آمانو نوشت که ایران اقدامات عملی اولیه را در طول دوره زمانی مشخص شده به مدت سه ماه اجرا کرده است. و اقدامات اجرا شده از سوی ایران و تعهداتی که این کشور برعهده گرفته است، گامی مثبت و رو به جلو را نشان می‌دهد.
متن کامل گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بدین شرح است:
GOV/۲۰۱۴/۱۰
۲۰ فوریه ۲۰۱۴
اجرای موافقتنامه پادمانی معاهده منع گسترش تسلیحات هسته‌ای (NPT)
و مفاد مربوطه قطعنامه‌های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران
گزارش مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی
تحولات اصلی
• ایران شش اقدام عملی مقدماتی که با آژانس در نوامبر ۲۰۱۳ در ارتباط با "چارچوب همکاری" توافق کرده بود را اجرا کرده است و دو طرف در مورد هفت اقدام دیگر که باید توسط ایران تا تاریخ ۱۵ مه ۲۰۱۴ اجرا کند موافقت کرده‌اند، از جمله اقدامی در ارتباط با اطلاعات مندرج در ضمیمه گزارش ماه نوامبر ۲۰۱۱ مدیر کل.
• در تاریخ ۲۴ نوامبر ۲۰۱۳،E۳+۳ و ایران در مورد برنامه اقدام مشترک (JPA) توافق کردند. JPA در تاریخ ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ اجرایی شد و شورای حکام از وظیفه آژانس در زمینه نظارت و راستی آزمایی اقدامات ذی ربط هسته‌ای مندرج در آن حمایت کرد (به ضمیمه سه مراجعه شود).
• غنی سازی UF۶ بالاتر از ۵ درصد دیگر در کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) و کارخانه غنی سازی سوخت فوردو (FEEP) انجام نمی‌شود. میزان مواد هسته‌ای که به شکل UF۶ غنی‌شده تا سقف ۲۰ درصد U-۲۳۵ باقی مانده ۱۶۰,۶ کیلوگرم است. بخشی از این مواد در حال تبدیل شدن به اورانیوم با غنای پایین و باقی مانده آن به اکسید اورانیوم است.
• غنی سازی UF۶ تا سقف ۵ درصد از U-۲۳۵ با همان سرعت تولیدی که در گزارش قبلی ذکر شد، ادامه دارد. سانتریفیوژهای بیشتری از نوع IR-۲m یا IR-۱ در FEP، FEEP یا کارخانه نیمه‌صنعتی غنی سازی سوخت (PFEP) (محوطه تولید) نصب نشده‌اند. میزان مواد هسته‌ای که به شکل UF۶ غنی شده تا سقف ۵ درصد از U-۲۳۵ باقی مانده است، ۷۶۰۹ کیلوگرم است.
• یک پرسشنامه اطلاعات طراحی به روز شده (DIQ) برای راکتور IR-۴۰ به آژانس داده شده است. اجزای مهم بیشتری در این راکتور نصب نشده و تولید یا آزمایش سوخت برای راکتور انجام نگرفته است.
• دسترسی مدیریت‌شده آژانس به کارگاه‌های مونتاژ سانتریفیوژ، کارگاه‌های تولید روتور سانتریفیوژ و تاسیسات ذخیره فراهم گشته است.
A. مقدمه
۱. این گزارش مدیر کل به شورای حکام و همزمان به شورای امنیت در خصوص اجرای موافقتنامه پادمانی معاهده منع گسترش تسلیحات هسته‌ای (NPT) و مفاد مربوطه قطعنامه‌های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران (ایران) است. این گزارش همچنین در بردارنده اطلاعاتی درباره اجرای اقدامات ذیل بیانیه مشترک در مورد یک چارچوب همکاری و نیز برنامه اقدام مشترک است و شامل ضمیمه‌ای است که اطلاعات روزآمد درباره اجرای اقدامات داوطلبانه‌ای که ایران در ارتباط با برنامه اقدام مشترک متعهد شده است را فراهم می‌کند.
۲. شورای امنیت تاکید کرده است که اقدامات مورد درخواست شورای حکام در قطعنامه‌هایش در خصوص ایران الزام آور است. مفاد مربوطه قطعنامه‌های یادشده شورای امنیت که بر اساس فصل هفتم منشور سازمان ملل تصویب شده‌اند مطابق شرایط این قطعنامه‌ها الزام‌آور هستند. اجرای کامل تعهدات ایران جهت احیای اعتماد به ماهیت صرفا صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای‌اش لازم است.
۳. همان طور که قبلا گزارش شده، آژانس و ایران در تاریخ ۱۱ نوامبر ۲۰۱۳ یک "بیانیه مشترک درباره چارچوب همکاری" را امضا کردند (GOV/INF/۲۰۱۳/۱۴). در چارچوب همکاری، آژانس و ایران جهت همکاری بیشتر در ارتباط با فعالیتهای راستی آزمایی توسط آژانس به منظور حل و فصل همه موضوعات گذشته و حال و نیز پیشبرد کار در خصوص چنین فعالیتهایی به صورت گام به گام موافقت کردند.
۴. در یک تحول جداگانه در ژنو، چین، فرانسه، آلمان، روسیه، انگلیس و آمریکا (E۳+۳) در تاریخ ۲۴ نوامبر ۲۰۱۴ در مورد برنامه اقدام مشترک با ایران به توافق رسیدند. برنامه اقدام مشترک ، از جمله بیان می‌کند که "هدف این مذاکرات دستیابی به یک راه حل جامع بلندمدت بر اساس توافق دو طرف است که اطمینان می‌دهد برنامه هسته‌ای ایران منحصرا صلح آمیز خواهد بود" و ضمنا یک کمیسیون مشترک "به منظور تسهیل حل و فصل موضوعات گذشته و حال که مورد نگرانی می‌باشند با آژانس همکاری خواهد کرد."
۵. در نامه مشترکی به مدیرکل در تاریخ ۱۳ ژانویه ۲۰۱۴، E۳+۳ و ایران از آژانس درخواست کردند فعالیتهای نظارت و راستی‌آزمایی ضروری مربوطه هسته‌ای در ارتباط با برنامه اقدام مشترک را بر عهده بگیرد. طبق برنامه اقدام مشترک ، نخستین گام دارای مدت زمانی محدود (شش ماهه) و قابل تمدید با رضایت طرفین است. برنامه اقدام مشترک در تاریخ ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ اجرایی شد.
۶. در تاریخ ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴، مدیر کل گزارشی را درباره وضعیت برنامه هسته‌ای ایران در ارتباط با برنامه اقدام مشترک به شورای حکام ارائه داد (GOV/INF/۲۰۱۴/۱).
۷. در تاریخ ۲۴ ژانویه ۲۰۱۴، شورای حکام گزارش مدیر کل درباره نظارت و راستی‌آزمایی در جمهوری اسلامی ایران در ارتباط با برنامه اقدام مشترک را مورد توجه قرار داد (GOV/۲۰۱۴/۲) و از اینکه آژانس وظیفه نظارت و راستی آزمایی را در ارتباط با اقدامات هسته‌ای مندرج در برنامه اقدام مشترک را در پاسخ به درخواست E۳+۳ و ایران، و منوط به موجود بودن منابع مالی، بر عهده بگیرد، حمایت کرد.
۸. در حال حاضر آژانس مشغول انجام این نظارت و راستی‌آزمایی است که در بردارنده فعالیتهای بیشتری نسبت به آنچه قبلا پیرو موافقتنامه پادمانی ایران و مفاد قطعنامه‌های شورای امنیت انجام می‌گرفت، است.
