ما از انبوه مطالعات انجام شده دیگر می دانیم که گرمایش جهانی در 40 سال گذشته، تقریبا تماما در نتیجه دخالت های انسانی بوده است.
به گزارش پایداری ملی به نقل از فارس، بر خلاف آنچه که پرزیدنت ترامپ و سایر منکران تغییرات اقلیمی سال هاست توئیت کرده اند، فرارسیدن آب و هوای سرد ثابت نمی کند که گرمایش جهانی پدیده ای جعلی است. همانطور که سال گذشته نشنال جئوگرافی گزارش داد، دانشمندان اقلیم شناس، زمان و انرژی بسیار زیادی را صرف تلاش برای توضیح این موضوع کرده اند که «چگونه تغییر اتمسفر در نتیجه افزایش سطوح گازهایی چون کربن و متان، به تغییرات آب و هوایی بیشتری جز گرمایش جهانی منجر می شود.»
اگرچه این درست است که افزایش سطوح گازهای خطرناک تاثیرات متعددی بر وضعیت آب و هوای ما دارند، اما بر اساس گزارشی که روز پنج شنبه واشنگتن پست منتشر کرده، مطالعه جدیدی که چند پژوهشگر در سوئد و نروژ انجام داده اند و در نشریه «تغییرات آّب و هوایی طبیعت» منتشر شده، این روایت مدت ها جا افتاده را رد می کند که وضعیت آب و هوای روزانه ما با تغییرات اقلیمی دراز مدت فرق دارد. این مطالعه همچنین تلویحا می گوید که ما تاثیرات انسانی بر رخدادهای آب و هوایی افراطی چون توفان ها، سیل ها و گردبادها را کمتر از میزان واقعی محاسبه کرده ایم.
پژوهشگران با استفاده از مدل های آماری از الگوهای آب و هوایی در سراسر جهان و مدل سازی اقلیمی برای شبیه سازی متغیرهای دما و رطوبت در سراسر جهان استفاده کرده اند. آنطور که نویسندگان این گزارش در مقدمه گزارش خود می نویسند با این کار«ما اثرانگشت تغییرات آب و هوایی که عوامل بیرونی موجب آن شده را ردگیری کرده و به این نتیجه گیری رسیده ایم که زمین به طور کلی در حال گرم شدن است.»
این پژوهشگران با کمک یادگیری ماشینی، سیگنال های گرمایش جهانی با عاملیت انسان را دریک روز خاص از مشاهدات آب و هوایی دقیقا مشخص کرده اند. بر اساس نتیجه گیری آنها، اولین سیگنال از تاثیر انسانی در گرمایش جهانی در سال 1999 مشاهده شده است.
به نوشته واشنگتن پست آنگاه این پژوهشگران چنین نتیجه گرفته اند که: «در نتیجه الگوهای مکانی دما و رطوبت جهانی از متغیرهای طبیعی قابل تمایز هستند و یک جزء انسانی در آنها قابل مشاهده است. این مطالعه در ادامه چنین نتیجه گیری می کند که اگر از اطلاعات آب و هوای یک روز خاص در سطح جهان مطلع باشید، گرایش آب و هوایی دراز مدت در میانگین دمای جهانی را می توان پیش بینی کرد.»
ریتو ناتی از موسسه «ای تی اچ زوریخ در امر اتمسفر و علوم آب و هوایی» که یکی از نویسندگان این مطالعه است به واشنگتن پست گفته است: «ما همیشه گفته ایم که وقتی به مقوله آب و هوا نگاه می کنیم، همان چیزی که در مورد اقلیم شاهد هستیم دیده نمی شود.» این مسئله از نظر آب و هوای محلی درست است، اما به گفته ناتی «دمای مشخص جهانی در یک روز خاص، پیش از این تنها کمی تغییر داشته. از این رو می توان این اثر انگشت انسانی را در هر لحظه خاص مشاهده کرد.»
مایکل ونر از «آزمایشگاه ملی لارنس برکلی» در ایمیلی به واشنگتن پست نوشته است: «این به ما می گوید که تغییرات اقلیمی مردم شناختی چنان گسترده شده که حتی در متغیرهای آب و هوای روزانه در سطح جهانی نیز قابل مشاهده است.» او نتایج این مطالعه را به شکل ژرفی ناراحت کننده توصیف کرده است.
این پژوهشگران خواستار نگاهی کلی گرایانه تر به تغییرات اقلیمی شده اند. سباستین سیپل از همکاران ناتی در بیانیه ای چنین توضیح می دهد که «پرده برداشتن از سیگنال تغییرات اقلیمی در وضعیت آب و هوای روزانه، اتخاذ دیدگاهی جهانی و نه منطقه ای را مطالبه می کند.»
این مطالعه شامل چندین هشدار است، از جمله موضوع دقت برخی مدل های رایانه ای خاص و توانایی آنها برای جدا کردن فاکتورهای بالقوه ای که بر تغییرات اقلیمی اثرگذارند. همچنین لازم است که دانشمندان دیگری نیز به منظور تایید این نتایج، این عوامل را مورد بررسی دوباره قرار دهند. سیپل به واشنگتن پست می گوید «ما از انبوه مطالعات انجام شده دیگر می دانیم که گرمایش جهانی در 40 سال گذشته، تقریبا تماما در نتیجه دخالت های انسانی بوده است.»