کودکان مسلح، «بمب‌های مهار نشدنی» جوامع بشری

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی پایداری ملی به نقل از فارس، موضوع استفاده از کودکان توسط گروه تروریستی تکفیری «داعش» موضوع تازه‌‌ای نیست، جدیدترین فیلم پخش شده توسط این گروه در «یوتیوب» کودکان 5 تا 6 ساله‌ای را نشان می‌‌دهد که به آموزه‌های معلم خود گوش می‌دهند و آموزش‌های خود را تمرین‌ می‌کنند تا تبدیل به شبه نظامی آبدیده شوند که در صفوف داعش مبارزه می‌کنند.

در این فیلم توضیح داده شده که آنها در مرکز «فاروق» در سوریه آموزش می‌بینند و نشان می‌دهد که آنها آموزه‌هایی درباره دین اسلام و شهادت می‌بینند و تاکید می‌شود که آنها نسل آینده داعش هستند که تا پای جان به این گروه وفادارند و به «ابوبکر البغدادی» کمک خواهند کرد تا گستره خلافتش آنقدر توسعه دهد که به رم برسد.

این اولین گروه از کودکانی نیستند که توسط داعش آموزش می‌بینند، بلکه به جرأت می‌توان گفت، از زمان تشکیل این گروه تکفیری تاکنون یکی از استراتژی‌های اصلی داعش به خدمت گرفتن کودکان بوده است.

استفاده و به خدمت گرفتن کودکان توسط گروه‌های مسلح و تروریستی موضوع یا پدیده جدیدی نیست، بلکه پدیده‌ای رایج در میان اغلب کشورهای جهان و گروه‌های تروریستی مسلح است، بلکه مهمترین تفاوت داعش با دیگر گروه‌های مسلح و تروریستی که تاکنون کودکان را به خدمت گرفته‌اند، نحوه به خدمت گرفتن آنها توسط داعش است.

یکی از مهمترین ویژگی‌های داعش استفاده بی‌سابقه این گروه از رسانه‌های ارتباط جمعی است. تاکنون فیلم‌های بسیاری توسط این گروه پخش شده که قطع سرها و تهدیدات این گروه و آموزش کودکان توسط داعش را نشان می‌دهد.

در این فیلم‌ها نشان داده می‌شود که این کودکان پس از دیدن دوره‌های لازم فریاد زده و خواستار کشتن دشمنان خلافت می‌شوند و برای تحقق این خواسته قسم یاد می‌کنند.

پایگاه تحلیلی «المانیتور» در این خصوص به گزارش دیده‌بان حقوق بشر در سال 2014 اشاره می‌کند که این کودکان در آن تحت عنوان «هسته‌های خفته»، جاسوس‌هایی برای جمع آوری اطلاعات، انتحاری و یا حتی تروریست مسلح نام برده شده‌اند.

در این گزارش تاکید شده است که تمام این کودکان از ماهیت واقعی کاری که انجام می‌دهند و خطرات ناشی از آنها آگاه نیستند، چون آنقدر بزرگ نشده‌اند که از ماهیت کارهایی که انجام می‌دهند، آگاه باشند و با درک و فهم درباره آن تصمیم گیری کنند، به همین دلیل این گروه‌ها با اذهان و افکار این کودکان بازی کرده و با تحت فشار گذاشتن یا اجبار، آنها را وادار می‌کنند، به این گروه‌ها ملحق شوند.

در این میان کودکان سوری و عراقی به دلیل اینکه کشورشان در شرایط جنگی به سر می‌برد و برخی از آنها خانواده‌های خود را از دست داده‌اند، بیشتر در دام چنین گروه‌هایی گرفتار می‌شوند.

این کودکان پس از پیوستن به داعش تحت آموزش اجباری قرار می‌گیرند و وادار به پیوستن به پایگاه‌های آموزش نظامی می‌شوند، در این میان شرایط جنگی حاکم بر سوریه و عدم حاکمیت نظام آموزشی یکپارچه در این کشور زمینه را برای جایگرینی آموزه‌های داعش به جای نظام آموزش و پرورش سوریه هموار می‌کند.

این درحالی است که دیده‌بان سازمان حقوق بشر در مارس گذشته در گزارشی تاکید کرد که داعش به نوجوانان 15 ساله‌ای که در این گروه مبارزه می‌کنند، حقوق پرداخت می‌کند و این زمینه جذب این کودکان در داعش را افزایش می‌دهد.

در واقع داعش تحت این عنوان که این کودکان برای آینده خود مبارزه می‌کنند تا آینده‌ای روشن برای خود بسازند و به عضویت جامعه‌ای درآیند که نخبگان آن شمرده می‌شوند، آنها را جذب خود می‌کند، به همین دلیل راحت‌تر می‌توان درک کرد که چرا کودکان به ویژه کودکان بزهکار و آسیب دیده روحی و روانی جذب داعش می‌شوند.

به همین دلیل است که هر روز بر دامنه بهره برداری از این کودکان افزوده می‌شود، به گونه‌ای که در برخی از فیلم‌های پخش شده توسط داعش مشاهده شده که این کودکان در اعدام‌ها و ذبح‌های داعش مشارکت داشته‌اند.

به همین دلیل کارشناسان نسبت به گسترش پدیده بهره برداری از کودکان توسط گروه‌های تروریستی و همچنین این کودکان که از سنین پایین آموزش قتل و کشتن دیگران را فراگرفته‌اند، هشدار می‌دهند و آنها را خطری بزرگ برای آینده جوامع خود می‌دانند.

این کارشناسان تاکید می‌کنند که با پایان جنگ در عراق و سوریه این کودکان در تنگنا و بحران شدیدی قرار می‌گیرند و چه بسا سخت‌ترین چیز برای آنها ادامه زندگی عادی و طبیعی باشد.

بحران سوریه که اکنون چهارمین سال خود را سپری می‌کند، موجب آوارگی 2 میلیون سوری به لبنان شده که براساس آمارها 75 هزار نفر از این پناهجویان را کودکان و نوجوانان قرار گرفته در گروه سنی 12 تا 17 سال تشکیل می‌دهند و هر یک از آنها در صورت عدم فراهم شدن حداقل شرایط زندگی و مشاهده شرایط بهتر در گروه‌های تروریستی مانند داعش می‌توانند، به بمبی بزرگ و پر قدرت تبدیل شوند که امکان مهار آن وجود نداشته باشد.