۹. در پاسخ به دعوت ایران، معاون مدیر کل آژانس از تاریخ ۳ الی ۷ فوریه از کارخانه‌های غنی‌سازی در نطنز و فوردو، IR-۴۰ در اراک، و کارخانه تولید سوخت (FMP) و کارخانه تولید صفحه سوخت (FEFP) در اصفهان بازدید کرد. او علاوه بر آن دسترسی مدیریت‌شده آژانس به کارگاه‌های مونتاژ سانتریفیوژ، کارگاه‌های تولید روتور سانتریفیوژ و تاسیسات ذخیره سازی را بر عهده داشت.
۱۰. این گزارش فصلی، به تحولاتی که از آخرین گزارش مدیر کل (GOV/۲۰۱۳/۵۶) به بعد رخ داده و نیز به موضوعاتی که سابقه طولانی تری دارند، می پردازد.
B . شفاف‌سازی مسائل حل نشده
۱۱. همانطور که قبلا گزارش شده بود، شورای حکام در قطعنامه نوامبر ۲۰۱۱ خود (GOV/۲۰۱۱/۶۹) تاکید کرد که ضروری است ایران و آژانس به منظور حل و فصل فوری همه مسائل محتوایی باقیمانده با هدف شفاف‌سازی آنها، از جمله دسترسی به تمامی اطلاعات مربوطه، مستندات، سایتها، مواد و اشخاص در ایران، به گفت‌وگوهای خود شدت بخشند. شورای حکام در قطعنامه سپتامبر ۲۰۱۲ خود (GOV/۲۰۱۲/۵۰) تصمیم گرفت که همکاری ایران با درخواست‌های آژانس با هدف حل و فصل همه مسائل باقیمانده اساسی به منظور احیای اعتماد بین‌المللی نسبت به ماهیت منحصرا صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای ایران، ضرورت و فوریت دارد.
۱۲. پیرو "چارچوب همکاری"، نشست‌های فنی در تاریخ ۱۱ دسامبر ۲۰۱۳ در وین و در تاریخ ۸ و ۹ فوریه ۲۰۱۴ در تهران برگزار شد که در آنها، مسئولین آژانس و ایران پیشرفت اجرای شش اقدام عملی مقدماتی را مورد بررسی قرار دادند و در مورد هفت اقدام عملی دیگر که بایستی در گام بعدی توسط ایران به اجرا درآید، توافق کردند.
۱۳. ایران ۶ اقدام عملی را به شرح زیر اجرا کرده است:
• ایران در تاریخ ۸ دسامبر اطلاعات مربوطه بر اساس توافق متقابل و دسترسی مدیریت شده به کارخانه تولید آب سنگین در اراک را برای آژانس فراهم کرد. از زمان آغاز تولید در سال ۲۰۰۶، تقریبا ۱۰۰ تن آب سنگین در سطح راکتور، تولید شده است.
• ایران در تاریخ ۲۹ ژانویه ۲۰۱۴ اطلاعات مربوطه بر اساس توافق متقابل از جمله اطلاعات مربوط به تولید و حمل کنسانتره سنگ معدن اورانیوم (UOC) و نیز دسترسی مدیریت شده به معدن گچین در بندرعباس را برای آژانس فراهم کرد. آژانس دسترسی به مکان‌های درخواست شده در این سایت را دریافت کرد.
• در نامه‌ای مورخ ۸ فوریه ۲۰۱۴، ایران به اطلاع آژانس داد که "قرار است یک راکتور تحقیقاتی آب سبک ۱۰ مگاواتی با سوخت اکسید اورانیوم غنی‌شده تا ۲۰ درصد ساخته شود تا تقاضای داخلی در زمینه تحقیقات هسته‌ای آموزشی، آزمایش مواد، رادیو ایزوتوپهای پزشکی و سایر کاربردهای خط اشعه را تامین کند" و اینکه "فرآیند انتخاب سایت هنوز در مراحل اولیه است."
• در نامه دیگری به تاریخ ۸ فوریه ۲۰۱۴، ایران به اطلاع آژانس داد که پروژه‌ای را برای شناسایی مناطق مورد نظر برای نیروگاه‌های جدید هسته‌ای آغاز کرده است. ایران فهرستی از ۱۶ "منطقه مورد نظر ترجیحی" را بر اساس معیارهای مربوط به عوامل ایمنی، محیط زیست، اجتماعی و اقتصادی و فنی، به عنوان مکان های بالقوه‌ی ساخت چنین نیروگاه‌هایی در آینده ارائه کرد.
• در نامه ای به تاریخ ۱۸ ژانویه ۲۰۱۴، ایران توضیحاتی درباره اظهارت قبلی خود درباره تصمیم به ساخت ۱۰ تاسیسات غنی‌سازی هسته‌ای دیگر ارائه کرد. ایران به اطلاع آژانس رساند که مراحل مقدماتی انتخاب سایت برای ۵ تاسیسات آغاز شده است، اما هنوز "نهایی نشده است" و علاوه بر آن اطلاع داد که "ساخت موفقیت آمیز سانتریفیوژهای گازی نوع جدید موجب انعطاف پذیری در زمان بندی پیش از انجام گام‌های بعدی شده است". ایران همچنین اظهار داشت که "برای گام اول (شش ماهه)، هیچ مکان جدیدی برای غنی‌سازی به جز آن‌هایی که قبلا در سایت‌های فردو و نطنز وجود دارد، ساخته نخواهد شد.
• در نامه‌ای دیگر به تاریخ ۱۸ ژانویه ۲۰۱۴، ایران توضیحات بیشتری درباره اظهارات ۲۰ فوریه ۲۰۱۰ خود در خصوص فناوری غنی‌سازی لیزری ارائه کرد. ایران گفت که این اظهارات بر اساس "تجارب قبلی تحقیق و توسعه در زمینه غنی‌سازی لیزری که در سال ۲۰۰۳ خاتمه یافت"، مطرح شد و اینکه "هیچ سیستم، اجزا و تجهیزات ویژه‌ای برای استفاده در تاسیسات غنی سازی مبتنی بر لیزر در ایران وجود طراحی یا آماده نشده است".
آژانس تایید می‌کند که ایران اقدامات عملی اولیه را در طول دوره زمانی مشخص شده به مدت سه ماه اجرا کرده است. آژانس در حال تحلیل اطلاعات ارائه شده توسط ایران است و توضیحات بیشتری را در مورد برخی از این اطلاعات درخواست کرده است.
۱۴. هفت اقدام عملی که ایران باید تا ۱۵ مه ۲۰۱۴ آنها را اجرا کند به شرح زیر است:
• ارائه اطلاعات ذیربط مورد توافق طرفین و دسترسی مدیریت‌شده به معدن ساغند در یزد.
• ارائه اطلاعات ذیربط مورد توافق طرفین و دسترسی مدیریت‌شده به کارخانه کنسانتره اردکان.
• ارائه پرسشنامه اطلاعات طراحی به روز شده درباره راکتور IR-۴۰.
• اقدام برای توافق با آژانس در خصوص نهایی کردن رویکرد پادمانی برای راکتور IR-۴۰.
• ارائه اطلاعات ذیربط مورد توافق طرفین و ترتیب دادن یک بازدید فنی از مرکز لیزر لشکرآباد.
• ارائه اطلاعات درباره مواد منبع که هنوز به ترکیب و خلوص مناسب برای تولید سوخت یا برای غنی شدن به صورت ایزوتوپی نرسیده‌اند، از جمله واردات این مواد و همینطور درباره استخراج اورانیوم از فسفات توسط ایران.
• ارائه اطلاعات و نیز توضیحاتی به آژانس برای ارزیابی نیازهای ایران در زمینه توسعه چاشنی‌های انفجاری الکتریکی (EBW).
