شرایطی که در طی یکی دوسال گذشته در بازار طلا به وجود آمد، التهابات فراوانی را در زمینه ازدواج، طلاق و مهریه ایجاد کرده است که متاسفانه درمیان قیل و قال های اقتصادی صدای آن شنیده نمی شود. شاید یکی از آسیب پذیرترین اقشاری که دراین هیاهوی اقتصادی و افزایش قیمت سکه پنهان ماندند و بیش از همه متضرر شدند، محکومان مهریه باشند. ازسوی دیگر رکورد زنی های قیمت سکه درطی این ایام باعث افزایش مراجعات و تعداد پرونده های طلاق به دادگاه های خانواده و درخواست برای به اجرا گذاشتن مهریه و یا کاهش اقساط ماهیانه آن شده است.
بسیاری از زوج های جوان در این مدت زمان به دادگاه های خانواده مراجعه کرده اند که تا هرکدام به گونه ای از حق خود دفاع کنند. خانم های جوان برای گرفتن حق قانونی خود در قالب مهریه های ۵۰۰ سکه ای و آقایان جوان هم برای اعتراض به حکم دادگاه و کاهش اقساط مهریه به دادگاه مراجعه می کنند.
در این بین بسیاری از خانواده ها هم مشاهده می شوند که پیگیر فرزند زندانی شده خود هستند که با افزایش قیمت طلا مدت های طولانی باید پشت میله ها سر کند.اما در روی دیگر سکه بحث ازدواج نقش بسته است. بسیاری از جوانان جامعه که در شرف ازدواج بودند و تمایلی برای تشکیل خانواده داشتند، انگیزه خود را ازدست داده اند.
به قول خودشان با این وضعیت ازدواج کردن یک ریسک است. چون اولا خانواده ها با مهریه های "۵ و ۱۴ سکه ای” خداحافظی کرده اند ثانیاً با درنظر گرفتن یک درصد برای شکست در زندگی مشترک، جوان باید تمام عمر خود را نابود شده ببیند.گرایش خانواده ها برای تعیین سکه به عنوان مهریه، علاوه بر کاهش انگیزه های روانی برای ازدواج باعث گرایش جوانان به ازدواج های موقت و دوستی های خیابانی نیز گردیده است.
این ها واقعیاتی است که باید آن را پذیرفت و به دنبال راه حل برای آن بود. این معضلات با افزایش قیمت سکه و در این یکی دوسال به وجود نیامده بلکه در فرهنگ خانواده ها و نوع نگاه آنها به ازدواج ریشه دوانده است و تنها قیمت سکه عمق مشکلات را بیشتر کرده است.
این باور غلط که مهریه را چه کسی داده و چه کسی گرفته باید از بین برود و جوانان با توجه به وضعیت مالی و توانایی شان در پرداخت مهریه، اقدام به تعیین مهریه کنند. ازسوی دیگر باید راهکارها و جایگزین های بهتری برای سکه به عنوان مهریه درنظر گرفته شود ویا حداقل نگاه سکه محوری و تجارت از ازدواج برداشته شود!. نباید جوان مهریه را سدی در مقابل ازدواج آینده خود ببیند و برای فرار از بار مالی آن از تشکیل خانواده شانه خالی کنند.
مشاهده می کنیم که ” سکه طلا” چه تاثیری برسرنوشت محکومان پرداخت مهریه، زنان مطلقه، جوانان دم بخت و بسیاری از کسانی که درگیر ازدواجند، گذاشته است. نباید اجازه دهیم تا این نوع نگرش به ازدواج که بارمالی آن بیش از دیگر جنبه های معنوی مد نظر قرار می گیرد، دید جوانان به ازدواج را سیاه کند و آن را عاملی درجهت گرفتاری و یک عمر بدهکاری مالی خود تلقی کند. از سوی دیگر نباید اجازه داد تا این روند به دکان کسب و کار برخی خانواده ها تبدیل شود و از مهریه به عنوان اهرم فشار استفاده گردد.
فردا