جزئیات همکاری آمریکا، رژیم صهیونیستی، عربستان و امارات برای مقابله با ایران

در این گزارش با اشاره به خدمات دولت باراک اوباما، رئیس جمهور پیشین آمریکا، به رژیم صهیونیستی و حمایت هایی که دولت وی از این رژیم داشت –برای مثال وتوی قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد در سال 2011 که خواستار محکومیت شهرک سازی صهیونیست ها در سرزمین های اشغالی بود و تلاش اوباما برای ناکام گذاشتن فلسطینی ها در پیوستن به دادگاه بین المللی جنایی – آمده است با این حال، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل و ران درمر، سفیر اسرائیل در واشنگتن در روزهای پایانی ریاست جمهوری اوباما برای فرا رسیدن لحظه ای که او کاخ سفید را ترک کند و جایش را به ترامپ بدهد، لحظه شماری می کردند؛ زیرا معتقد بودند او نسبت به یهودی ها احساس خاصی ندارد. نتانیاهو همچنین از تلاش های اوباما برای حفظ تعادل قدرت میان ایران و عربستان در خاورمیانه ناراضی بود.

دیدار سفیر امارات در واشنگتن با تیم انتخاباتی ترامپ

در بخش دیگری از گزارش آمده است اوباما و مشاورانش در نخستین دوره ریاست جمهوری او به این نتیجه رسیده بودند که نتانیاهو آنها را بازی می دهد. او از یک طرف تظاهر می کرد از راه حل دو کشور مستقل استقبال می کند، اما از طرف دیگر طرح های شهرک سازی را در کرانه باختری رود اردن گسترش می داد که رسیدن به چنین راه حلی را به طور فزاینده ای مشکل می ساخت. در دومین دوره ریاست جمهوری اوباما، مشاوران وی حتی استیصال خود را بابت اقدامات اسرائیل پنهان هم نمی کردند. بنیامین رودز، یکی از مشاوران اوباما در حوزه سیاست خارجی، در این باره اذعان می کند: آنها (اسرائیلی ها) از ما به عنوان یک پوشش استفاده کردند تا تظاهر کنند فرآیند صلح را دنبال می کنند. آنها داشتند ما را بازی می دادند. آنها در واقع وقت کشی کردند تا دوران ریاست جمهوری اوباما به پایان برسد.

پس از آنکه تیم اوباما پی برد اسرائیل از نامزدی میت رامنی در انتخابات ریاست جمهوری حمایت کرده بود، روابط میان دو طرف بیش از پیش شکرآب شد. دولت اوباما همچنین متقاعد شده بود که تهدید چندین ساله نتانیاهو درباره حمله نظامی به ایران در واقع یک بلوف بیش نبوده است تا آمریکا را به اتخاذ رویکردی سختگیرانه در برابر ایران و حتی حملات هوایی علیه این کشور وادار کند. رودز می افزاید سخنرانی دراماتیک نتانیاهو در کنگره آمریکا در بهار سال 2015 در محکومیت هر گونه توافق هسته ای با ایران، باعث شد اوباما دیگر به طور رسمی به نقطه پایان تظاهرش (مبنی بر داشتن روابط حسنه) با نتانیاهو برسد.

این گزارش می افزاید به همین دلیل درمر انتخاب ترامپ به عنوان رئیس جمهور آمریکا را فرصت مغتنی شمرد و آن را به عنوان نوری در انتهای یک تونل قلمداد کرد.

در بخشی از این گزارش با اشاره به روابط حسنه میان نتانیاهو و چارلز کوشنر، پدر جرد کوشنر، داماد ترامپ آمده است این روابط باعث نزدیکی خاص اسرائیل به دولت ترامپ شد. از سوی دیگر، یوسف العتیبه، سفیر امارات در واشنگتن، نیز از افراد دیگری بود که در جریان رقابت های ریاست جمهوری سال 2016 میلادی از طریق یک واسطه میلیاردر آمریکایی-لبنانی و از حامیان مالی ترامپ به نام «توماس باراک»، روابط نزدیکی را با تیم ترامپ برقرار کرد.