تاسیسات اعلام شده تحت موافقتنامه پادمانی ایران .C
۱۵. ایران طبق موافقتنامه پادمانی خود، وجود ۱۷ تاسیسات هسته‌ای و ۹ مکان خارج از تاسیسات را که مواد هسته‌ای بطور معمول در آنجا استفاده می‌شود (LOFs) به آژانس اعلام کرده است (پیوست ۱). با وجود اینکه بعضی از فعالیتهایی که ازسوی ایران در برخی از تاسیسات انجام می‌شود بر خلاف قطعنامه های شورای حکام و شورای امنیت است، همانطور که در زیر نشان داده می‌شود، آژانس به راستی آزمایی منحرف نشدن مواد هسته‌ای اعلام شده در این تاسیسات و مکان‌های خارج از تاسیسات ادامه می‌دهد.
D. فعالیتهای مرتبط با غنی سازی
۱۶. ایران برخلاف قطعنامه‌های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، فعالیتهای مرتبط با غنی‌سازی خود را در تاسیسات اعلام شده در زیر که تحت پادمان آژانس می‌باشد، تعلیق نکرده است. با این حال از زمان گزارش قبلی مدیرکل، ایران تولید UF۶ غنی شده بالاتر از ۵ درصد U-۲۳۵ را متوقف کرده است. تمام فعالیتهای مرتبط با غنی‌سازی در تاسیسات اعلام شده ایران تحت پادمان آژانس است و همه مواد هسته‌ای، آبشارهای نصب شده و ایستگاه‌های خوراک‌دهی و دور ریزی در این تاسیسات تحت اقدامات مراقبتی و نظارتی آژانس قرار دارند.
۱۷. ایران اعلام کرده است که هدفش از غنی سازی UF۶ تا ۵ درصد U-۲۳۵ ، تولید سوخت برای تاسیسات هسته‌ای‌اش و هدفش از غنی سازی UF۶ تا ۲۰ درصد U-۲۳۵ ، تولید سوخت برای راکتورهای تحقیقاتی است.
۱۸. از زمانی که ایران غنی سازی اورانیوم را در تاسیسات اعلام شده خود آغاز کرده است، در آن تاسیسات موارد زیر را تولید کرده است:
• ۱۱۱۱۱ کیلوگرم (۷۵۴ کیلوگرم بیشتر از زمان گزارش قبلی مدیرکل) UF۶غنی شده تا ۵ درصد U-۲۳۵ که ۷۶۰۹ کیلوگرم (۴۵۴,۷ کیلوگرم بیشتر از زمان گزارش قبلی مدیرکل) آن به شکل UF۶ غنی شده تا ۵ درصد U-۲۳۵ باقی مانده است و بقیه مشمول فرآوری بیشتری شده است (به ضمیمه II مراجعه کنید):
• ۴۴۷,۸ کیلوگرم (۳۷.۴ کیلوگرم بیشتر از زمان گزارش قبلی مدیرکل) UF۶غنی شده تا ۲۰ درصد U-۲۳۵ که ۱۶۰.۶ کیلوگرم آن (۳۵.۴ کیلوگرم کمتر از زمان گزارش قبلی مدیرکل) به شکل UF۶غنی شده تا ۲۰ درصد U-۲۳۵ باقی مانده و بقیه مشمول فرآوری بیشتری شده است. در ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ ایران تولید UF۶ غنی شده تا ۲۰ درصد U-۲۳۵ را متوقف کرد و مقداری از آنچه که قبلا تولید کرده بود را به شکل UF۶ تا ۵ درصد U-۲۳۵ تبدیل کرد (همانطور که در پاراگراف ۳۲ گفته شده است). بقیه آنچه که ایران تولید کرده بود در حال تبدیل شدن به اکسید اورانیوم است (به ضمیمه II مراجعه کنید).
D,۱ - نطنز
۱۹. کارخانه غنی سازی سوخت: کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) یک کارخانه غنی سازی دارای سانتیریفیوژ برای تولید اورانیوم با غنای پایین (LEU) غنی شده تا ۵ درصد U-۲۳۵ است که اولین بار در سال ۲۰۰۷ عملیاتی شد. این کارخانه به سالن تولید A و سالن تولید B تقسیم شده است. مطابق با اطلاعات طراحی ارائه شده توسط ایران، ۸ واحد برای سالن تولید A برنامه ریزی شده است که هر واحد شامل ۱۸ آبشار است و مجموعا حدود ۲۵۰۰۰ سانتریفیوژ در ۱۴۴ آبشار وجود دارند. در حال حاضر یک واحد آن دارای سانتریفیوژهای IR-۲m و پنج واحد آن دارای سانتریفیوژهای IR-۱ است و دو واحد دیگر سانتریفیوژ ندارند. ایران هنوز اطلاعات طراحی مشابه برای سالن تولید B را ارائه نکرده است.
۲۰. تا ۱۰ فوریه ۲۰۱۴، وضعیت واحد دارای سانتریفیوژهای IR-۲m از زمان گزارش قبلی مدیرکل بدون تغییر باقی مانده است: سانتریفیوژهای IR-۲m بطور کامل در شش آبشار نصب شده بودند؛ هیچکدام از این آبشارها با UF۶ طبیعی تغذیه نشده بود وکار نصب اولیه ۱۲ آبشار IR-۲m دیگر در این واحد تکمیل گردیده بود.
۲۱. تا تاریخ ۱۰ فوریه ۲۰۱۴، در پنج واحد حاوی سانتریفیوژهای IR-۱، ۹۰ آبشار بطور کامل نصب شده که ۵۴ آبشار با UF۶ طبیعی خوراک دهی شده بود. همانطور که در گزارش قبلی مدیرکل ذکر شد، کار نصب اولیه ۳۶ آبشار IR-۱ در دو واحدی که دارای سانتریفیوز نبودند، تکمیل شده بود.
۲۲. در ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴، آژانس اقدامات مراقبتی و نظارتی بیشتری را به کار گرفت تا بتواند تایید کند که به جز ۵۴ آبشار IR-۱ فوق الذکر، آبشار دیگری در کارخانه غنی سازی سوخت با مواد هسته‌ای خوراک دهی نمی‌شود.
۲۳. آژانس در نتیجه راستی آزمایی موجودی فیزیکی (PIV) انجام شده بین ۱۹ اکتبر ۲۰۱۳ و ۱۱ نوامبر ۲۰۱۳ در کارخانه غنی سازی سوخت و با توجه به نوسانات اندازه گیری که معمولا در چنین تاسیساتی وجود دارد، راستی آزمایی موجودی فیزیکی را که ایران در تاریخ ۲۰ اکتبر ۲۰۱۳ اعلام کرده بود، تایید کرد.
۲۴. تا ۹ فوریه ۲۰۱۴، ایران ۱۲۶۸۱۵ کیلوگرم UF۶ طبیعی را به آبشارهای کارخانه غنی سازی سوخت خوراک دهی کرده و در مجموع ۱۱۰۹۱ کیلوگرم UF۶ با غنای ۵ درصد U-۲۳۵ تولید کرده بود.
۲۵. بر اساس نتایج تحلیل نمونه‌های زیست محیطی که در کارخانه غنی سازی سوخت برداشته شد و سایر اقدامات راستی آزمایی، آژانس به این نتیجه رسیده است که این تاسیسات همان گونه که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی (DIQ) مربوطه اعلام کرده بود، عمل کرده‌اند.
۲۶. کارخانه نیمه‌صنعتی غنی سازی سوخت (PFEP): کارخانه نیمه‌صنعتی غنی سازی سوخت یک تاسیسات تولید اورانیوم با غنای پایین و تحقیقات و توسعه است که نخستین بار در اکتبر ۲۰۰۳ راه اندازی شد. این تاسیسات می تواند شش آبشار را در خود جای دهد و به دو محوطه تقسیم می شود که یکی برای تولید UF۶ غنی شده تا ۲۰ درصد U-۲۳۵ (آبشارهای ۱ و ۶) و دیگری برای تحقیق و توسعه (آبشارهای ۲ ، ۳ ، ۴ و ۵) تعیین شده است.
