یک اندیشکده آمریکایی نوشت: طرح رهایی از تحریم‌ها و عادی سازی جریان اقتصادی ایران بدون حل دامنه فعالیت‌های نظامی برنامه هسته‌ای این کشور از طریق گفت‌وگو با دانشمندان ایران خطایی ساده لوحانه است.
اندیشکده آمریکایی «دفاع از دموکراسی» در یادداشتی تحت عنوان «گفت‌وگو با دانشمندان هسته‌ای ایران برای پی بردن به ابعاد نظامی برنامه‌های اتمی این کشور ضروری است» نوشت: نقص حاد توافق هسته‌ای ماه گذشته ایران نحوه بررسی ابعاد نظامی برنامه هسته‌ای ایران می‌باشد. اما این نقصان را می‌توان جبران کرد و حداقل کار این است که آژانس بین‌المللی هسته‌ای اجازه گفت‌وگو با دانشمندان اتمی و افسران نظامی ایرانی درگیر در برنامه تحقیقاتی مشکوک این کشور را بدست آورد. در این بین مقاومت جمهوری اسلامی نسبت به طرح این موضوع که انجام این گفت‌وگو‌ها گزینه‌ای خارج از جریان مذاکرات هسته‌ای بوده دلیل ناکافی را در باور داشتن توانایی آینده آژانس در زمینه راستی آزمایی با اطمینان بالا نسبت به این که نیات هسته‌ای ایران کاملا مسالمت آمیز بوده است، برجا می‌گذارد.
در ادامه این یادداشت ضمن نام بردن از برخی دانشمندان و مقام‌های دولتی ایران به عنوان افراد دخیل در برنامه هسته‌ای ایران آمده است: اروپا، آمریکا و سازمان ملل متحد ظرف مدت هشت سال تحریم علیه دانشمندان و مقام‌های دولتی مرتبط با فعالیت‌های غیر قانونی هسته‌ای یا توسعه و پیشبرد تجهیزات مرتبط با ساخت بمب هسته‌ای را رفع خواهند کرد که در این بین نام «م. ف» نیز به چشم می‌خورد. این در حالی است که مقام‌های غربی نسبت به این فرد مشکوک هستند. هرچند که مقام‌های آمریکایی بر اساس برجام مدعی هستند که اطلاعات دقیقی از فعالیت‌های گذشته هسته‌ای ایران در دست دارند اما به هر حال در این ادعا فهرستی بلند از ناتوانی‌های غرب در شناسایی گریز هسته‌ای ایران وجود دارد.
اندیشکده دفاع از دموکراسی در خاتمه نوشت: بر این اساس، تعیین واقعی برنامه مشکوک هسته‌ای ایران باید یک جزء اصلی از معامله هسته‌ای با این کشور شود. مادامی که ایران امکان دسترسی به افراد حاضر در این سمت را بدهد این مورد امکان پذیر خواهد بود اما نکته جالب توجه آن است که به نظر می‌رسد جامعه بین‌الملل آماده تحمل لجاجت ایران است و این اشتباه است. رهایی از تحریم‌ها و عادی سازی جریان اقتصادی این کشور بدون حل ابعاد فعالیت‌های نظامی برنامه هسته‌ای از طریق گفت‌وگو با دانشمندان ایران خطایی ساده لوحانه می‌باشد که ممکن است منجر به تردد مجدد قدرت‌های جهانی حاضر در توافق شود.