همواره ابزارهای جدیدی به اینترنت وصل میشوند و دادههای شخصی را در خود ذخیره میکنند و بدین سبب هدفهای جذابی برای متخلفین سایبری میشوند. در سال 2014 شاهد رشد چنین تمایلاتی به ابزارهایی همچون کامپیوتر اتومبیلها، تلویزیونهای هوشمند، تی وی باکسها، روترها، زیست سنجهای موبایلهای هوشمند و حتی عینک گوگل بودیم. فرصتی که اینترنت اشیاء پیش روی مجرمان سایبری قرار داده باعث میگردد توجه به افزایش امنیت مجازی بیشتر شود.
درحال حاضر بیش از 25 میلیون دستگاه مختلف به اینترنت متصل هستند و تا سال
2020 این تعداد به 10 برابر خواهد رسید. این روند بیانگر اینترنتی شدن تمام
وسایلی است که به صورت روزمره از آن استفاده میکنیم. ظرف غذا، کابینت
آشپزخانه، کوله پشتی مدرسه و بسیاری از وسایلی که روزانه با آنها سر و کار
داریم در زمره این ابزارهای متصل به اینترنت قرار میگیرند. اگرچه عملکرد
این ابزارها مبتنی بر اینترنت به آسان سازی زندگی بشر کمک خواهد کرد اما
نباید از تهدیدهای پیرامون آن قافل شویم. این ابزارها فضاهای ارتباطیای
ایجاد میکنند که امکان تخلف را برای مجرمین سایبری فراهم میسازند.
کاملیا
گومز، کارشناس ارشد eset در آمریکای لاتین در این باره میگوید: "چنین
فضاهای تخلفی باید کاملا توسط صنایع امنیتی رصد شود. شاید سالها طول بکشد
که چنین تهدیدهایی در بین عموم رایج شود. ولی ما باید از هم اکنون پیشگیری
کنیم."
لازم
به ذکر است اینترنتِ اشیاء (Internet of Things- IoT) مفهومی نوین در
دنیای فناوری و ارتباطات است. به صورت خلاصه "اینترنت اشیاء" فناوری مدرنی
است که در آن برای هر موجودی (انسان، حیوان و یا اشیاء) قابلیت ارسال داده
از طریق شبکههای ارتباطی، اعم از اینترنت یا اینترانت، فراهم میگردد.
فرآیند ارسال دادهها در فناوری اینترنت اشیاء بدین ترتیب است که به سوژهی
مورد نظر یک شناسهی یکتا و یک پروتکل اینترنتی (IP) تعلق می¬گیرد که
دادههای لازم را برای پایگاه دادهی مربوطه ارسال میکند. دادههایی که
توسط ابزارهای مختلف از قبیل گوشیهای تلفن همراه و انواع رایانهها و
تبلتها که بستر سودجویان سایبری است قابل مشاهده خواهند بود.