۲۷. آژانس در نتیجه راستی آزمایی موجودی فیزیکی انجام شده توسط در کارخانه نیمه‌صنعتی غنی سازی سوخت بین ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۳ و اول اکتبر ۲۰۱۳ و با توجه به نوسانات اندازه گیری که معمولا در چنین تاسیساتی وجود دارد، راستی آزمایی موجودی فیزیکی را که ایران در تاریخ ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۳ اعلام کرده بود، تایید کرد.
۲۸. محوطه تولید: در ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴، ایران خوراک دهی به آبشارهای ۱ و ۶ با UF۶ با غنای ۵ درصد U-۲۳۵ را متوقف کرد و از آن زمان آبشارها را با UF۶ طبیعی خوراک دهی کرد. ایران دیگر این آبشارها را با آرایش به هم متصل مورد بهره برداری قرار نمی دهد. در همان تاریخ آژانس اقدامات نظارتی و مراقبتی اضافی را انجام داد تا تایید کند که آبشارهای ۱ و ۶ به هم متصل نیستند.
۲۹. تا ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴، زمانی که ایران تولید UF۶ با غنای ۲۰ درصد U-۲۳۵ را متوقف کرد، این کشور از آغاز تولید در فوریه ۲۰۱۰، ۱۶۳۰,۸کیلوگرم UF۶ با غنای ۵ درصد U-۲۳۵ را به آبشارهای ۱ و ۶ خوراک‌دهی کرده و در مجموع ۲۰۱.۹ کیلوگرم UF۶ با غنای ۲۰ درصد U-۲۳۵ تولید کرده بود که تمام آن از فرآیند کنار گذاشته شده و از سوی آژانس راستی‌آزمایی شده است. بین ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ و ۹ فوریه ۲۰۱۴، ایران ۳۵ کیلوگرم UF۶ طبیعی را به آبشارهای ۱ و ۶ در کارخانه نیمه‌صنعتی غنی سازی سوخت خوراک دهی کرد و مجموعا ۴.۱ کیلوگرم UF۶ با غنای ۵ درصد U-۲۳۵ تولید کرد.
۳۰. محوطه تحقیق و توسعه: از زمان گزارش قبلی مدیرکل، ایران به طور متناوب UF۶ طبیعی را به سانتریفیوژهای IR-۶s به عنوان ماشینهای مجزا و به سانتریفیوژهای IR-۱، IR-۲m، IR-۴ و IR-۶، گاهی به ماشینهای مجزا و گاهی به آبشارهایی با اندازه‌های گوناگون خوراک دهی کرده است. تک سانتریفیوژهای نصب شده IR-۵ هنوز با UF۶ طبیعی تغذیه نشده‌اند. در ۴ دسامبر ۲۰۱۳ ایران پرسشنامه اطلاعات طراحی به روز شده ای را به آژانس ارائه کرد و در آن آژانس را در جریان یک "تک سانتریفیوژ جدید" که ایران از آن با عنوان" IR-۸" در محوطه تحقیق و توسعه نام برد، قرار داد. از ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳ آژانس "قالب" جدیدی را که بدون اتصال در محل خود قرار گرفته است، بررسی کرده است.
۳۱. بین ۲۶ اکتبر ۲۰۱۳ و ۹ فوریه ۲۰۱۴، در مجموع حدود ۴۳۰,۱ کیلوگرم UF۶ طبیعی به سانتریفیوژ های محوطه تحقیق و توسعه خوراک دهی شده است، اما هیچ اورانیومی با غنای پایین به عنوان محصول خارج نشده است و دورریز در پایان این پروسه دوباره ترکیب شده است.
۳۲. در ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ ایران شروع به کاهش غنای بخشی از موجودی UF۶ با غنای ۲۰ درصد U-۲۳۵ خود در کارخانه نیمه‌صنعتی غنی سازی سوخت کرد. در ۹ فوریه ۲۰۱۴ ایران غنای ۲۲,۹ کیلوگرم از این مواد را کاهش داده و UF۶ با غنای کمتر از ۵ درصد U-۲۳۵ تولید کرده بود.
۳۳. براساس نتایج تحلیل نمونه‌های زیست محیطی در کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت و سایر اقدامات راستی آزمایی، آژانس نتیجه گرفته است که این تاسیسات، همانطور که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی مربوطه اعلام کرده بود، فعالیت کرده است.
D,۲. فوردو
۳۴. کارخانه غنی سازی سوخت فوردو: بر اساس پرسشنامه اطلاعات طراحی مورخ ۱۸ ژانویه ۲۰۱۲، کارخانه غنی سازی سوخت فوردو یک کارخانه غنی سازی دارای سانتریفیوژ برای تولید UF۶ غنی شده تا ۲۰ درصد U-۲۳۵ و تولید UF۶ غنی شده تا ۵ درصد U-۲۳۵ است. این تاسیسات که برای اولین بار در سال ۲۰۱۱ راه اندازی شد طوری طراحی شده است که ۲۹۷۶ سانتریفیوژ را در ۱۶ آبشار در بر بگیرد و بین واحد یک و واحد دو تقسیم شده است. تا کنون همه سانتریفیوژهایی که نصب شده اند از نوع ماشینهای IR-۱ هستند. ایران در تاریخ ۸ فوریه ۲۰۱۴ اطلاعات روزآمدی را برای بخشهایی از پرسشنامه اطلاعات طراحی ارائه و در آن اعلام کرد که اقداماتی را «به دلیل تغییر در سطح غنی سازی» انجام داده است و این اقدامات را «بطور موقت در طول اجرای مرحله اول برنامه مشترک اقدام» به انجام رسانده است.
۳۵. در تاریخ ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ ایران خوراک دهی به چهار آبشار واحد دو با UF۶ غنی شده تا ۵ درصد U-۲۳۵ را که قبلا برای این منظور بکار گرفته شده بود متوقف کرد و در عوض از آن زمان شروع به خوراک دهی آنها با UF۶ طبیعی کرد. ایران دیگر این آبشارها را با آرایش متصل به هم به کار نمی گیرد. هیچ یک از ۱۲ آبشار دیگر در کارخانه غنی سازی سوخت فوردو با UF۶ خوراک دهی نشده بودند.
۳۶. در تاریخ ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ آژانس اقدامات نظارتی و مراقبتی اضافی در کارخانه غنی سازی سوخت فوردو بکار گرفت تا تایید نماید که تنها چهار آبشار IR-۱ ذکرشده برای غنی سازی UF۶ استفاده می شوند و چهار آبشار فوق به هم متصل نیستند.
۳۷. بین تاریخ‌های ۲۳ و ۲۷ نوامبر ۲۰۱۳ ، آژانس در کارخانه غنی سازی سوخت فوردو یک راستی آزمایی موجودی فیزیکی اجرا کرد که اکنون در حال ارزیابی نتایج آن می باشد.
۳۸. بین تاریخ‌های ۱۸ ژانویه و ۲ فوریه ۲۰۱۴، آژانس راستی آزمایی موجودی فیزیکی دیگری را در کارخانه غنی سازی سوخت فوردو اجرا کرد تا موجودی اعلام شده از سوی ایران در تاریخ ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ را که هم اکنون آژانس در حال ارزیابی آن است، راستی آزمایی نماید.
۳۹. ایران تا تاریخ ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ و از زمان آغاز تولید در دسامبر ۲۰۱۱ مقدار ۱۸۰۶ کیلوگرم UF۶ غنی شده تا ۵ درصد U-۲۳۵ را به آبشارهای کارخانه غنی سازی سوخت فوردو خوراک‌دهی کرده بود و در مجموع حدود ۲۴۵,۹ کیلوگرم UF۶ غنی شده تولید کرده بود که از آن زمان تمام آن از فرآوری بیرون کشیده شد و از سوی آژانس مورد راستی آزمایی قرار گرفت. ایران بین ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ و ۹ فوریه ۲۰۱۴ مقدار ۱۴۴ کیلوگرم UF۶ طبیعی را به داخل آبشارهای کارخانه غنی سازی سوخت خوراک‌دهی کرد و در مجموع ۱۵.۸ کیلوگرم UF۶ غنی شده تا ۵ درصد U-۲۳۵ را تولید کرد.
