راه درک نام سال، کشف مفروضاتی است که پیش از آن بنا شده است. نام سال دو فرض اصلی دارد.
پیش فرض نخست این است که حلقات به هم پیوسته و زنجیره ای دارد و رهبر معظم
انقلاب اردیبهشت ماه سال 1391 در این زمینه تاکید کرده ا ند: « سال ۸۶ در
صحن مطهر علی بن موسی الرضا (علیه الصلاه و السلام) در سخنرانیِ اول سال
گفتم که اینها (دشمن) دارند مسئله ی اقتصاد را پیگیری می کنند؛ بعد هم آدم
می تواند فرض کند که این شعارهای سال حلقه هائی بود برای ایجاد یک منظومه ی
کامل در زمینه ی مسائل اقتصاد.»
در این نگاه عناوین سال ها در کنار هم به هم معنا می دهند.
فرض
دوم هم اینکه رهبر حکیم انقلاب تلاش دارند تا نام سال را براساس چالش ها،
کمبودها و فرصت های پیش رو ارائه دهند؛ مثلاً اینکه چون در سال ۹۲ حماسه ی
اقتصادی محقق نشد، یکی از پایه های نام سال ۹۳ را اقتصاد گذاشتند؛ یا برای
سال ۹۴ هم با اشاره به فرصت هایی که در ظرفیت ملت ایران است اشاره شد به
اینکه «آرزوهای بزرگی برای ملت عزیزمان داریم که همه ی این آرزوها هم دست
یافتنی است. آرزوهای بزرگ ما برای ملت در این سال، پیشرفت اقتصادی است.»
* بازیگران نام سال
با
توجه به متن پیام نوروزی امسال، آنجا که رهبر انقلاب اشاره داشتند به
اینکه «ما در اول سال ۹۳ با توجه به همین چالش ها بود که عنوان سال را
گذاشتیم 'عزم ملی و مدیریت جهادی'» مشخص می شود که نام سال ۹۴ از دل این دو
گزاره بیرون آمده است؛ زیرا بازیگر عزم ملی، «ملت» است و بازیگر مدیریت
جهادی، «دولت». هر کدام از این دو برای پیشرفت اقتصادی وظایفی بر دوششان
است که باید به انجام برسانند.
با توجه به این بازیگران و تجربه ی
انقلاب اسلامی مبنی بر آنکه هر جا «کار وقتی دست خود مردم سپرده شد آن وقت
کارها به سامان خواهد رسید.» ۱۳۹۳/۱۱/۲۹ [۳] دولت باید بتواند با فراهم
کردن سازوکارها، فرایندها و تسهیلات، امور را به دست مردم بسپارد و از
آنجایی که عقب ماندگی در کارها وجود دارد، موفقیت در آنها ممکن نخواهد بود
مگر با رفتار جهادی.
از سوی دیگر مردم که عزم ملی را در سال ۹۳ به
نمایش کشیدند خود به دو گروه تقسیم می شوند: گروه فعال که تحت عنوان گروه
های نفوذ شناخته می شوند (interest group) که شامل دو طیف هستند: حامیان
دولت و منتقدان آن. حامیان که در مدل برخورد با دولت تکلیفشان معلوم است.
اما منتقدان باید بتوانند نقد کنند اما منصفانه و این نقد از سوی دولتمردان
به رسمیت شناخته شود.
اما گروه دوم عموم مردم هستند. آن ها سال
گذشته نماد تحقق عزم ملی بودند؛ راه پیمایی روز قدس، روز ۲۲ بهمن و اربعین
همچنان در اذهان مانده است. کما اینکه همین مردم بودند که حماسه ی سیاسی را
دو سال پیش محقق کردند. مردم کارشان را بلد هستند. اما امسال مسئولیت مردم
در راستای عزم ملی به گونه ی دیگری است؛ حمایت از کارگر ایرانی، خرید
کالای ایرانی و ... نمونه هایی از این عزمی هستند که باید محقق شود.
* کلید موفقیت نام سال
نام
سال مثل مرکز دایره است. «بازیگران عزم ملی» و «مدیران جهادی» سال ۹۳ در
سال جدید خود مورد خطاب مستقیم نام سال هستند. مرکز دایره وقتی معلوم شد،
هنر افراد این است که فاصله ی خود را با آن بسنجند و خود را با مرکز تنظیم
کنند. نمی شود که همه راضی باشند و در رسانه هایشان بگویند نام سال مؤید
رفتار ما بود. نگاه واقع بینانه به ما می گوید که کلید موفقیت نام سال در
به وجود آمدن حس «اعتماد» طرفینی در کشور است.
از این رو مهمترین
عنصری که منتقدان دلسوز باید با توجه به نام سال و سخنرانی حرم رضوی شاخص
های خود را پالایش کنند این است که بدانند هدف دولت «حل مشکلات کشور است»
۱۳۹۴/۱/۱ [۴]؛ لذا از سویی باید به او کمک کنند. توصیه ای که رهبر انقلاب
در همان روز تنفیذ دولت جدید بیان کردند که «همه سعی کنند کمک کنند. من از
همه ی جریان های گوناگون سیاسی درخواست می کنم و اصرار دارم ... به
مسئولین، به دولت، به رئیس جمهور کمک کنند تا ان شاءالله بتوانند وظائف
سنگینی را که برعهده دارند، به خوبی انجام دهند.» ۱۳۹۲/۵/۱۲ [۵] و موفقیتش
را موفقیت خود بدانند.
از سوی دیگر رسیدن صداهای نقد دولت به گوش
آحاد جامعه که چندان به مرزبندی های سیاسی اهمیتی نمی دهند، اگر به ظرافت
انجام نشود، کلیت جمهوری اسلامی را مخدوش می کند و به اعتماد عمومی آسیب می
زند.
اما دولت هم باید منتقدان را از خود بداند. نقد منصفانه باعث
بهبود و اصلاح امور است و این برای دولتی که مشغول کار است یک نیاز مهم
است. اگر این اتفاق ها به وقوع پیوست به نتیجه ی نام سال دست پیدا می کنیم.
برای کشوری که اتکای به درون و توان داخلی یک اولویت است، باید احساس
اعتماد مردم به سیاست های دولت هم بالا باشد تا با پیوند مردم و دولت
پیشرفت حاصل شود که در نهایت هدف این است: «ملّت ایران باید خود را قوی
کند؛ این حرف من است.»
* منبع: پایگاه اطلاع رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله خامنه ای