دانشمندان موفق شدند گونه‌ای از ویروس هاری را شناسایی کنند که مغز را نمی‌کشد، بلکه نورون‌ها را زنده نگه می‌دارد که این یافته می‌تواند رویکردهای تحقیقاتی جدیدی را در اختیار آنها قرار دهد.
بیماری‌های اندکی با روش شایع ویروس هاری در خودتکثیری و سلطه بر مغز مشابه هستند. این ویروس تکثیر شده و از یک سلول به سلول دیگر گسترش می‌یابد تا زمانی که مغز دیگر نتواند عملکرد عادی را پشتیبانی کرده و بمیرد.
هشت سال پیش محققان موسسه سالک دریافتند که با حذف ژن خاصی از ویروس هاری مورد استفاده در واکسن‌ها، می‌توان گسترش آن را محدود کرد. این امر باعث زندانی شدن ویروس شده و بررسی چگونگی انتشار آن از یک نورون به نورون دیگر را در زیر میکروسکوپ تسهیل می‌کند. اما متاسفانه این ویروس به سرعت میزبان خود را از بین برده و نورون‌ها را تخریب می‌کرد.
نسخه جدید هاری که محققان موسسه زاکرمن شناسایی کرده‌اند، به ویروس هاری موجود در حیات وحش که میزبان را برای مدت طولانی‌تری زنده نگه می‌دارد، نزدیکتر است.
این تحقیق که نتایج آن در مجله Neuron منتشر شده، تنها بر یک سیناپس در هر بار تمرکز می‌کند، اما در عوض نورون‌ها و میزبان تا یک ماه زنده می‌مانند که دو برابر طولانی‌تر از زمان بررسی‌های درون آزمایشگاهی است. این امر به معنی توانایی بررسی موجودات زنده بجای انواع مرده آن‌هاست.
محققان به جای پیگیری عفونتها در نمونه‌های بیمار می‌توانند بخشی از جمجمه میزبان زنده را برداشته و نورون‌ها را در کنار ویروس عقیم شده مشاهده کنند. از آنجایی که به ویروس، درخشان‌کننده زیستی داده شده، مشاهده آن زیر میکروسکوپ آسانتر بود.
به گفته محققان، اگر حیوانی را با یک سویه وحشی هاری بیمار کنید، می‌توانید نقشه خامی از منبع عفونت را با دنبال کردن ساختارهای مغز مبتلا ایجاد کنید. اما از آنجایی که این ویروس باعث تخریب شدید نورون‌ها می‌شود، نمی‌توان این ساختارها را برای مدت طولانی دنبال کرد.
با این ابزار، می‌توان تقشه بسیار بهتری از چگونگی عملکرد عادی مغز طراحی کرد که درک بهتری در مورد چگونگی مقابله با ناهنجاری‌هایی مانند بیماری‌ها ارائه می‌کند.
در آینده نزدیک محققان ممکن است بتوانند ویروس اصلاح شده هاری را برای نقشه‌برداری از مغز و کمک به انتقال داروی بهینه‌سازی شده ژنتیکی مورد استفاده قرار دهند. محققان تاثیر یافته‌های خود بر روی تحقیقات مغز را با چگونگی تسهیل ویرایش ژنی توسط روش CRISPR مقایسه کرده‌اند. اگرچه این روش در حال حاضر برای استفاده در مغز انسان هنوز ایمن نیست.