۴۰. بر اساس نتایج تحلیل نمونه‌های زیست محیطی در تأسیسات فوردو و سایر اقدامات راستی آزمایی، آژانس به این نتیجه رسیده است که این تأسیسات همان گونه که ایران در آخرین پرسشنامه اطلاعات طراحی برای تاسیسات فوردو اعلام کرد، فعالیت کرده اند.
D,۳. سایر فعالیتهای مربوط به غنی سازی
۴۱. همانطور که قبلا (در بند ۹) نشان داده شد، اوایل ماه فوریه معاون مدیر کل، دسترسی مدیریت‌شده آژانس به کارگاه‌های مونتاژ سانتریفیوژها، کارگاه‌های تولید روتور سانتریفیوژها و تاسیسات ذخیره سازی را بر عهدع داشت. ایران در نامه‌ای مورخ ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ مکان این کارگاه‌ها و تاسیسات اطلاعاتی را به اطلاع آژانس رساند. ایران همچنین در نامه‌ای مورخ ۱۲ فوریه ۲۰۱۴ موجودی مجموعه‌های روتور سانتریفیوژها را برای جایگزینی آن دسته از سانتریفیوژهایی که کار نمی کنند به آژانس ارائه داد. آژانس در حال تحلیل اطلاعاتی که ایران ارائه کرده است می‌باشد و خواستار توضیحاتی درباره برخی از این اطلاعات شده است.
E. فعالیتهای بازفرآوری
۴۲. متعاقب قطعنامه‌های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران موظف است فعالیتهای بازفرآوری خود از جمله تحقیق و توسعه را به حال تعلیق درآورد. ایران در نامه‌ای مورخ ۱۸ ژانویه ۲۰۱۴ اعلام کرده است که «در طول مرحله اول زمان‌دار (شش ماه) ایران در مراحل فعالیتهای بازفرآوری یا ساخت تاسیساتی که قادر به بازفرآوری باشد، شرکت نخواهد کرد.»
۴۳. آژانس به نظارت خود بر کاربرد سلولهای داغ در راکتور تحقیقاتی تهران (TRR) و تاسیسات تولید رادیوایزوتوپ مولیبدن، یدین و زنون (MIX) ادامه داده است. آژانس در تاریخ ۹ فوریه ۲۰۱۴ یک بازرسی و راستی آزمایی اطلاعات طراحی را در راکتور تحقیقاتی تهران و در تاریخ ۱۰ فوریه ۲۰۱۴ یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی را در تاسیسات MIX انجام داده است. آژانس در ارتباط با راکتور تحقیقاتی تهران، تاسیسات MIX و دیگر تاسیساتی که آژانس به آنها دسترسی دارد، می تواند تایید نهایی کند که هیچ گونه فعالیت مرتبط با بازفرآوری وجود ندارد.
F. پروژه‌های مرتبط با آب سنگین
۴۴. ایران برخلاف قطعنامه‌های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، کار بر روی تمامی پروژه‌های مرتبط با آب سنگین را معلق نکرده است. اما از گزارش قبلی مدیر کل تاکنون ایران هیچ یک از قطعات اصلی راکتور IR-۴۰ را نصب نکرده است.
۴۵. راکتور IR-۴۰: راکتور IR-۴۰ که تحت پادمان آژانس قرار دارد یک راکتور تحقیقاتی متوسط آب سنگین ۴۰ مگاواتی است و به نحوی طراحی شده است که حاوی ۱۵۰ مجتمع سوخت اورانیوم طبیعی به شکل UO۲ می باشد.
۴۶. ایران از تاریخ ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ تولید مجموعه‌های سوخت هسته‌ای برای راکتور IR-۴۰ را در کارخانه تولید سوخت (به بند ۵۷ مراجعه کنید) متوقف کرده است.
۴۷. در۱۲ فوریه ۲۰۱۴، آژانس یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی در راکتور IR-۴۰ انجام داد و مشاهده کرد که از زمان گزارش قبلی مدیر کل هیچ یک از قطعات اصلی باقیمانده راکتور نصب نشده‌اند. در همان تاریخ ایران در راستای تعهدات خود تحت "چارچوب همکاری" (به بند ۱۳ در بالا مراجعه کنید) پرسشنامه اطلاعات طراحی بروز شده را راکتور IR-۴۰ را ارائه کرد. ایران همچنین موافقت کرد که اقداماتی را برای توافق با آژانس درباره انعقاد رویکرد پادمانی برای راکتور IR-۴۰ اتخاذ نماید.
۴۸. کارخانه تولید آب سنگین: کارخانه تولید آب سنگین تاسیساتی برای تولید آب سنگین با ظرفیت طراحی تولید سالانه ۱۶ تن آب سنگین مخصوص راکتور است.
۴۹. از زمان گزارش قبلی مدیر کل ایران به تولید آب سنگین در کارخانه تولید آب سنگین ادامه داده است. اگر چه این کارخانه تحت پادمان آژانس نیست، اما در تاریخ ۸ دسامبر ۲۰۱۳ (چنانکه در بند ۱۳ در بالا نشان داده شد) تحت دسترسی مدیریت‌شده آژانس قرار گرفت. ایران همچنین در طول دسترسی مدیریت شده، اطلاعات مربوطه مورد توافق دوطرف را به آژانس ارائه کرد. علاوه بر آن دسترسی به محل ذخیره آب سنگین در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) در اصفهان آژانس را قادر ساخته است تا آب سنگین را تشخیص دهد.
G. تبدیل اورانیوم و ساخت سوخت
۵۰. ایران برخی فعالیت‌ها را در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF)، کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی‌شده (EUPP)، کارخانه تولید سوخت (FMP) و کارخانه تولید صفحه سوخت (FPFP) در اصفهان به شرح زیر انجام می‌دهد که مغایر با تعهدات آن برای تعلیق کلیه فعالیتهای مرتبط با غنی‌سازی و طرح‌های مرتبط با آب سنگین است، گرچه این تاسیسات تحت پادمان آژانس قرار دارند.
۵۱. ایران از زمانی که تبدیل و تولید سوخت را در تأسیسات اعلام شده خود آغاز کرده از جمله به موارد زیر اقدام کرده است:
• ۵۵۰ تن UF۶طبیعی را در تاسیسات تبدیل اورانیوم تولید کرده که ۱۴۶تن آن به کارخانه غنی‌سازی سوخت انتقال یافته است.
• ۵۳ کیلوگرم از UF۶غنی شده تا غنای ۳,۳۴ درصد اورانیوم ۲۳۵ را به فرآیند تبدیل تحقیق و توسعه تزریق کرده است و ۲۴ کیلوگرم اورانیوم را به شکل UO۲ تولید کرده است.
• ۲۶۲,۷ کیلوگرم UF۶ غنی شده تا غنای ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ (۴۹.۲ کیلوگرم بیشتر از زمان گزارش پیشین مدیرکل) را به فرآیند تبدیل در کارخانه تولید صفحه سوخت تزریق کرده و ۱۲۰.۶ کیلوگرم اورانیوم به شکل U۳O۸ تولید کرده است.
• ۲۰ مجتمع سوخت حاوی اورانیوم غنی‌شده تا غنای ۲۰ درصد اورانیوم U-۲۳۵ و دو مجتمع سوخت حاوی اورانیوم غنی‌شده تا غنای ۳,۳۴ درصد اورانیومU-۲۳۵ را به راکتور تحقیقاتی تهران منتقل کرده است.
