اندیشکده «پروژه امنیت آمریکا»، در مقالهای به قلم «مری کازینسکی»، مینویسد: هزینه بالایی باید برای سلاحهای هستهای صرف شود و جالب اینجاست که توافقی بر سر میزان این بودجه وجود ندارد.
برای حل بحران مالی هزینههای دفاعی را کاهش دهیم
حتی در فضای فوق حزبی امروز، موضوعی وجود دارد که سیاستگذاران هر دو طرف بر سر آن توافق دارند: حذف هزینههای دفاعی بیفایده بخش بسیار مهمی از حل بحران مالی ملت است.
هیچکس نمیداند بودجه هستهای چقدر است
فقط یک مشکل وجود دارد: هیچکس نمیداند میزان بودجه هستهای چهقدر است. البته هیچ فهرست مشخصی از هزینه هستهای وجود ندارد. اداره امنیت ملی هستهای نمیداند هزینه تشکیلاتی هستهای چهقدر میشود. حتی وزارت دفاع هم نمیداند. (یا، اگر ارقام را بررسی کنند، نتایجشان با نتایج مالیاتدهندگان یا سیاستمداران یکی نخواهد بود.) برای کنگره اعمال نظارت بر بودجه سلاحهای هستهای وقتی مشکل میشود که نتوانند پاسخ روشنی به این سؤال که بزرگی بودجه هستهای تا چه اندازه است بدهند.
آمریکا طی دهه آینده ۶۴۰ میلیارد دلار صرف سلاحهای هستهای میکند
"صندوق پلوشرز″ مؤسسه امنیت جهانی (و در جهت آشکارسازی، سرمایهگذار ایاسپی)، به منظور شفافسازی بحث بودجه هستهای که ضروری به نظر میرسد هزینه سلاحهای هستهای و برنامههای مربوط به آن را بر اساس اطلاعاتی که در دسترس همگان است محاسبه کرده است.
نتیجه: آمریکا دارد به سوی صرف هزینهای برابر با ۶۴۰ میلیارد دلار در سلاحهای هستهای و برنامههای مربوطه در دهه آینده پیش میرود.
کلاهک هستهای چه هزینهای برای آمریکا خواهد داشت؟
این هزینه شامل بالاترین میزان در سرمایهگذاری برای برخی ابتکارهای هستهای انتقادبرانگیز میشود، مثل برنامههایی برای ایجاد امنیت و از بین بردن مواد هستهای در مناطق آسیبپذیر. دیگر برنامههای هستهای از این هم سؤالبرانگیزتر هستند.
در بودجه هستهای به موارد زیادی از اتلاف و سوءمدیریت برمیخوریم
برنامه مدرنسازی بمب هستهای بی ۶۱ را به عنوان مثال در نظر بگیرید. یک سال پیش، قیمت رساندن خدمات هستهای شامل کلاهک برای استقرار در اروپا در حدود ۴ میلیارد دلار بود. امروز این میزان برچسب قیمتی برابر با ۱۰ میلیارد دلار میخورد. این ۱۰ میلیارد دلار برای سلاحهای هستهای است که بیشتر نخبگان اتفاقنظر دارند که برای اهداف نظامی مناسب نیست.
به نظر میرسد که هرچه بیشتر در بودجه سلاحهای هستهای کاوش کنیم به موارد بیشتری از اتلاف و سوءمدیریت برمیخوریم. این هزینهای که برای تأسیسات هستهای جدیدی تخمین زده شده است، از رقم ۳۷۵ میلیون دلار در سال ۲۰۰۱ امروز به چیزی حدود ۶ میلیارد دلار رسیده است.
باید به کارهای بیارزش خاتمه دهیم
ما اخیراً متوجه شدیم که برچسب قیمت برای بنای هستهای دیگری –کارخانهای که سوختی تولید میکند که هیچکس آن را نخواهد خرید- تا ۲ میلیارد دلار افزایش پیدا کرده است. همچنین هزینه ۶٫۵ میلیارد دلاری برای تأسیسات است که باید از نو طراحی شود، آن هم بعد از اینکه نیم میلیارد دلار برای این پروژه تاکنون خرج شده است؛ چرا که تمام تجهیزات در آن بنا جا نمیشوند. خاتمه دادن این کارهای بیارزش قدم خوبی است در جهت از میان برداشتن اضافههای بودجه هستهای. ولی موضوع اصلی راهبرد هستهای منسوخشدهای است که لازم است ظرفیت هستهای غیرضروریاش حفظ شود.
برای حل چالشهای امنیتی امروز به برنامههای هستهای نیازی نیست
آمریکا، به دلیل همین راهبردهای منسوخ و اعضای کنگره که به طرحهای هستهای علاقه نشان میدهند، برنامه دارد میلیاردها دلار برای مدرنسازی سیستم انتقال هستهای سهتایی -بمبافکن، زیردریایی و موشک زمینی- هزینه کند.
برخی از فرماندهان نظامی کنونی (بازهم، کسانی که به حمایت از بودجه هستهای علاقه نشان میدهند) اصرار دارند که نگه داشتن هر سه سکو کار درستی است، حتی زمانی که احتمال کاهش هزینهها میرود. ولی بسیاری از فرماندهان بازنشسته ارتش (از جمله ژنرال "جیمز کارترایت”، فرمانده سابق ستاد راهبردی آمریکا) بر سر این که اکنون وقت بازنگری در راهبرد سهگانه و جنگ سردی است که پایه و اساس آن است، به بحث پرداختهاند. حفظ ظرفیت هستهای مازاد اشتباهی راهبردی است. آن برنامههای هستهای که نیازی بهشان نداریم منابع را از برنامههای دفاعی منحرف میسازند و برای حل چالشهای امنیتی امروز به برنامههای هستهای نیازی نیست.
باید از اتلاف انرژی ممانعت کرد
بودجه سلاحهای هستهای مدتها بود که با محاسبههای اشتباه و بیدقت و عاری از شفافیت نادانسته و مبهم مانده بود. اکنون زمان شفافسازی و جوابگویی است. اکنون زمان آن است که سیاستمداران کمی اعمال نظارت کنند، بودجه هستهای را بررسی کنند و هرگونه اتلاف و سوءمدیریت را از آن حذف کنند. نیروهای هستهای ما، و امنیت ملی به این شکل قویتر و محکمتر خواهد بود.