دیدار سران امارات و رژیم صهیونیستی در قبرس برای گفتگو درباره برجام

در ادامه گزارش با اشاره به تلاش های باراک برای برقراری رابطه میان سران رژیم صهیونیستی و کشورهای عرب حوزه خلیج فارس آمده است این کشورها تماس با مقامات تل آویو را بر نمی تابیدند، اما محمد بن زاید، ولیعهد امارات، که معقتد بود اسرائیل و کشورهای عرب حوزه خلیج فارس دشمن مشترکی به نام ایران دارند، نظر دیگری در این مورد داشت. سال 2009 میلادی و مدتی پس از راهیابی اوباما به کاخ سفید سران امارات در همسویی با مواضع رژیم صهیونیستی دولت اوباما را برای مقابله با آنچه تهدیدات ایران می خواندند، تحت فشار دادند.

نگارنده مطلب با اشاره به نشست میان سفرای امارات و رژیم صهیونیستی در آمریکا در هتل جورج تاون، به نقل از یک مقام سابق آمریکایی تصریح کرده است نشست مذکور بیانگر سطحی واقعی و عملی از روابط میان تل آویو و ابوظبی بود؛ روابطی که فراتر از تبادل اطلاعاتی صِرف بود.

در ادامه گزارش نیویورکر با اشاره به وقفه ای که در روابط میان امارات و رژیم صهیونیستی در سال 2010 میلادی در نتیجه عملیات سازمان جاسوسی رژیم صهیونیستی (موساد) در ابوظبی، پیش آمد و همچنین خودداری اسرائیل از اجابت درخواست امارات مبنی بر فروش پهپادهای مسلح به این کشور و شکست تلاش های هیلاری کلینتون و جان کری، وزرای خارجه دولت اوباما برای ازسرگیری گفتگوهای به اصطلاح صلح میان فلسطینی ها و اسرائیل، آمده است پس از شکست کری در این راه، نتانیاهو از مشاورانش خواست بر روی برقراری تماس با کشورهای عربی متمرکز شوند. پس از مرگ ملک عبدالله (پادشاه سابق عربستان سعودی) در نود سالگی، افرادی جدیدی در عربستان به قدرت رسیدند؛ برای مثال محمد بن سلمان 29 ساله که بعدها به عنوان ولیعهد سعودی منصوب شد، از نظر ایدئولوژیک به اسرائیل نگاه نمی کرد و با این (رژیم) مواضع مشابهی در قبال ایران داشت. او بارها در محافل خصوصی درباره تمایل خودش برای برقراری رابطه کامل با اسرائیل  سخن گفته بود. از سوی دیگر، محمد بن زاید، ولیعهد امارات، نیز در گفتگوهای خود با مقامات آمریکایی و لابی های صهیونیست در آمریکا با تحقیر سران فلسطینی برای پایان یافتن هر چه سریع تر بحران میان اسرائیل و فلسطین راغب بود؛ حتی اگر راه حل به اصطلاح صلح، با نارضایتی فلسطینی ها همراه می شد.

درمر با تشریح موضع اسرائیل در قبال برجام برای العتیبه تلاش کرد امارات را در مخالفت با دولت اوباما با اسرائیل همراه کند، اما اماراتی ها غیر از شهر واشنگتن در دیگر مناطق آمریکا دارای نفوذ سیاسی نیستند و به همین دلیل بیشتر نگرانی های خود را درباره امضای توافق هسته ای (میان ایران و شش قدرت جهان) در محافل خصوصی مطرح می کردند.

در بخش دیگری از این گزارش نیز آمده است مقامات آمریکایی سال ها به ادعاهای اسرائیل درخصوص توانایی این رژیم برای برقراری رابطه با کشورهای (عربی) حوه خلیج فارس با دیده تردید می نگریستند. اما در اواخر دوره دوم ریاست جمهوری اوباما، سازمان های اطلاعاتی آمریکا از تماس های تلفنی میان سران تل آویو و ابوظبی –از جمله گفتگوی تلفنی میان نتانیاهو و یکی از سران اماراتی– مطلع شدند. پس از آنکه سازمان های اطلاعاتی آمریکا به دیدار میان سران اسرائیل و امارات در قبرس پی بردند، مقامات واشنگتن به این نتیجه رسیدند که شخص نتانیاهو در این نشست که محور گفتگوهای آن راه های مقابله با تلاش های اوباما برای رسیدن به یک توافق هسته ای با ایران بوده، حضور داشته است. این در حالی است که هیچ یک از سران اسرائیلی و اماراتی دولت اوباما را در جریان این دیدار قرار نداده بود. یکی از مقامات سابق وزارت خارجه آمریکا در این باره می گوید: آنها به ما حقیقت را نگفتند. اینکه موضوعی را از عموم مخفی نگه داریم یک مسئله است اما پنهان کردن آن از آمریکا –به اصطلاح نزدیک ترین متحد هر دو طرف– مسئله دیگری است. درمر و یا العتیبه برگزاری چنین دیداری را تأیید نکردند.

