این پروژه اهمیت زیادی دارد زیرا سرطان رحم یکی از عوامل مرگ و میر زنان در جهان است. در اغلب موارد بعد از درمان اولیه، سلولهای سرطانی نسبت به داروی شیمیدرمانی مقاومت پیدا میکنند که این کار فرآیند درمان را مختل میکند. سالانه بیش از 150 هزار زن در سراسر جهان به دلیل این بیماری میمیرند.
اولها تراتولا استادیار دانشگاه ایالتی اورگون میگوید: سرطان رحم به سختی قابل شناسایی است، معمولا علاوه بر شیمیدرمانی نیاز به جراحی نیز وجود دارد. بنابراین بسیار مهم است که بتوان روش موثری را برای شیمیدرمانی ارائه کرد. نتایج این پژوهش میتواند راهبرد مناسبی برای شیمیدرمانی باشد.
براساس اعلام ستاد فناوری نانو پیش از این مشخص شده بود که گرم کردن میتواند به از بین بردن سلولهای سرطانی کمک کند اما گرم کردن این سلولها خود چالشی بزرگ محسوب میشود. این گروه روی سطح نانوذرات آهن را با ترکیبات شیمیدرمانی پوشش دادند. این نانوذرات بعد از وارد شدن به سلولهای سرطانی گرم میشوند.
یک پپتید ویژه به این نانوذرات متصل شده تا بتواند سلولهای سرطانی را پیدا کند. ابعاد نانوذرات نیز باید در یک حد مشخصی باشد تا مورد حمله سیستم ایمنی بدن قرار نگیرد. این نانوذرات در یک غلاف پلیمری از جنس پلیاتیلن گلیکول قرار داده شدند تا به یکدیگر نچسبند. از آنجایی که برهمکنش میان مواد شیمیدرمانی و پلیمر در محیط اسیدی بسیار ضعیف است در نتیجه با وارد شدن به درون سلولهای سرطانی که محیط اسیدی دارند، دارو رهاسازی میشود.
برای گرم کردن نانوذرات نیز از میدان مغناطیسی استفاده میشود، این میدان موجب نوسان نانوذرات شده که در نهایت با تولید گرما همراه است. این گروه با تست این دارو نشان دادند که گرمایی در حدود 104 درجه سانتیگراد در سلولهای سرطانی ایجاد میشود که در نهایت بیشتر سلولها را از بین می برد. این روش موثرترین روشی است که تاکنون برای درمان سرطان رحم ارائه شدهاست.