فرمانده نیروی دریایی ارتش گفت: به فکر ساخت زیردریایی هسته‌ای هستیم و در ساخت زیردریایی‌های بزرگ‌تر از فاتح این قابلیت در وزارت دفاع به صورت بومی وجود دارد.
به گزارش پایداری ملی به نقل از روابط عمومی اتش ، امیر دریادار حسین خانزداری با اشاره به توانمندی نیروی دریایی ارتش در ساخت زیردریایی هسته‌ای، گفت: موضع جمهوری اسلامی ایران در بحث انرژی اتمی بسیار شفاف و مشخص است و بارها رهبر معظم انقلاب بر صلح‌آمیز بودن آن تاکید داشتند.
وی با بیان این که تمامی دستگاه‌های نظام و دولت در چارچوب مشخص شده برای برنامه هسته‌ای حرکت می‌کنند، ادامه داد: تمامی معاهدات بین‌المللی وجود دارد و هیچ کدام داشتن انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای را منع نمی‌کند، اما وقتی از صلح حرف می‌زنیم بدون آمادگی دفاعی این صلح معنا پیدا نمی‌کند.
فرمانده نیروی دریایی ارتش تصریح کرد: وقتی بازداندگی و آمادگی برای دفاع وجود نداشته باشد،
صلح تحیکم و تثبیت نمی‌شود و به همین علت نیروهای مسلح کشورها حضور دارند تا این صلح پایدار بماند.
دریادارخانزداری با بیان این که نیروهای مسلح برای ایجاد امنیت و تحکیم صلح به وجود آمدند، افزود: موضوع دفاع و جنگ در مرحله بعد قرار می‌گیرد، بنابراین ما نیاز به تجهیزاتی داریم تا این صلح تثبیت شود و در این جهت با بکارگیری نیروی انسانی متعهد و با استفاده از این تجهیزات، امنیت را به نفع کشور خود و جامعه جهانی برقرار کنیم.
فرمانده نیروی دریایی ارتش با تاکید بر اینکه جمهوری اسلامی ایران بسیار به موضوع انرژی صلح‌آمیز هسته ای نیازمند است، افزود: تهدیدات بسیاری در پیرامون کشورمان وجود دارد، امروز اگر شاهد حضور ناو هواپیمابر آمریکایی در منطقه هستیم باید بدانیم که رانش آن هسته‌ای است و این موضوع باعث می‌شود تا ۶ ماه در دریا بماند که در غیر این صورت ، باید بعد از مدت کوتاهی برای سوخت‌گیری به بندر مراجعه کند و سپس به دریانوردی ادامه دهد.
وی با اشاره به این که پیشران هسته‌ای باعث شده تا یک شناور سنگین با استعداد تجهیزاتی فراوان در دریا حضور طولانی داشته باشد، بیان کرد: چه قدرتی می‌تواند ما را از این توانمندی منع کند تا از نتوانیم از امنیت خود دفاع کرده و صلح را برقرار کنیم.
دریادار خانزداری با اشاره به دسته‌بندی زیردریایی‌ها گفت: رانش زیردریایی‌ها به سه دسته تقسیم می‌شوند، دسته اول زیردریایی‌های دیزلی هستند که با رانش خود به صورت محدود زیر آب می‌مانند و پس از مدتی برای شارژ باتری و تنفس خدمه باید به سطح آب بیایند یا در عمقی قرار بگیرند تا دودکش موتور دیزل خود را از آب خارج کنند تا باتری شارژ شوند. در این نقطه می‌توان زیردریایی را با دستگاه‌های مختلف شناسایی کرد و راه مقابله با آن این است که زیردریایی بتواند بیشتر در عمق بماند و مسافت طولانی‌تری را طی کند که برای این کار یک رانش دیگر به نام سامانه رانش مستقل از هوا ساخته شد است.
وی تصریح کرد: این رانش نوع خاصی از سوخت را حمل می‌کند که با ترکیب چند ماده شیمیایی انرژی تولید می‌کند و با استفاده از آن با تولید برق باتری زیردریایی را شارژ می‌کند یا به حرکت زیردریایی ادامه می‌دهد، اما آن هم فقط مدتی توان زیرآب ماندن را دارد و حدود ۲ تا ۳ برابر نمونه دیزلی که این هم محدود است.
خانزادی با بیان این که از زیردریایی به عنوان ضربه دوم یاد می‌شود، بیان کرد: اگر دشمن به پایگاهی حمله کند زیردریایی می‌تواند در مسافتی دورتر پنهان شود و در محلی که آن‌ها تصورش را هم ندارند به دشمن حمله کند، پس با این ویژگی زیردریایی نیاز به یک رانش ویژه دارد که اگر آن را رانش هسته‌ای بدانیم پس زیردریایی به آن احتیاج دارد.
فرمانده نیروی دریایی ارتش با اشاره به استفاده بسیاری از کشورهای جهان از این نوع رانش عنوان کرد: اگر جمهوری اسلامی ایران به این فکر نباشد که از زیردریایی با رانش هسته‌ای استفاده کند، غفلت کرده پس ما به این فکر هستیم و در ساخت زیردریایی‌های بزرگ‌تر از فاتح این قابلیت در وزارت دفاع به صورت بومی وجود دارد و قطعا برنامه توسعه رانش زیردریایی در دستور کار نیروی دریایی قرار دارد.