تشکیل کارگروه‌های مشترک آمریکا و رژیم صهیونیستی 

در ادامه این گزارش آمده است بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی و طرفداران پر و پا قرص این رژیم در آمریکا پس از آغاز به کار ترامپ در مقام رئیس جمهور آمریکا از او انتظار داشتند که سیاست جدیدی را در قبال خاورمیانه در پیش بگیرد. ترامپ کمتر از یک ماه پس از مراسم تحلیفش، در دفتر بیضی کاخ سفید (دفتر ریاست جمهوری) برای نخستین بار با نتانیاهو دیدار کرد. دو طرف پس از این دیدار با صدور بیانیه مشترکی با تأکید بر روابط ویژه میان اسرائیل و آمریکا تصریح کردند در مواضع دو طرف تفاوتی وجود ندارد.

در ادامه این گزارش آمده است پس از مدتی نیز تل آویو و واشنگتن تشکیل کارگروه های مشترک برای افزایش همکاری های امنیتی را خواستار شدند. ضدایرانی ترین مشاوران ترامپ خواستار آن بودند که چنین کارگروه هایی به اسرائیل کمک کنند تا برای رویارویی آینده با نیروهای تحت حمایت ایران در خاک لبنان و سوریه آماده شود. اما تلاش های این افراد با مقاومت اعضای محافظه کار تر دولت ترامپ مواجه شد که معتقد بودند اسرائیل در صورت آغاز تقابل نظامی با ایران از آمریکا انتظار همکاری خواهد داشت. اعضای جنگ طلب دولت ترامپ و رسانه های راستگرای آمریکایی مخالفان طرح خود را به وفاداری به باراک اوباما، رئیس جمهور پیشین آمریکا، متهم کردند. اما تابستان سال 2017 بود که آنها انتقادات خود را متوجه هربرت مک مستر، مشاور امنیت ملی آمریکا کردند و او را فردی ضداسرائیلی خواندند. ماه مارس همان سال، مک مستر جایش را به جان بولتون، نماینده سابق آمریکا در سازمان ملل داد؛ کسی که مواضع سختگیرانه تری نسبت به فلسطینی ها دارد و یکی از طرفداران تغییر نظام در ایران به شمار می رود. وی زمانی که نماینده آمریکا در سازمان ملل بود سعی داشت اسرائیل را به حمله نظامی علیه ایران متقاعد کند.

 بی‌توجهی کشورهای عرب حوزه خلیج فارس به جنایت‌های وحشیانه اخیر رژیم صهیونیستی

در ادامه گزارش نیویورکر آمده است راهبرد تندرو و ستیزه جویانه آمریکا در قبال خاورمیانه ماه مه سال جاری، با انتقال سفارت آمریکا از تل آویو به (قدس اشغالی) و تصمیم دولت ترامپ برای خروج از توافق هسته‌ای ایران بیش از پیش خود را نمایان ساخت. در هر دو مورد، دولت آمریکا هشدارها درباره احتمال اتخاذ اقدامات تلافی جویانه خطرناک توسط ایران را نادیده گرفت.

