کتاب «داستان ناگفته عراق» مشتمل بر جزئیاتی مربوط به اسرار جنگ اطلاعاتی درون عراق و نقاط دیگر جهان است که بازرس ذی‌ربط(نویسنده) را در معرض انتقادات سازمان اطلاعاتی و جاسوسی عراق و نیز مقامات عراقی قرار می‌دهد
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی پایداری ملی، کتاب «داستان ناگفته عراق» مشتمل بر جزئیاتی مربوط به اسرار جنگ اطلاعاتی درون عراق و نقاط دیگر جهان است که بازرس ذی‌ربط(نویسنده) را در معرض انتقادات سازمان اطلاعاتی و جاسوسی عراق و نیز مقامات عراقی قرار می‌دهد. این کتاب به طور کلی بازرسی‌هایی را که در کمیسیون ویژه در طول تقریباً سیصد مأموریت بازرسی و هزاران عملیات نظارتی انجام شده است، بیان می‌کند.
«داستان ناگفته عراق» حکایت از آن دارد که بوروکرات‌های ایالات متحده آمریکا، زمانی که از آنها درباره جنگ و صلح پرسیده می‌شود، چگونه کوته‌بینانه پاسخ می‌دهند. در این کتاب به عدم تمایل آژانس مرکزی اطلاعات آمریکا و رئیس شورای امنیت سازمان ملل به اعطای مجوز به گروهی به نمایندگی از سازمان ملل به ریاست سرگرد نیروی دریایی آمریکا جهت انجام تحقیقات در مورد ظرفیت تسلیحاتی صدام حسین اشاره شده است.
این کتاب در ادامه تشریح می‌کند که چگونه آژانس‌های اطلاعاتی آمریکا، با وجود تلاش هزاران مامور دفتر بازرسی فدرال در داخل کشور و نیز ماموران سازمان اطلاعات و جاسوسی آمریکا در خارج از مرزهای آمریکا در کسب اطلاعات مربوط به طرح القاعده در بمب‌گذاری یازده سپتامبر ناکام ماندند.
داستان «اسکات ریتر» مانند یک داستان هیجان‌انگیز است، زیرا افراد نزدیک به صدام، همواره به دنبال دستگیری افراد عضو گروه تحقیقاتی سازمان ملل بودند. همچنین، مهمترین نکته در مورد این نویسنده عبارت از آن است که وی فردی صادق بوده و در سال 2002 و اوایل 2003 زمانی که جورج بوش و تونی‌بلر به بهانه وجود تسلیحات کشتار جمعی مترصد فرصتی برای حمله به این کشور بودند، صراحتا اعلام می‌دارد که بغداد دارای این قبیل سلاح‌ها نیست. با وجود این، حرکت ریتر از سوی دولت آمریکا شدیداً مورد انتقاد قرار گرفت و رسانه‌های آمریکا نیز تلاش وی را مبنی بر جلوگیری از وقوع جنگ محکوم کردند. وجود تسلیحات کشتار جمعی عراق تنها بهانه‌ای برای جنگ با عراق بود.
علیرضا عیّاری(مترجم)، در بخشی از مقدمه این کتاب می‌نویسد: «من اسکات را به عنوان یک روزنامه‌نگار می‌شناسم. وی فردی اصالت‌گرا بود و معتقد به سازش‌ناپذیری در تجربه‌گرایی است که هرگز از بیان واقعیت به افراد مافوق خود ترس نداشت. با وجود این، وی ظاهراً هرگز فرمول جادویی عامل موفقیت بوروکراتیک در واشنگتن را درک نکرد و هیچگاه حامل خبرهای ناخوشایند نیز نبود. او در میان افراد مطلع سیاست‌های دولت بوش، فردی شاخص بود که واقعیات را عنوان می‌کرد.»
کتاب حاضر در 21 فصل، داستان‌هایی ناگفته را از سپتامبر 1991 تا زمان جنگ عراق با متحدین غربی به رهبری آمریکا افشا می‌کند و ریتر به صورت آشکار به عدم توجه کاخ سفید در زمان بیل کلینتون و جورج‌بوش و بوروکرات‌های اطلاعاتی به عدم وجود زرادخانه‌های تسلیحات کشتار جمعی صدام نیز اشاره کرده و به عنوان کلام آخر چنین بیان می‌کند که ما نمی‌توانیم از تاریخ سخت و یا ناراحت‌کننده فرار کنیم و یا آن را انکار کنیم بلکه تنها راه پیشرفت، نگاه صادقانه به گذشته و درس گرفتن از اشتباهات آن است.