی را ممنوع می‌کند. تی‌پی‌پی این کار را از طریق غیرقانونی اعلام کردن بانک‌های عمومی و اعطای وام‌های بدون بهره برای اموری مانند پروژه‌های عمومی از قبیل ساخت پل، جاده، بیمارستان و … انجام خواهد داد.
تی‌پی‌پی همچنین با هدف نگاه داشتن نظام فاسد رباخواری، الگوی فعلی نظام مالی بین الملل را که منجر به وقوع بحران در کشورهایی مانند قبرس، ایتالیا، اسپانیا، یونان و پرتغال شده است، حفظ خواهد کرد. یکی از ابعاد این مسئله، ناتوانی دولت‌ها در کنترل جریان‌های سرمایه‌ای تا جایی است که بانکداران اقتصاد را نابود کنند. در این مورد می‌توان به وضعیت در قبرس اشاره کرد که در آن انتقال وجوه غیر ممکن شده، پول مشتریان بانک‌ها توقیف شده و وقوع یک فاجعه اقتصادی و اجتماعی در این کشور حتمی است.
تی‌پی‌پی قصد دارد این کار را در هر جایی که می‌تواند انجام دهد تا بواسطه آن دارایی‌های مردم را با قیمت ارزان خریده و کل جمعیت کشورها را به افرادی فقیر و بدهکار که هر کاری برای بقا انجام خواهند داد، تبدیل کند. سردمدران پیمان مشارکت اقتصادی کشورهای اقیانوسه به دنبال ثروتی بی‌پایان برای خود هستند و حتی به ثروت اکتفا نکرده بلکه قدرت نیز می‌خواهند؛ قدرت بر روی انسان‌های ضعیف و خوار شده. باید گفت، سردمداران این پیمان، انسان‌هایی منفور و بی‌ارزش هستند.
در حال حاضر، اعضای پیمان تی‌پی‌پی را کشورهای امریکا (که خوب امری طبیعی است)، استرالیا، برونئی، شیلی، کانادا، مالزی، مکزیک، نیوزیلند، پرو، سنگاپور و ویتنام تشکیل می‌دهند. با وجود این، سردمداران نظام مالی جهان به شدت به دنبال این هستند که تا جایی که می‌توانند کشورهای بیشتری را وارد این پیمان کنند.
در امریکا، باراک اوباما، رئیس جمهور امریکا که کاملا تحت کنترل شرکت‌های بزرگ وصهیونیسم است، همراه با دیگر کشورهای عضو به سرعت در حال حرکت به سوی تی‌پی‌پی است؛ تا جایی که حتی کنگره امریکا نیز قدرتی در این زمینه نخواهد داشت. اوباما این سیاست را در حالی اتخاذ کرده است که ۵۰ میلیون نفر در امریکا وابسته به کوپن‌های غذایی هستند (و این رقم هر هفته افزایش پیدا می‌کند) و ۲۳ درصد جمعیت این کشور نیز بیکار هستند. اگر پیمان مشارکت اقتصادی اعمال شود، این آمار و ارقام دو برابر خواهد شد.
و فراموش نکنید که سردمداران نظام مالی جهان به سرعت در حال دستیابی به فناوری هستند که به کمک آن می‌توانند هر کسی را که از نظر سیاسی مستقل یا سرکش قلمداد می‌کنند، تحت کنترل قرار دهند. و این شامل بسیاری از فعالان و افراد آزاد اندیشی که این مقاله را می‌خوانند، می‌شود. تی‌پی‌پی با یک روش آسان به این هدف خود دست خواهد یافت. فعالان، روزی ناگهان پی خواهند برد، وجوهی که در بانک‌ها داشتند غیر قابل دسترس شده است. این فرایند تقریبا مشابه همان چیزی است که هزاران قبرسی اکنون آن را تجربه می‌کنند با این تفاوت که دیگر، اعلام قبلی و هشداری در کار نخواهد بود و این روند فورا اجرایی خواهد شد.
علاوه بر این، بر خلاف مردم قبرس که همچنان تصور می‌کنند، تجربه آنها همیشگی نخواهد بود، فعالان برای همیشه پولی نخواهند داشت یا دست کم اینکه در بانک‌ها پولی نخواهند داشت. آنها مشاغل خود را از دست خواهند داد و پهپادها بالای سر آنها خواهند چرخید. (اوباما گفته است که ۳۰ هزار پهپاد وارد خاک امریکا می‌شوند اما مسلح نخواهند بود؛ اگر شما این حرف را باور می‌کنید، پس همه چیز را باور می‌کنید.)
با وجود این، هنوز همه چیز از دست نرفته است. با اقدامی موثر و مفید می‌توان خطر را مهار کرد. ژاپن هنوز به تی‌پی‌پی نپیوسته زیرا در زمان انتخابات، مردم این کشور به ماهیت این پیمان پی برده و به شدت با پیوستن به آن مخالفت کردند. احسنت ژاپن!
اما غرب و خاورمیانه هنوز در خوابند و بهتر است قبل از اینکه خیلی دیر شود، بیدار شوند.
درباره نویسنده:
رادنی شکسپیر استاد اقتصاد، فارع التحصیل دانشگاه کمبریج و وکیل برجسته انگلیسی است. شکسپیر یکی از بنیانگذاران جنش جهانی عدالت و یکی از اعضای شورای مسیحی عدالت پولی است. وی همچنین رئیس کمیته ضد شکنجه در بحرین است.
مترجم: احسان فتاحی