10 افسانه صهیونیستی که ترویج می شود

به نوشته پایگاه خبری لبنانی الوقت، پاپی که پیش تر استاد دانشگاه حیفا در فلسطین اشغالی بود، در مورد 10 دروغ بزرگ رژیم صهیونیستی نوشت: اینها 10 افسانه ای هستند که رژیم صهیونیستی در کشورهای غربی به رواج آن می پردازد تا در سایه آن فرصت کافی را برای ارتکاب جنایت های خود در فلسطین اشغالی داشته و از مجازات فرار کند.

وی در این نوشتار، 10 افسانه صهیونیستی را این گونه تشریح کرده است:

1- فلسطین سرزمین بدون ملتی بود که در انتظار مردمی بدون سرزمین بوده است: بسیاری از تاریخ نگاران برجسته اثبات کرده اند که جامعه فلسطینی یک جامعه روستایی آباد و شکوفا بوده که در کنار روستاهای آباد، دارای شهرهای آبادی نیز بوده است.

جنبش های ملی و مردمی در این شهر ها علیه امپراتوری عثمانی شکل گرفته بود و اگر صهیونیست ها وارد این سرزمین نمی شدند، امروز کشور مستقلی به نام فلسطین، همچون عراق و سوریه وجود داشت.

2- فلسطینی ها پیش از تاسیس و شکل گیری رژیم صهیونیستی در سرزمین های اشغالی اقدامات تروریستی علیه مهاجران یهود می کردند:

آنچه که مهاجران اولیه یهودی به فلسطین نوشته اند، حاکی از آن رفتار بسیار دوستانه مردم فلسطین با آنهاست و اینکه به آنها پناه داده اند و کشاورزی آموختند و تنها زمانی اقدامات تدافعی فلسطینی ها آغاز شد که فهمیدند این مهاجران می خواهند به جای آنها در خانه و سرزمین شان ساکن شوند و از این روی مقاومت مردمی فلسطین تفاوتی با دیگر جنبش های مردمی علیه استعمار ندارد.

3- افسانه های تاسیس رژیم صهیونیستی:

این افسانه های اشتباه مربوط به جنگ 1948 است که در این مورد چند نکته وجود دارد: الف) این گفته که مردم فلسطین داوطلبانه سرزمینشان را ترک کرده اند، درست نیست و این دروغی است که وزارت امور خارجه رژیم صهیونیستی در دهه 50 میلادی به ترویج آن پرداخت. 

واقعیت این است که نیم میلیون فلسطینی که در سال 1948 آواره شدند، در واقع پیش از آغاز جنگ سال 1948 از سرزمین های خود اخراج شده بودند. 

ب) رژیم صهیونیستی دست خود را به سوی همسایگان عرب خود برای صلح بعد از جنگ (1948) دراز کرد. این ادعای صهیونیست ها دروغ است چراکه بر اساس اسناد تاریخی، سران رژیم صهیونیستی هرگونه گفت وگویی را درباره سرنوشت فلسطین و بازگشت آوارگان فلسطینی، رد کرده اند.

4- رژیم صهیونیستی تا سال 1967 یک کشور دمکراتیک و معتدل بود:

این داستان دروغین که رژیم صهیونیستی به ترویج آن می پردازد، هیچ اساس تاریخی ندارد. چراکه رژیم صهیونیستی در آن دوره احکام نظامی را علیه مردم فلسطین و سرزمین شان اجرا می کرد و بی رحمانه دست به کشتار مردم می زد.

رژیم صهیونیستی همچنین سیاست متجاوزانه خود علیه سایر کشورهای عربی را دنبال می کرد و حتی تلاش می کرد تا دولت جمال عبدالناصر در مصر را نیز ساقط کند.

5- نیروهای مقاومت مردمی فلسطین تروریست هستند:

مبارزه سازمان آزادیبخش فلسطین، مبارزه علیه استعمار بود اما جهان نتوانست مبارزه قانونی این سازمان را علیه استعمار که قربانیان آن مسلمانان و قاتلان آن یهودیان بودند، بپذیرد.

6- رژیم صهیونیستی ناچار بود تا کرانه باختری و نوار غزه را اشغال کند و باید این مناطق را تا برقراری صلح حفظ کند:

رهبران سیاسی و نظامی رژیم صهیونیستی از عدم اشغال تمام فلسطین در سال 1948 ابراز تاسف می کردند و این رژیم، جنگ سال 1967 را بهترین فرصت برای اشغال کامل بیت المقدس می دانست. در نتیجه باید گفت این افسانه صهیونیست ها نیز نادرست است.

7- رژیم صهیونیستی کرانه باختری و نوار غزه را با اهداف خیرخواهانه اشغال کرد، اما سپس ناچار شد به خشونت فلسطینی ها پاسخ دهد:

باید گفت که رژیم صهیونیستی از آغاز، هرگونه درخواست برای پایان دادن به اشغال به صورت صلح آمیز را نپذیرفت و مقاومت مردمی فلسطین را، تروریسم نامید و مجازات های جمعی را علیه مردم فلسطین وضع و اعمال کرد.

8- قرارداد اسلو بیانگر تمایل دوطرف برای حل مساله فلسطین است:

قرارداد اسلو در نتیجه فشار شدید رژیم صهیونیستی بر فلسطینیان و نیز در سایه پیشنهادهای غرب که بر اساس آن سهم مردم فلسطین، از 50 درصد اراضی فلسطینی به 15 درصد کاهش می یافت، امضا شد و فلسطینی ها تا سال 1980 اندیشه تقسیم فلسطین را رد می کردند.

9- انتفاضه دوم مردم فلسطین، عملیات تروریستی گسترده ای بود که توسط یاسرعرفات برنامه ریزی شده بود:

این داستان نیز اشتباه است، چرا که این انتفاضه نتیجه خشم مردم فلسطین در مورد خیانت رژیم صهیونیستی در قرارداد اسلو و سرکوب اعتراض های مردمی توسط این رژیم، بود. 

فلسطینی ها نیز عملیات شهادت طلبانه را به عنوان آخرین راه انتخاب می کردند. 

10- راه حل نزاع فلسطینیان و صهیونیست ها ساده است: 

رسیدن به راه حل در مورد مساله فلسطین ساده نیست، چراکه ساخت شهرک های صهیونیستی در سرزمین های فلسطینی، اجازه تشکیل کشور فلسطینی را نمی دهد و این شهرک ها، میزان اراضی کنونی فلسطینیان را به 20 درصد کاهش داده است که به معنی قرارگرفتن بیشتر سرزمین های فلسطینی در اختیار رژیم صهیونیستی است.

ایلان پاپی از مورخان جدید یهودی است که کتاب «نسل کشی فلسطین» در مورد پاکسازی قومی مردم فلسطین را نوشته و اکنون به عنوان استاد تاریخ در دانشگاه إکستر انگلیس به تدریس اشتغال دارد.