امروز عملا ائتلاف عربستان، ایالات متحده و ترکیه به پایان رسیده و ائتلاف ایران، روسیه، عراق و سوریه جایگزین آن در خاورمیانه شده است.
به گزارش پایداری ملی، خبرگزاری روسی اسپوتنیک در یادداشت تحلیلی خود با موضوع همکاری نظامی ایران و روسیه نوشت:
حضور نظامی روسیه در ایران جدا از بخش عملی آن، می‌تواند حاوی چند پیام برای کشورهای منطقه باشد: اول اینکه روسیه با وجود ارتباط با سایر کشورهای خاورمیانه، ایران را به عنوان دوست حداکثری طرح‌های استراتژیک خود برشمرده است.
پیام دوم این است که ایران در راه حفظ اسد، گزینه‌های متعددی روی میز دارد که بسیاری از آنها کاملا غیرقابل پیش‌بینی هستند.
و اما پیام سوم این رخداد، اولتیماتوم جدی به عربستان سعودی است؛ اولتیماتومی که شاید ایران و بیشتر از آن روسیه، آن را جدی ملحوظ نکرده باشند، اما از سوی عربستان و متحدانش بسیار جدی‌ست. ریاض همواره در تلاش بوده تا با به انزوا کشاندن تهران، از ارتباط خوب خود با قدرت‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای به‌عنوان برگ برنده جدال‌های منطقه‌ای سود ببرد. از این رو توافق ایران و قدرت‌های جهانی طبیعتا موجب نگرانی تصمیم گیران عربستان بوده و توافق جدید تهران و مسکو در بعد نظامی -به مثابه گام دوم تهران در جهت خروج از انزوا- نیز فصل جدیدی از نگرانی‌های ریاض را رقم زده است.
همکاری جدید ایران و روسیه دارای نکاتی مثبت و منفی برای هردو طرف است. نکته منفی این رخداد برای هردو طرف ماجرا ادعای وابستگی هر کشور به طرف دیگر است. دو کشوری که ادعای استقلال حداکثری داشته ولی در عمل به اتکا به دیگری در مورد اخیر متهم شده اند.
اما نکته مثبت ماجرا برای مسکو، برابری کامل استراتژیک و ژئوپولیتیک با ایالات متحده در سطح منطقه می‌باشد. برابری که موجب خواهد شد تا کرملین به‌طور کامل گوی سبقت را در معادلات منطقه‌ای از کاخ سفید برباید.
و نکته مثبت این واقعه برای تهران، ایفای نقش به‌عنوان یک قدرت منطقه‌ای با قدرت تصمیم گیری و تصمیم سازی بالا و البته تأثیرگذار بر احوال سیاسی منطقه است که در صورت نیل مسکو به اهداف خود در مقابله با ایالات متحده در خاورمیانه، قرار گرفتن در کنار روسیه این قدرت تأثیرگذاری را دوچندان نیز خواهد نمود. این دقیقا همان چیزی‌ست که ریاض را به وحشت می‌اندازد؛ ایرانی که از انزوا خارج شده و در تلاش برای استیلای هژمون خود بر خاورمیانه است.
اینکه ایران تا چه اندازه در رسیدن به این هدف موفق خواهد شد، در وهله دوم اهمیت قرار دارد و صرف نیل تهران به این سمت، با مرور تجربه استیلای تفکرات مورد نظر ایران در عراق و یمن، موجب هراس ریاض خواهد شد. زیرا امروز عملا ائتلاف عربستان، ایالات متحده و ترکیه به پایان رسیده و ائتلاف ایران، روسیه، عراق و سوریه جایگزین آن در خاورمیانه شده است.
از سوی دیگر، ریاض برای مقابله با ائتلاف فوق نتوانسته ائتلاف عربستان، مصر و ترکیه را شکل دهد و پاکستان و اسرائیل نیز در شرایط کنونی تمایلی به قرار گرفتن در کنار عربستان ندارند.
به‌هرحال رخدادهای اخیر، تهران را به بازیگری غیرقابل پیش بینی در سطح منطقه تبدیل کرده که برای رسیدن به اهدافش دست به کارهای عجیب و بزرگ می‌زند که البته تا امروز منطقی و با قدرت تأثیرگذاری بالا نیز بوده‌اند.