کشورهای مختلف برای عدم وابستگی به سامانه جیپیاس به فکر طراحی و راهاندازی سامانه ناوبری ماهوارهای برای خود شدهاند.
به گزاش پايداري ملي، چین سیستم ناوبری ماهوارهای شبه GPS خود را با نام
Beidou، پس از پایان آزمایشاتی که از سال گذشته آغاز نموده بود وارد فاز
عملیاتی کرد. این سامانه را دولت چین از سال 2000، جهت مستقل شدن از سامانه
جاسوسی (جیپیاس) که در اختیار وزارت دفاع آمریکا است شروع به کار کرده
است.
کشورهای مختلف هم برای عدم وابستگی به سامانه جیپیاس به فکر
طراحی و راهاندازی سامانه ناوبری ماهوارهای برای کشورهای خود شدهاند.
GLONASS - سامانه ناوبری ماهوارهای جهانی روسیه که به طور کامل در سراسر جهان عملیاتی شده است.
GALILEO
- یک سامانه جهانی که قرار است توسط اتحادیه اروپا و سایر کشورهای هم
پیمان هند، عربستان سعودی، کره جنوبی، اکراین، چین و مراکش تا سال 2014
عملیاتی شود.
QZSS - سامانه ناوبری ماهوارهای منطقهای ژاپن
IRNSS - سامانه ناوبری ماهوارهای منطقهای هند
تحریک
کشورها برای راهاندازی یک سامانه شبیه جیپیاس شخصی به دلیل کاربردهای
بسیار زیاد آن در ابعاد نظامی و غیر نظامیست که آمریکا به صلاحدید خویش و
به صورت استعماری مثل جنگ عراق، برخي و يا تمام امكانات آنرا براي عموم
قطع ميكند.
جیپیاس
يك پروژه دوازده ميلیارد دلاري و فوق سري وزارت دفاع آمريكا بود كه بعد از
سقوط يك هواپيماي مجهز به اين سيستم در خاك روسيه در زمان جنگ سرد لو رفت ،
و از آن پس استفاده از آن براي عموم آزاد اعلام شد.
آمریکاییها
از سیستم جاسوسی جیپیاس در تمامی هواپیماها، پهبادها، بالگردها،
شناورها، نفرات، بمبها و موشکهای تهاجمی دوربرد خود استفاده کرده و برای
مسیریابی، اطلاع از موقعیت واحدها در صحنه نبرد و کنترل یکپارچه عملیات تا
حد زیادی به آن متکی هستند. از طرفی مطالعات خود آنها نشاندهنده
آسیبپذیری این سامانه در اثر انواع اخلالهای هدفدار بوده است. سقوط پهپاد
شناسایی و جاسوسی آمریکایی آر-کیو-170 که از این سامانه استفاده میکند،
توسط ایران نیز نشاندهنده توانایی ایران در شناسایی این نقاط ضعف است.
در
یکی از این موارد در اواسط مهرماه سال جاری از سه دستاورد مهم در زمینه
جنگال(جنگ الکترونیک) رونمایی شد که یکی از آنها سامانه جدید اخلال
جیپیاس بود. هر چند این تنها نمونه از این دست نبوده اما به نظر میرسد
از انواع قبلی کاملتر و کارآمدتر باشد.
طراحی و ساخت اخلالگر جیپیاس توسط جمهوری اسلامی ایران
علاوه
بر شکار پهباد تصور کنید که با دادن مختصات اماکن استقرار دشمن به موشکها
و بمبها، آنها به سمت خودشان فرستاده شوند و یا هواپیماهای پنهان کار
دشمن همچون بی-2، اف-35 و پهپاد رزمی اونجر بهسان آر-کیو-170 سنتینل به
کمینگاه الکترونیکی ما کشیده شوند. سابقه چنین فعالیتهایی در ابتدا به جنگ
عراق باز میگردد که این کشور با وجود عدم دسترسی به فناوریهای روز تلاش
کرد تا با اختلال در جیپیاس دشمن، موشکهای آمریکایی را منحرف کند.
به
هر حال تکاپوی کشورهای قدرتمند با برنامه ریزی بلند مدت برای داشتن یک
سامانه جیپیاس خصوصی و اختصاص هزینههای هنگفت مالی با توجه به کاربردهای
فراوان آن نباید از دید دانشمندان عزیز ما دور بماند و علاوه بر
پیشرفتهای چشمگیر کشورمان در زمینه جنگ الکترونیک بتوانیم در این زمینه
نیز بهت جهانیان را نظارهگر باشیم.