” آکادمی روانپزشکی کودکان و نوجوانان آمریکایی” در ۱۶ فوریه ۲۰۱۰ در مقاله ای با عنوان ” تاثیر خشونت رسانه ها بر کودکان و نوجوانان” نوشت: اکثر خانه های آمریکایی(۹۹ درصد) حداقل یک دستگاه تلویزیون داشته و بیش از نیمی از همه کودکان یک تلویزیون در اتاق خواب خود دارند که قبل از خواب، تماشای تلویزیون شایع ترین فعالیت کودکان است. کودکان آمریکایی به طور متوسط ۲۸ ساعت خود را در هفته به تماشای تلویزیون سپری می کنند.
اثرات خشونت آمیز رسانه های آمریکایی خصوصاً فیلم های ساخت هالیوود، به نظر می رسد بدون توجه به نژاد، طبقه و جنسیت، بر رفتارها و نگرش های کودکان در این کشور تأثیر گذارد. رسانه ها رفتارهای خشونت آمیز را هم در مردان و هم زنان(هر چند برخی از داده ها نشان می دهد که مردان ممکن است کمی بیشتر تحت تاثیر قرار گیرند) تقویت می کنند. این در حالی است که برخی مطالعات از ارتباط بین عوامل اقتصادی – اجتماعی و آسیب پذیری خشونت در رسانه ها خبر می دهند، اما آنچه که قابل تأمل است تأثیر رسانه ها بر همه گروه ها (البته نه به صورت یکنواخت) می باشد.
از این رو، براساس یافته های پژوهشگران، هیچ کس نمی تواند نفوذی که تلویزیون، سینما و رسانه های جمعی بر کودکان در جامعه معاصر آمریکا دارد را انکار کند.بسیاری از محققان بر این باورند؛ هرچند که در واقع تلویزیون به تنهایی نمی تواند گویای فرهنگی خاص باشد، اما باز هم تلویزیون بازوی فرهنگی اصلی جامعه آمریکایی است. روزنامه ها، رسانه های چاپی و همچنین وب سایت اینترنتی تأثیر بسیار کمی بر مخاطب می گذارد. از این روست که معمولاً تیتر روزنامه ها در آمریکا نشان می دهد که نوجوانان و جوانان مرتکب و متهم به قتل شده اند.
به عنوان مثال "نیویورک” تایمز در ۱۱ آگوست ۱۹۹۸ نوشت: دو کودک ۷ و ۸ ساله به طور وحشیانه ای دختر ۱۱ ساله ای را در شیکاگو به قتل رسانیدند. از این رو، برخی از والدین به خاطر قتل هایی که در مدارس روی می دهد، از رفتن فرزندان خود به مدارس جلوگیری به عمل آوردند؛ زیرا مدارسی که به عنوان محیط های سالم و امن محسوب می شد، اینک به مکانی ناامن مبدل شده است.
جنگ نرم و عملیات روانی