گزارش نیویورکر می افزاید همزمان با جشن انتقال سفارت به قدس در چهاردهم مه، نظامیان اسرائیلی به سمت فلسطینی های معترضی که در اطراف حصار امنیتی در نوار غزه گرد هم آمده بودند شلیک کردند و حدود 60 را در همان روز کشتند. جرد کوشنر پس از شنیدن این خبر با ایجاد تغییراتی در سخنرانی خود به مناسبت افتتاح سفارت آمریکا در قدس (اشغالی) جمله «آنهایی که خشونت را ترویج می کنند بخشی از مشکل هستند و نه راه حل» را به متن سخنرانی خود اضافه کرد. نتانیاهو نیز در سخنرانی خود به همین مناسبت به تملق گویی از ترامپ پرداخت و او را فردی «شجاع» که به وعده هایش عمل می کند خطاب کرد و افزود ترامپ با انتقال سفارت «تاریخ ساز» شد. شلدون آدلسون (میلیاردر صهیونیست ساکن لاس وگاس آمریکا که مبالغ هنگفتی را برای تغییر سیاست های واشنگتن به نفع تل آویو هزینه کرده است) و همسرش میریام آدلسون  به همراه جرد کوشنر و ایوانکا ترامپ (دختر دونالد ترامپ) در این مراسم در ردیف جلو و در کنار نتانیاهو و همسرش نشسته بودند که بیانگر نقش آنها در پشت صحنه انتقال سفارت بود. شلدون عصر همان روز در مراسم جشنی با حضور صهیونیست های جمهوری خواه حاضر شد و در این مراسم اظهار کرد کوتاهترین مرد در اتاق است مگر آنکه بر روی کیف پولش بایستد (اشاره دارد به خرج مبالغ هنگفت توسط وی برای دستیابی به اهداف موردنظر صهیونیست ها).

در ادامه گزارش نیویورکر با اشاره به بمباران مدرسه ای در نوار غزه توسط اسرائیل در سال 2014 که به شهادت 10 فلسطینی انجامید، آمده است در آن زمان سخنگوی وزارت خارجه آمریکا از این حمله انتقاد کرد؛ همین موضوع باعث شد ران درمر، سفیر اسرائیل در آمریکا، در تماسی با رئیس کارکنان کاخ سفید (در دوران ریاست جمهوری اوباما) تماس بگیرد و مراتب اعتراض خود را به وی اعلام کند. این در حالی است که زمانی که از معاون سخنگوی مطبوعاتی دولت ترامپ درباره حوادث چهاردهم مه (جنایت وحشیانه رژیم صهیونیستی علیه فلسطینی ها) سؤال شد، او در پاسخ گفت: «ما معتقدیم حماس مسئول این مرگ های غم انگیز است و سوء استفاده آنها از موقعیت منجر به این مرگ ها شده و ما از آنها می خواهیم این اقدامات خود را متوقف کنند!» پس از آن بود که درمر در کاخ سفید با معاون سخنگوی مطبوعاتی کاخ سفید دیدار و شخصا از وی بابت این اظهارات قدردانی کرد. همچنین سفارت اسرائیل در همان روز طی مراسمی در کاخ سفید، دفتر یادبودی را برای قدردانی از آمریکایی هایی که باعث تقویت اتحاد میان تل آویو و واشنگتن شده اند، منتشر کرد. اسرائیلی ها در ابتدا قرار بود تنها از یک رئیس جمهور آمریکا در این دفتر یادبود نام ببرند: هری ترومن، که در سال 1948 میلادی اسرائیل را به رسمیت شناخت. اما درمر تصمیم گرفت نام ترامپ را هم به این فهرست اضافه کند. در یادداشت مربوط به ترامپ به تصمیم او درباره به رسمیت شناختن قدس (اشغالی) به عنوان پایتخت اسرائیل اشاره شده است. درمر سپس یک نسخه از این دفتر را به کاخ سفید فرستاد تا ترامپ نام خودش را در کنار نام های ترومن و آلبرت اینشتین ببیند.

در ادامه گزارش نیویورکر آمده است کشورهای (عرب) حوزه خلیج فارس در واکنش به خشونت های غزه، اظهاراتی نمایشی در محکومیت آن و حمایت از فلسطینی ها بیان کردند، اما مقامات اسرائیلی این اظهارات را همانند واکنش آنها به انتقال سفارت توصیف کردند که به طور علنی بیانگر این موضوع است که کشورهای (عربی) تمرکز خود را از حمایت از فلسطینی ها به رویارویی با ایران معطوف کرده اند.