به دلیل نوپا بودن ورود اینترنت به ایران و طبیعتا شبکه های اجتماعی، هنوز فرهنگ لازمه و خاص چنین بستری در جامعه ما رشد پیدا نکرده است و از این رو شاهد عجیب ترین اتفاقات در عالم مجازی هستیم که باعث بدنامی ایران شده است.
اگر تا دیروز به واسطه مسائلی همچون خاویار، کوروش و حتی هسته ای نام کشور ایران برای اهالی سایر کشورها شناخته شده بود حالا متاسفانه سفیران مجازی در عالم اینترنت در حال معرفی ضد فرهنگی هستند که اول و آخر بدنامی اش به نام کشورمان نوشته می شود.
از فوتبالیست تا والیبالیست و مجری و بازیگر. ایرانی یا غیر ایرانی. بدون کوچکترین بخششی فقط تنها لازم است یک اتفاق بیفتد تا ایرانی ها با هجوم چند صدهزار نفری خود در صفحه اجتماعی آن فرد یک کودتای فحاشی تمام عیار را راه بیاندازند. آخرین نمونه دم دستی که موجب حیرت بسیاری از فعالان فرهنگی کشورمان هم شد موضوع بازیکن تیم ملی فرانسه بود که طی یک برخورد کریس رونالدو را در بازی تیم ملی فرانسه و پرتغال مصدوم کرد. بعد از این اتفاق بود که ناگهان چند هزار ایرانی با هجوم به صفحه اینستاگرام "پایه" بدترین الفاظ را به زبان فارسی، انگلیسی و حتی به لطف گوگل ترانزلیت، فرانسوی نثار این بازیکن کردند. طبیعتا او که هیچ شناختی از ایران و ایرانی نداشته بعد از این هجوم در مورد فرهنگ مردم کشور ما قضاوت خوبی نخواهد داشت.
اما نقش رسانه در این بین بسیار تاثیر گذار است. اگر مجری و کارشناسان برنامه شبکه سه در اواسط انجام بازی فینال یورو به این موضوع(هجوم ایرانی ها به صفحه پایه) اشاره نمی کردند طبیعتا ایرانی های کمتری ، ولو برای کنجکاوی به اینستاگرامش هجوم می بردند. اما متاسفانه از طریق رسانه ملی و شبکه سه که در آن هنگام طبیعتا بیشترین مخاطب را داشت شاهد یک تبلیغ نا آگاهانه و زشت بودیم. به همین دلیل بود که بسیاری از ایرانی ها که طرفدار ستاره تیم ملی فوتبال پرتغال بودند با ورود به صفحه بازیکن فرانسوی ، راحت ترین کار ممکن را کردند. کاری که هر نوجوان 10 ساله ای هم به راحتی قادر به انجامش است، فحش دادن و قایم شدن.
در این سو فرهنگ سازی به آن اندازه ای که شایسته و بایسته است رخ نداده و تکلیف نوجوان و جوان ما با فضای مجازی مشخص نیست. او که در خیابان و جامعه می داند بخاطر یک "حرف بی ربط "ممکن است تاوان سنگینی را پس بدهد، مودبانه رفتار می کند اما وقتی وارد دنیای مجازی می شود ناگهان خود را از همه بندهای اخلاقی و قانونی رها می بیند و تصور می کند مجوز دارد تا شدیدترین الفاظ را علیه یک فرد دیگر به کار ببرد. بی آنکه بداند او بیشترین خدشه را به فرهنگ کشورش وارد کرده و حالا به واسطه همین نیروهای همیشه حاضر و فحاش در دنیای مجازی، ایران را به عنوان یک کشور عجیب می شناسند. اگر رسانه های ما کار درست را انجام ندهند شاید بعدا تاوان سنگین تری را بپردازیم.