به گزارش پایداری ملی، روز 10 آوریل 2019 یکی از خوانندگان سایتم به من اطلاع داد که ویکی پدیا سعی کرده مرا به عنوان «یک طرفدار صریح دولت روسیه و سیاست های آن» بدنام کند. این خواننده همچنین گزارش داد که در مقاله ای که در دیلی بیست منتشر شده، مرا یک «ستایشگر پوتین» خطاب کرده اند. این خواننده گفته بود که سعی کرده مدخل ویکی پدیا را ویرایش کند اما موفق به انجام این کار نشده و از من خواست که این مسئله را مد نظر داشته باشم.
من از نیت واقعی کسی که مدخل ویکی پدیا در مورد مرا نوشته خبر ندارم و نمی دانم که این کار او با هدف لکه دار کردن چهره من بوده یا صرفا از سر بی اطلاعی این کار را انجام داده است. با این حال انگ زدن و بدنام کردن صداهای مخالف در ویکی پدیا امر معمولی است. این مشکلی است که برای خیلی از ما رخ می دهد. سال هاست که خوانندگانم و کسانی که مرا می شناسند اصلاحاتی را در بیوگرافی من در ویکی پدیا انجام می‌دهند، اما به محض انجام این اصلاحات، آنها پاک شده اند و انگ ها و تهمت ها از نو سر جای خود برگشته اند.
مشکل ویکی پدیا این است که رویکردی ایده آل گرا و مبتنی بر این باور را دنبال می کند که احتمال تحقق حقیقت زمانی که همگان صاحب صدا باشند بیشتر است تا وقتی که توضیحاتی توسط گروه منتخبی از متخصصان و همکاران ارائه شوند. این رویکرد ایده آل گرایانه رویکرد باارزشی است. بعلاوه می تواند در مورد موضوعات و افرادی که مخالفان ایدئولوژیک ندارند یا تهدیدی را متوجه کسانی که قصد دارند این توضیحات را در کنترل خود داشته باشند نمی کنند، به خوبی جواب می دهد.
مشکل زمانی به وجود می آید که یک موضوع یا یک شخص، مجادله برانگیز است و به خصوص در صورتی که گفته های آن فرد تایید کننده توضیحات رسمی نباشد یا در تضاد با آنها قرار داشته باشد. در ماتریکسی که ما زندگی می کنیم، کسانی که به منظور پیش بردن دستورکارهایشان کنترل توضیحات را در اختیار دارند، از حقیقت گویان استقبال نمی کنند. تا وقتی که بتوان حقیقت گویان را به سکوت کشاند یا آنها را به کلی سانسور کرد، این عمل بی اعتبار کردن آنها با انگ زدن به آنها انجام می شود. از این روست که من و خیلی های دیگر به خاطر گزارش اطلاعات مبتنی بر واقعیت مربوط به یازدهم سپتامبر که با توضیحات رسمی و اثبات نشده مغایرت دارند تحت عنوان «فرضیه پردازان توطئه» توصیف می شویم؛ به خاطر انتقاد از رفتار ناشایست اسرائیل با فلسطینی ها ونفوذ آن بر سیاست خارجی آمریکا یهودستیز نامیده می شویم و به خاطر ارائه گزارش های درست درباره اوکراین، سوریه و اقدام پوتین در اجتناب از درگیری نظامی با غرب، «ماموران روسی» یا «ملعبه دست پوتین» خوانده می شویم.
مثلا توصیفی که از من به عنوان «یک طرفدار صریح دولت فعلی روسیه و سیاست های آن» و «یک ستایشگر پوتین» ارائه شده را در نظر بگیرید. من در نقد سیاست های اقتصادی نئولیبرال دولت روسیه منتقدی کاملا شناخته شده هستم. مایک هادسون و من مشترکا از سیاست های اقتصادی نئولیبرال دولت روسیه انتقاد کرده ایم و نشان داده ایم که آنها برای اقتصاد روسیه زیانبار هستند. همچنین مرا به عنوان فردی بدبین نسبت به سیاست پوتین در مدارا کردن با پرخاشگری های واشنگتن و اسرائیل می شناسند. من کنترل خارق العاده ای را که پوتین بر خود دارد تحسین و قدردانی می کنم، ولی نگرانی خود را نیز از عدم تمایل پوتین به برداشتن گامی استوار برای آرام نگه داشتن فضا که دیر یا زود به یک جنگ ترموهسته ای منجر خواهد شد نشان داده ام.
ویکی پدیا و بخش نظرات خوانندگان در سایت ها تنها در صورتی می تواند کارآیی داشته باشد که مفسران، افراد مسئولی باشند و ناظرانی آگاه و مسئول با دقت آنها را مورد بررسی قرار دهند. ولی این روند دوباره ما را به مقوله بازنگری همکاران می رساند که ویکی پدیا برای اجتناب از آن ایجاد شده است.
بنا بر تجربه خودم وقتی بیشتر مردم می گویند که مخالفند، منظورشان این است که توضیح دیگری را ترجیح می دهند که برای احساسات و عواطف آنها قانع کننده باشد. برای مثال بیشتر آمریکاییان معتقدند که راشا گیت می تواند حقیقت داشته باشد، چرا که از ترامپ خوششان نمی آید، درست همانطور که رادیو گفتگو محافظه کار امروز توضیح رسمی از یازدهم سپتامبر را پذیرفته است، چرا که می تواند از آن علیه عضو برجسته و زن مسلمان کنگره استفاده کند. واقعیات هیچ ربطی به باور ندارند. در هر دو مورد واقعیات مقاومت می کنند، چرا که حقیقت به اندازه دروغ از نظر عاطفی آرامش بخش یا برای دستورکارها مفید نیست.
انقلاب دیجیتال و مکانیسم های کنترلی که ارائه می دهد به نسبت آنچه که در عصر چاپ امکان پذیر بود، این وضعیت را محتمل تر می کند که ما از زندان آینده ای تیره و تار سردربیاوریم. اما انقلاب دیجیتال شاید حتی تهدیدی بزرگ تر را متوجه بشریت کند؛ این انقلاب موجب زائد شدن وجود انسان ها می شود.
آیا کسی در این باره فکر کرده که چه کسی قرار است انسان ها را استخدام کند و با کدام پول قرار است محصولات تولیدی روبات ها را خریداری کنند؟ بی شک وعده انواع مشاغل بهتر داده به ما خواهد شده، همانطور که زمانی وعده داده شد مشاغل خدماتی حرفه ای و تولیدی فراساحلی زیادی نصیب ما خواهد شد. اما مشاغل وعده داده شده هیچ گاه تحقق نیافتند. نه، این حرف از سر فناوری ستیزی نیست. همه نمی توانند روبات هایی را که برای جایگزین شدن با انسان ها طراحی می شوند به کار بگیرند.