از جمله دلایلی که موجب تقویت وجود آلودگیهایی چون نیترات و فنول در آب تهران و سرطان زا بودن پارازیتهای تولید شده برای اختلال در امواج ماهوارهای میشود، تکرار این ادعاها توسط افراد مختلف و سکوت مسئولان در مقابل است، زیرا اگر غیر از این بود، حتما شائبهها مردود اعلام شده و گزارش دهندگان این موضوعات، خلاف واقع گو شناخته میشدند.
ندیدن بمباران روحی بیش از ۱۲ میلیون از آن دست اتفاقاتی است که ندیدنش
عجیب مینماید، ولی واقعیت دارد؛ این را میشود از اخباری دریافت که درباره
تهدیدهای سلامت ساکنان پایتخت و حومه مطرح میشود و هیچ واکنشی جز تخریب
روح و روان مردم ندارد.
به گزارش «تابناک»، هفته گذشته یکصد و
پنجاه و دومین جلسه علنی شورای شهر تهران در حالی برگزار شد که دو تن از
مسئولان سرشناس هم در این نشست حضور داشتند تا در برخی حوزهها با اعضای
شورا به گپ و گفت و رایزنی پرداخته و در نهایت به تصمیماتی مشترک برسند؛
یکی دکتر قاضیزاده، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و دیگری قالیباف،
شهردار تهران.
حضور این مسئولان بهترین مجال بود که به برخی
مشکلات پرداخته شود که مدت هاست پا برجا هستند و چاره جویی نشدهاند؛
مشکلاتی مانند زبالههای بیمارستانی، فاضلابهای بیمارستانی و تأثیرشان در
مشکلات تغذیه، سونامی بیماریهای مختلف و پارازیتهایی که سال هاست شائبه
سرطان زا بودنشان وجود دارد، ولی هنوز دربارهشان اطلاعرسانی جامع و درستی
صورت نگرفته است.
البته نه نخستین بار است که این دست موضوعات
مطرح میشود، نه طرح این اشکالات و شائبهها در شورای شهر تهران تازگی دارد
و نه حتی موضوعاتی مانند آلودگی آب تهران و سرطان زا بودن پارازیتها چیزی
است که مطرح نشده باشد؛ اما همه این موارد در یک چیز مشترکند و همان است
که موجب بازخوانی این مشکلات در مقاطع گوناگون توسط افراد مختلف میشود؛
هیچ یک قویا تأیید یا رد نشدهاند!
سالهاست برخی مسئولان در
سخنانشان، از آلودگی آب تهران به انواع آلایندهها سخن میگویند و نتایج
بررسیهایی را گواه ادعایشان درباره آلوده بودن این آب به نیترات، فنول و
امثال آن ذکر میکنند، ریشه این آلودگی را در تصفیه نشدن پساب بعضی
بیمارستانها، سرازیر شدن آلودگی برخی مراکز به منابع آب، فرسودگی شبکه
توزیع آب و ناقص بودن شبکه فاضلاب و امثال آن میدانند و از سرازیر شدن این
آب به مزارع جنوب پایتخت به عنوان دریچهای برای انتقال آلودگیها به خورد
و خوراک مردم و سوق دادنشان به بیماری مختلف یاد میکنند و هیچ اتفاقی رخ
نمیدهد.
این در حالی است که در سال های اخیر، پارازیت هم به صف
تهدیدکنندگان سلامت این کسر بزرگ از جمعیت کشور اضافه شده و سونامی
بیماریهایی از جمله سرطان، نتیجه به کارگیری این مکانیزم ضد امواج
ماهوارهای در کشورمان خوانده میشود تا به نظر برسد که وخامت اوضاع به
قدری زیاد شده که باید برای رفع مشکلات هرچه سریعتر اقدامات مختلفی را در
دستور کار قرار داد.
اما زهی خیال باطل؛ هرچه بیشتر در این باره
سخن گفته میشود، ظاهرا بیشتر به ریختن قبح اتفاقات شوم کمک میشود، زیرا
این موضوعات نه تکذیب محکمی به خود میبینند و نه شواهد تأیید کنندهشان به
آن اندازه میرسد که بتوان اثباتشان کرد؛ هرچند وقتی میبینیم که بارها و
بارها برخی مسئولان و نهادها از آلودگی آب سخن میگویند و اظهاراتشان
تکذیب نمیشود، میتوان به این نتیجه رسید که همه این شائبهها ریشه در
واقعیت دارند!
به عبارت بهتر، از جمله دلایلی که موجب تقویت وجود
آلودگیهایی چون نیترات و فنول در آب تهران و سرطان زا بودن پارازیتهای
تولید شده برای اختلال در امواج ماهوارهای میشود، تکرار این ادعاها توسط
افراد مختلف و سکوت مسئولان در مقابل است، زیرا اگر غیر از این بود، حتما
شائبههای مطرح به کمک مستندات رد میشد و گزارش دهندگان این موضوعات خلاف
واقع گو شناخته میشدند و... .
با این حساب از یک سو به نظر
میرسد، شائبهها درباره آب تهران و پارازیت ـ با شدت و ضعف ـ حقیقت دارد
تا کم کاری نهادهایی که عهده دار سلامت جامعه هستند محرز شود و از سوی
دیگر، ماجرا ابعاد بسیار بزرگتری از پایتخت بیابد، زیرا اگر آلودگی آب به
نیترات مختص تهران باشد، سرطان زا بودن پارازیت موضوعی است که در بسیاری از
شهرهای کشورمان قابل پرداخت به نظر میرسد و کمتر کسی از گزند مشکلات
احتمالی آن دور خواهد ماند!
بنابراین، جا دارد از مسئولان بخواهیم
با تمام قدرت به این موضوع ورود کرده و اگر دلایل و مستنداتی برای رد این
ادعاها دارند، مطرح کرده و برای برقراری آرامش روحی شهروندان و خلاصی شان
از بمباران اخبار مختلف هم که شده، شائبه افکنان را رسوا نمایند. در غیر
این صورت دست به کار شده و تدبیری بیندیشند که منجر به حفظ جان شهروندان
خواهد شد و وظیفه اصلی همه نهادها و دستگاه هاست!