۵۲. تاسیسات تبدیل اورانیوم: تاسیسات تبدیل اورانیوم تاسیساتی برای تولید UF۶ و UO۲ طبیعی است که هر دو از کنسانتره سنگ اورانیوم گرفته شده اند. همچنین طبق برنامه ریزی انجام شده، تاسیسات تبدیل اورانیوم از UF۴ طبیعی و ضعیف شده قالب‌های فلزی اورانیوم و از UF۶ ضعیف شده UF۴ تولید خواهد کرد.
۵۳.ایران ،با استفاده از ترکیبات اورانیوم غنی‌شده با درجه پایین برای تولید UO۲ به فعالیتهای تحقیق و توسعه مرتبط با تبدیل ادامه داده است. ایران اظهار کرده است که تا تاریخ ۷ فوریه ۲۰۱۴ به میزان ۱۳,۸ تن اورانیوم طبیعی به شکل UO۲ از طریق تبدیل کنسانتره سنگ اورانیوم (UOC) تولید کرده است. آژانس راستی آزمایی کرده است که ایران تا همان تاریخ، ۱۳.۲ تن اورانیوم طبیعی به شکل UO۲ را به کارخانه تولید سوخت انتقال داده است.
۵۴. کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی‌شده (EUPP):این کارخانه تاسیساتی برای تبدیل UF۶ غنی شده تا غنای ۵ درصداورانیوم U-۲۳۵ برای تولید پودر UO۲ است. آژانس در تاریخ ۱۰ فوریه ۲۰۱۴ یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی را در این تاسیسات انجام داد و ضمن آن تایید کرد که تاسیسات مذکور هنوز راه اندازی نشده است. آژانس در نامه‌ای مورخ ۱۴ فوریه ۲۰۱۴ از ایران خواست که یک برنامه عملیاتی به‌روزشده را برای راه‌اندازی کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی‌شده ارائه کند. ایران هنوز پاسخ نداده است.
۵۵. کارخانه تولید سوخت (FMP): کارخانه تولید سوخت، تاسیساتی است که برای نیروگاه‌ها و راکتورهای تحقیقاتی مجتمع‌های سوخت هسته‌ای تولید می‌کند. (به پیوست II مراجعه کنید)
۵۶. در نتیجه راستی آزمایی موجودی فیزیکی و راستی آزمایی اطلاعات طراحی از سوی آژانس در اول تا سوم سپتامبر ۲۰۱۳ آژانس در چارچوب نوسانات اندازه گیری که معمولا در چنین تاسیساتی وجود دارد موجودی مواد هسته‌ای را همانگونه که ایران در تاریخ ۳۱ اوت ۲۰۱۳ اعلام کرده بود، تایید کرد.
۵۷. آژانس به ترتیب در ۱۰ و ۱۲ فوریه ۲۰۱۴ یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی و یک بازرسی را در کارخانه تولید سوخت انجام داد و راستی آزمایی کرد که ایران تولید مجتمع‌های سوخت هسته‌ای با استفاده از دی اکسید اورانیوم طبیعی برای راکتور IR-۴۰ را متوقف کرده است و همه مجتمع‌های سوختی که قبلا تولید شده بودند در کارخانه تولید سوخت باقی مانده‌اند.
۵۸. کارخانه ساخت صفحه سوخت (FPFP): کارخانه ساخت صفحه سوخت، تاسیساتی است که UF۶ غنی شده تا غنای ۲۰ درصد اورانیوم U-۲۳۵ را به U۳O۸ تبدیل می کند و مجموعه های سوخت ساخته‌شده از صفحات سوخت حاوی U۳O۸ را تولید می‌کند (به پیوست II مراجعه کنید).
۵۹. در نتیجه راستی‌آزمایی موجودی فیزیکی از سوی آژانس در کارخانه ساخت صفحه سوخت در ۹ تا ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۳، آژانس در چارچوب نوسانات اندازه گیری که معمولا در چنین تاسیساتی وجود دارد موجودی مواد هسته‌ای را همانگونه که ایران در تاریخ ۹ سپتامبر ۲۰۱۳ اعلام کرده بود، تایید کرد.
۶۰. ایران در نامه‌ای مورخ ۱۸ ژانویه ۲۰۱۴ اعلام کرد که «در طول مرحله اول زمان‌دار (شش ماه) ایران اعلام می کند که هیچگونه خط بازتبدیل برای تبدیل مجدد اکسید اورانیوم غنی شده تا ۲۰ درصد U-۲۳۵ به UF۶ غنی شده تا ۲۰ درصد U-۲۳۵ وجود ندارد.» آژانس به ترتیب در ۱۵ و ۱۶ فوریه ۲۰۱۴ یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی و یک بازرسی از کارخانه تولید صفحه سوخت انجام داد که طی آن تایید کرد که تبدیل UF۶ غنی شده تا ۲۰ درصد U-۲۳۵ به U۳O۸ جریان دارد و هیچ خط فرآیندی در کارخانه برای باز تبدیل اکسیدها به UF۶ وجود ندارد.
۶۱. آژانس راستی آزمایی کرد که ایران از تاریخ ۱۶ فوریه ۲۰۱۴ میزان ۲۶۲,۷ کیلوگرم از UF۶ غنی شده تا غنای ۲۰ درصد اورانیوم U-۲۳۵ (۱۷۷.۴ کیلوگرم اورانیوم) را به فرآیند تبدیل کارخانه ساخت صفحه سوخت خوراک‌دهی کرده و ۱۲۰.۶ کیلوگرم از اورانیوم به شکل U۳O۸ تولید کرده است. آژانس در همان تاریخ راستی آزمایی کرد که ۳۶.۸ کیلوگرم از اورانیوم به شکل پسماند جامد و مایع باقی ماند. باقیمانده اورانیوم نیز که به فرآیند تزریق شده بود، همچنان در فرآیند و در پسماند باقی مانده است.
۶۲. آژانس راستی آزمایی کرده است که تا تاریخ ۱۵ فوریه ۲۰۱۴، ایران یک مجتمع سوخت آزمایشی و ۲۵ مجموعه سوخت مدل راکتور تحقیقاتی تهران را در کارخانه تولید صفحه سوخت تولید کرده است که ۲۰ مجتمع آن از جمله مجتمع آزمایشی به راکتور تحقیقاتی تهران انتقال یافتند.
.H ابعاد نظامی احتمالی
۶۳. گزارش‌های قبلی مدیر کل مسایل باقیمانده مربوط به ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته‌ای ایران و اقداماتی را که لازم است ایران برای حل این مسایل انجام دهد مشخص کرده است. آژانس همچنان نسبت به وجود فعالیتهای هسته‌ای احتمالی آشکار نشده که سازمانهای نظامی مربوطه در آن دخیل بوده اند، از جمله فعالیتهای مرتبط با تولید یک کلاهک هسته‌ای برای موشک، نگران است. ایران ملزم است بطور کامل با آژانس در زمینه همه موضوعات باقیمانده بویژه موضوعاتی که نگرانی درباره ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته‌ای ایران را بالا می برند، همکاری کند که این امر شامل اجازه دسترسی بدون تاخیر به همه سایتها، تجهیزات، اشخاص و اسناد مورد درخواست آژانس است.
۶۴. ضمیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱ مدیرکل (GOV/۲۰۱۱/۶۵) تحلیل مفصلی از اطلاعات در دسترس آژانس را ارائه کرد که نشان می‌داد ایران فعالیتهایی را اجرا کرده است که به ساخت یک وسیله انفجاری هسته‌ای ربط داشت. بنا بر ارزیابی آژانس، این اطلاعات روی هم رفته معتبر هستند. ایران نگرانی‌های آژانس را عمدتا به دلیل این که بر پایه ادعاهای بی اساس است، رد کرده است. آژانس از نوامبر ۲۰۱۱ اطلاعات بیشتری به دست آورده است که با تحلیل مندرج در آن ضمیمه هماهنگی بیشتری دارد.
