یک چادر برای فرار از فضای مجازی و جلوگیری از هک شدن و مورد جاسوسی سایبری قرار گرفتن طراحی و ساخته شده است.
به گزارش پایداری ملی، شرکت رستوران زنجیره ای کی اف سی در اقدامی عجیب و غیرمرتبط با رشته فعالیت اش اقدام به ساخت این چادر کرده است.
سازندگان فکر می‌کنند که یک محفظه با توانایی جلوگیری از میدان‌های الکترومغناطیسی که در واقع نمونه پیشرفته "قفس فارادی" است، ممکن است مفید واقع شود. به عنوان مثال برای کسانی که به دنبال فرار از ایمیل‌های بازاریابی الکترونیک در روزهای تعطیل هستند.
"قفس فارادی" محفظه ساخته شده از مواد هدایت کننده است که می‌تواند بطور عمده انتقال امواج رادیویی را مسدود کند.
نتیجه یک فضایی است که سیگنال‌های وای-فای یا شبکه سلولی نمی‌توانند به آن نفوذ کنند. از آنجا که این چادر توسط KFC ساخته شده آدمک معروف "سرهنگ سندرز" در بالای چادر کار شده و دستگیره درب آن به شکل یک ران مرغ سرخ شده ساخته شده است.
قفس KFC به شکل یک گنبد متشکل از قاب فولادی و یک شبکه تور مانند فولاد ضد زنگ است که آدمک مشهور "سرهنگ سندرز" که موسس رستوران های زنجیره ای KFC است، روی این چادر طراحی شده است.
این قفس فرار از اینترنت دارای قطر ۷ فوت (۲.۱ متر) و ارتفاع ۶.۵ فوت (۲ متر) است که باید به اندازه کافی برای استفاده چند نفر مناسب باشد.
با این حال به نظر می‌رسد شرکت روی پتانسیل تجاری این چادر حساب باز نکرده است.
این قفس تنها در ایالات متحده آمریکا و با قیمت ۱۰ هزار دلار عرضه می‌شود.
قفس فارادی یک ققس یا فضای بسته ساخته شده از فلز یا رسانای الکتریکی دیگر است. در سال ۱۸۷۳ میلادی مایکل فارادی در آزمایشی فردی را در یک قفس رسانای بزرگ قرار داد و آن را تا حدی شارژ کرد که بارهای الکتریکی به صورت جرقه از گوشه‌های آن جریان پیدا کردند.
در هنگام نمایش کارکرد این قفس، معمولا از سیم‌پیچ تسلا یا مولد وان‌دوگراف در کنار آن استفاده می‌شود و نشان می‌دهند که با وجود جرقه‌هایی که بین قفس و مولد یا سیم‌پیچ زده می‌شود، فرد درون قفس هیچ آسیبی نمی‌بیند.
برای حفظ امنیت افرادی که در خارج از قفس قرار دارند قفس را به زمین متصل می‌کنند، ولی این کار برای حفظ امنیت فرد درون قفس ضرورتی ندارد.
قفس فارادی علاوه بر اینکه محافظی در برابر امواج بیرونی است، به امواج درون خود نیز اجازه خروج نمی‌دهد.
در این حالت الکترون‌های سطح رسانا به گونه‌ای روی سطح داخلی آن آرایش می‌یابند که اثر بارهای الکتریکی درون قفس را خنثی کنند.
با این وجود بر اثر جابجایی بارها سطح خارجی قفس نیز باردار می‌شود. برای جمع‌آوری بارهای الکتریکی سطح بیرونی قفس آن را به زمین متصل می‌کنند.
هنگامی که یک جسم باردار درون قفس فارادی قرار داده می‌شود، روی بدنه قفس باری القا می‌کند که دارای پلاریته مخالف اما هم‌اندازه بار درون قفس است.
با اتصال قفس به یک دستگاه اندازه‌گیری الکتریکی می‌توان بار الکتریکی درون آن را اندازه گرفت، از این رو قفس فارادی یکی از راه‌های اندازه‌گیری بارهای الکتریکی ساکن است. البته پیش از انجام این کار باید قفس را به زمین متصل کرد تا بارهای الکتریکی روی آن تخلیه شود و سپس پیش از قراردادن جسم باردار درون آن، باید آن را از زمین جدا نمود.
در عمل برای جلوگیری از تداخل میدان‌های ناشی از بارهای خارجی لازم است قفس اصلی در درون یک قفس فارادی دیگر قرار بگیرد. در این آزمایش اگر ژرفای قفس اصلی خیلی بیشتر از پهنای آن باشد، بدون نیاز به بستن در قفس می‌توان به نتایج نسبتا دقیقی دست یافت.
از مزیت‌های این روش اندازه‌گیری این است که می‌تواند بار کل یک جسم رسانا یا نارسانا را اندازه بگیرد. محدودیت آن نیز این است که قفس باید بتواند کل جسم مورد آزمایش را در بر بگیرد.
قفس فارادی در برابر نفوذ امواج رادیویی و تابش الکترومغناطیسی نیز مقاوم است و این امواج نمی‌توانند به داخل آن نفوذ کنند.