تکنولوژیهای کنونی BCI برای تحقیقاتی درباره امنیت و اهداف انسانی دیگر،مثلا ارتباط دادن مغز با سیستمهای روباتیک مورد استفاده قرار میگیرند. با وجود اینکه از این تکنولوژیها برای اهداف انسانی استفاده میشود، حقیقت این است که سواستفاده از این مطالعات و فناوریها تاثیر غیرقابل جبرانی بر روی آینده جنگها خواهد داشت.
BCIها با وجود اینکه میتوانند برای سربازان مجروح و ناتوان شرایط فعالیت دوباره را در دوران پس از آسیب دیدگی فراهم آورند، به افراد فلج در استفاده از مغز برای انجام کارهای مختلف کمک کنند و یا به افراد دارای قطعی عضو قدرت احساس کردن اندامهای مصنوعی را بدهند، در معرض خطر هک شدن نیز قرار دارند، از این فناوریها میتوان برای دستکاری کردن مغز و حتی کشتن استفاده کرد.
اخیرا بارنابی جیک متخصص امنیتی با انجام آزمایشهایی اثبات کرد که به راحتی میتوان سیستمهای بیولوژیکی از قبیل پیسمیکر و قطعات قابل کشت عروقی را هک کرد،آزمایشهایی که نگرانی شدیدی را درباره امنیت سیستمهایی که در اصل برای نجات جان انسانها طراحی شدهاند، برانگیخت. این آسیبپذیری به راحتی میتواند به سیستمهای بیوتکنولوژیکی که مستقیما به مغز متصل میشوند نیز سرایت یابد.
با توجه به اینکه نیروهای تحقیقاتی نظامی مانند دارپا که به ارتش ایالات متحده وابسته است درحال مطالعه بر روی درک بیشتر فرایندهای پیچیده عصبی و ارتقا دادن تواناییهای تشخیص تهدید با استفاده از اسکنهای BCI به سر میبرد،به نظر میآید وصلت میان علوم عصبشناسی و سیستمهای نظامی به صورت بنیادین درحال تغییر دادن آینده نبردها در جهان است.
احتمال آسیب،تخریب و هرجو مرج در چنین نبردهایی بسیار زیاد است، شرایطی را تصور کنید که در میدان جنگ BCI متصل به یک سرباز به گونهای تغییر پیدا کند که وی به روی نیروهای خودی شلیک کند، بر روی سیستمهای رایانهای خود ویروس نصب کند، نقشهای نادرست را برای حملهای هوایی اعلام کندو یا داوطلبانه اطلاعات محرمانه را در اختیار نیروهای دشمن قرار دهد که هر یک از این شرایط به تنهایی میتواند فاجعهبار باشد.
همشهری