۶۵. همانگونه که در بالا اشاره شد (بند ۳) آژانس و ایران توافق کردند تا همکاری بیشتری در مورد فعالیتهای راستی آزمائی از سوی آژانس به منظور حل و فصل همه مسائل کنونی و گذشته داشته باشند. هفت اقدام عملی که در گام دوم چارچوب همکاری اجرا می شوند، شامل ارائه "اطلاعات و توضیحات به آژانس به مظور ارزیابی نیاز و یا کاربرد بیان شده از سوی ایران برای تولید چاشنی های انفجاری الکتریکی (Exploding Bridge Wire detonators)" است.
۶۶. آژانس همچنان خواستار دریافت پاسخ ایران به سوالات دقیق ارائه شده در مورد پارچین و کارشناس خارجی است و همچنین درخواست دسترسی به یک مکان خاص در سایت پارچین را دارد. از زمان اولین درخواست آژانس برای دسترسی، فعالیتهای گسترده ای در این مکان انجام شده است که توانایی آژانس را برای راستی آزمایی موثر بطور جدی تضعیف کرده است.
۶۷. از زمان گزارش قبلی مدیرکل، آژانس از طریق تصاویر ماهواره ای آنچه که به نظر می‌رسد مواد ساختمانی و باقیمانده های آن باشد را در محل مورد نظر مشاهده کرده است.
.I اطلاعات طراحی
۶۸. چنانکه در بالا اشاره شد (بند ۴۷) در ۱۲ فوریه ۲۰۱۴ ایران یک پرسشنامه اطلاعات طراحی به روز شده برای راکتور IR-۴۰ را به آژانس ارائه کرد.
۶۹. بر اساس مفاد موافقتنامه پادمانی و قطعنامه های شورای حکام و شورای امنیت، ایران ملزم شده است تا مفاد کد اصلاح شده ۳,۱ بخش عمومی ترتیبات فرعی موافقتنامه پادمان را درباره ارائه زود هنگام اطلاعات طراحی اجرا کند.
-J پروتکل الحاقی
۷۰. برخلاف قطعنامه های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران پروتکل الحاقی را اجرا نکرده است. آژانس در موقعیتی نخواهد بود که تضمین معتبری درباره فقدان مواد و فعالیتهای هسته‌ای اعلام نشده در ایران ارائه دهد مگر اینکه و تا زمانی که ایران همکاری لازم را با آژانس داشته باشد، از جمله اجرای پروتکل الحاقی.
K . سایر موضوعات
۷۱. در تاریخ ۹ فوریه ۲۰۱۴، آژانس تایید کرد که هفت مجتمع سوخت تولید شده در ایران که حاوی اورانیوم غنی شده تا ۲۰ درصد U-۲۳۵ بود، در قلب راکتور تحقیقاتی تهران (TRR) قرار گرفت. در همان تاریخ، آژانس مشاهده کرد که مجتمع سوخت مدل IR-۴۰ کوچک (Mini IR-۴۰ prototype) در استخر ذخیره قرار داشت.
۷۲. از ۱۰ فوریه ۲۰۱۴، یک صفحه سوخت شامل ترکیبی از U۳O۸ (تا ۲۰ درصد غنی شده) و آلومینیم در تاسسیات مولیبدن، یدین و زنون (MIX) وجود داشت که از کارخانه ساخت صفحات سوخت منتقل شده و برای فعالیتهای تحقیق و توسعه با هدف حداکثر سازی تولید ایزوتوپ های مولیبدن۹۹ ، زنون ۱۳۳ و ید ۱۳۲ مورد استفاده قرار گرفت.
۷۳. در تاریخ ۱۹ فوریه ۲۰۱۴، آژانس یک بازرسی از نیروگاه برق هسته‌ای بوشهر انجام داد؛ در آن زمان راکتور برای سوخت گذاری مجدد خاموش بود.
L. خلاصه:
۷۴. درحالی که آژانس به فعالیت های راستی آزمایی در خصوص عدم انحراف مواد هسته‌ای اعلام شده در تاسیسات هسته‌ای و مکان های خارج از تاسیسات هسته‌ای اعلام شده از سوی ایران که تحت توافقنامه پادمان هستند ادامه می دهد ، آژانس در وضعیتی قرار ندارد که اطمینان موثقی درباره فقدان فعالیت‌ها و مواد هسته ای اعلام نشده رائه کند و بنابراین نمی تواند نتیجه گیری کند که تمامی مواد هسته‌ای در ایران برای فعالیتهای صلح آمیز هستند.
۷۵. ایران در چارچوب دوره زمانی مشخص شده سه ماهه، شش اقدام عملی اولیه مندرج در ضمیمه چارچوب همکاری را اجرا کرده است. آژانس در حال تحلیل اطلاعات ارائه شده از سوی ایران بوده و خواستار تبیین بیشتر برخی از این اطلاعات شده است.
۷۶. در جریان جلسه فنی برگزار شده در تهران در تاریخ ۸ و ۹ فوریه ۲۰۱۴ ، آژانس و ایران درباره هفت اقدام عملی بعدی که تا ۱۵ مه ۲۰۱۴ اجرایی می شود، توافق کردند. این توافق شامل یک اقدام مربوط به اطلاعات مندرج در ضمیمه گزارش مورخ نوامبر ۲۰۱۱ مدیرکل است.
۷۷. بر اساس درخواست E۳+۳ و ایران و با تایید شورای حکام، آژانس وظیفه نظارت و راستی آزمایی در ارتباط با اقدامات مندرج در برنامه اقدام مشترک را آغاز کرده است.
۷۸. اقدامات اجراشده از سوی ایران و تعهدات بیشتری که این کشور برعهده گرفته است، گامی مثبت و رو به جلو را نشان می‌دهد اما کارهای زیادی باید صورت گیرد تا همه مسائل باقیمانده حل و فصل گردد.
۷۹. مدیرکل به ارایه گزارشات خود به وقت مقتضی ادامه خواهد داد.
ضمیمه ۱:
فهرست تاسیسات هسته‌یی اعلام شده و مکان‌های خارج از تاسیسات در ایران:
تهران:
۱. راکتور تحقیقاتی تهران
۲. تاسیسات تولید رادیو ایزوتوپ مولیبدونوم، یودین و زنون
۳. آزمایشگاه چند منظوره جابر ابن حیان
اصفهان:
۴. راکتور مینیاتوری منبع نوترون
۵. راکتور آب سبک زیر بحران
۶. راکتور آب سنگین انرژی صفر
۷. تاسیسات تبدیل اورانیوم
۸. کارخانه تولید سوخت
۹. کارخانه تولید صفحه سوخت
۱۰. کارخانه پودر UO۲ غنی شده
نطنز:
۱۱. کارخانه غنی‌سازی سوخت
۱۲. کارخانه غنی‌سازی سوخت پیلوت
فردو:
۱۳. کارخانه غنی‌سازی سوخت فردو
اراک:
۱۴. راکتور تحقیقاتی هسته‌یی ایران
کرج:
۱۵. انبار زباله کرج
بوشهر:
۱۶. کارخانه نیروگاه هسته‌یی بوشهر
دارخوین:
۱۷. نیروگاه برق هسته‌یی ۳۶۰ مگاواتی
مکان‌های خارج از تاسیسات:
نه مکان (همه داخل بیمارستان‌ها قرار دارند)
ضمیمه ۲:
نمودار ۱: وضعیت سانتریفیوژها در ایران
نمودار وضعیت سانتریفیوژها در ایران
توضیحات نمودار:
تعداد کل سانتریفیوژهای نصب شده
تعداد سانتریفیوژهای غنی‌سازی پنج درصد
تعداد سانتریفیوژهای غنی‌سازی ۲۰ درصد
جدول شماره ۱: خلاصه تولید و شمارش UF۶
| غنی‌سازی | کمیت | تاریخ | |
| طبیعی | ۵۵۰۰۰۰ کیلوگرم | ۲۶ اکتبر ۲۰۱۳ | تولید شده در UCF |
| طبیعی | ۱۱۸۴۷۰ کیلوگرم | ۵ نوامبر ۲۰۱۳ | تزریق شده به FEP |
| بیش از ۵ درصد | ۱۰۳۵۷ کیلوگرم | ۵ نوامبر ۲۰۱۳ | تولید شده در FEP |
| بیش از ۵ درصد | ۱۵۴۰,۸ کیلوگرم | ۲۵ اکتبر ۲۰۱۳ | تزریق شده به PFEP |
| بیش از ۲۰ درصد | ۱۸۹,۰ کیلوگرم | ۲۵ اکتبر ۲۰۱۳ | تولید شده در PFEP |
| بیش از ۵ درصد | ۱۶۰۹,۳ کیلوگرم | اول نوامبر ۲۰۱۳ | تزریق شده به FFEP |
| بیش از ۲۰ درصد | ۲۲۱,۴ کیلوگرم | اول نوامبر ۲۰۱۳ | تولید شده در FFEP |
جدول شماره ۲:فهرست UF۶ غنی شده تا ۲۰ درصد U-۲۳۵
| ۴۱۰,۴ کیلوگرم | تولید شده در FFEP و PFEP |
| ۲۱۳,۵ کیلوگرم | تزریق شده در پروسه تبدیل |
| ۱,۶ کیلوگرم | تضعیف شده |
| ۱۹۶ کیلوگرم | ذخیره شده در UF۶ |
جدول شماره ۳: تبدیل در UCF
| انتقال یافته به FMP | کمیت تولید شده | روند تبدیل |
| ۲۴ کیلوگرم U | ۲۴ کیلوگرم U | UF۶ (۳/۴ U-۲۳۵ به UO۲ |
| ۱۱ ۵۲۴ کیلوگرم U | ۱۱۵۲۴ کیلوگرم U | UOC طبیعی به UOC |
جدول شماره ۴: تولید سوخت در FMP
| تعداد تابش‌یافته‌ها | جرم واحد | غنی‌سازی | تعداد تولید شده | موارد |
| ۱ | ۵۰۰ | اورانیوم طبیعی | ۳ | میله سوخت آزمایشی برای راکتور IR-۴۰ |
| - | ۵۰۰ | ۳,۴ درصد | ۲ | میله سوخت آزمایشی |
| ۱ | ۶۰۰۰ | ۳,۴ درصد | ۲ | مجتمع میله سوخت |
| ۱ | ۱۰۰۰۰ | اورانیوم طبیعی | ۱ | مجتمع سوخت کوچک IR-۴۰ |
| N/A | ۳۵۵۰۰ | اورانیوم طبیعی | ۳۶ | مجتمع سوخت پوروتایپ (نمونه اولیه)IR-۴۰ |
| - | ۳۶۵۰۰ | اورانیوم طبیعی | ۱۰ | مجتمع سوخت IR-۴۰ |
جدول شماره ۵: تبدیل UF۶ غنی شده تا ۲۰ درصد به U۳O۸ در FPFP
| کمیت تولید شده | کمیت خوراک |
| ۸۸,۴ کیلوگرم U از U۳O۸ | ۲۱۳,۵ کیلوگرم UF۶ (۱۴۴.۲ کیلوگرم U) |
جدول شماره ۶: تولید سوخت TRR در FPFP
| تابش داده شده | حضور در TRR | جرم واحد | غن‌سازی | تعداد تولید شده | موارد |
| ۱ | ۲ | ۵ | اورانیوم طبیعی | ۴ | صفحه آزمایشی TRR(N/U) |
| ۲ | ۵ | ۷۵ | ۱۹ درصد | ۵ | صفحه آزمایشی TRR |
| ۳ | ۵ | ۱۰۰۰ | ۱۹ درصد | ۶ | عنصر سوخت کنترل TRR |
| ۲ | ۱۴ | ۱۴۰۰ | ۱۹ درصد | ۱۶ | عنصر سوخت استاندارد TRR |
| - | ۱ | ۵۵۰ | ۱۹ درصد | ۱ | مجتمع آزمایشی (با هشت صفحه) |
ضمیمه شماره ۳
بروزرسانی اجرای " اقدامات داوطلبانه " که از سوی ایران پیرامون برنامه مشترک اقدام مورد توافق میان ایران و کشورهای E۳+۳ در ۲۴ نوامبر ۲۰۱۳ برعهده گرفته شده است
آژانس تایید می کند که از ۲۰ فوریه ۲۰۱۴، ایران:
۱. در هیچیک از تاسیسات اعلام شده خود غنی سازی بالاتر از ۵ درصد U-۲۳۵ را انجام نمی دهد.
۲. در هیچیک از تاسیسات اعلام شده خود از آبشارهای دارای ارایش متصل بهره برداری نمی کند.
۳. در کارخانه غنی سازی فردو (PFEP) در حال رقیق سازی UF۶ با غنای ۲۰ درصد U-۲۳۵ می باشد.
۴. در کارخانه ساخت صفحات سوخت (FPFP) در حال تبدیل UF۶ غنی شده ۲۰ درصد U-۲۳۵ به U۳O۸ می باشد.
۵. در کارخانه ساخت صفحات سوخت (FPFP) هیچ گونه خط فراوری برای تبدیل مجدد اکسیدهای اورانیوم غنی‌شده ۲۰ درصد از U-۲۳۵ به UF۶ اورانیوم ۲۰ درصد U-۲۳۵ ندارد.
۶. هیچگونه پیشرفت جدیدی در فعالیتهای خود در کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) و کارخانه غنی سازی سوخت فردو (FFEP) و راکتور اراک (IR-۴۰) شامل تولید و آزمایش سوخت برای راکتور IR-۴۰ انجام نداده است.
۷. یک پرسشنامه اطلاعات طراحی برای راکتور IR-۴۰ ارائه و موافقت کرده تا گام‌هایی را در راستای توافق برای جمع‌بندی رویکرد پادمانی راکتور بردارد.
۸ . در حال ادامه ساخت کارخانه پودر غنی‌شده اکسید اورانیوم (EUPP) برای تبدیل UF۶ غنی شده تا ۵ درصد U-۲۳۵ به اکسید می باشد و از این رو هنوز تبدیل اکسید UF۶ " تازه غنی شده " تا ۵ درصد U-۲۳۵ را شروع نکرده است.
۹. در حال ادامه "اقدامات تحقیق و توسعه پادمانی" در کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت (PFEP) شامل "اقدامات تحقیق و توسعه" می باشد و به استفاده نکردن از این رویه ها برای انباشت اورانیوم غنی شده ادامه می دهد.
۱۰. فعالیتهای مرتبط با بازفراوری را در راکتور تحقیقاتی تهران (TRR) و تاسیسات مولبیدن، یدین و زنون (MIX) یا در هر یک از تاسیسات دیگری که آژانس به آنها دسترسی دارد، انجام نمی‌دهد.
۱۱. اطلاعات و دسترسی مدیریت شده به معدن و آسیاب اورانیوم در گچین را ارائه کرده است.
۱۲. اجازه دسترسی روزانه به تاسیسات هسته‌ای در نطنز و فردو را داده است، و
۱۳. دسترسی مدیریت شده به کارگاه‌های تولید سانتریفیوژ، تاسیسات کارگاه‌ها و انبارهای تولید روتور سانتریفیوژ و اطلاعات ارائه شده در مورد آنها را ارایه کرده است.