یک پایگاه اینترنتی در گزارشی نوشت: انجام مبادلات تهاتری یکی از راه‌های ایران برای غلبه بر تحریم‌های غرب است و چین یکی از مهره‌های کلیدی این مبادلات برای ایران است.
پایگاه اینترنتی استراتژی پیچ در گزارشی نوشت: یکی از راه‌های ایران برای غلبه بر تحریم‌ها انجام مبادلات تهاتری است. چین یکی از شرکای اصلی تهاتری ایران است که به نفت بسیاری نیاز دارد و کالاهای زیادی به ایران صادر می‌کند.
یکی از کالاهایی مورد معامله دو کشور، نفتکش‌های غول‌پیکر است. چین یکی از تولیدکنندگان بزرگ این کشتی‌های غول‌پیکر (که ظرفیت حمل بیش از یک میلیون بشکه نفت را دارند) در جهان است.
ایران در سال جاری میلادی تاکنون 7 فروند از این کشتی‌های غول‌پیکر را از چین خریداری کرده است و تعداد نفتکش‌های غول‌پیکر ناوگان حمل و نقل دریایی ایران به 37 فروند رسیده است.
به طور متوسط، هر کدام از این نفتکش‌های بسیار غول‌پیکر توانایی حمل 1.73 میلیون بشکه نفت به وزن 200 هزار تا 300 هزار تن و ارزشی بیش از 120 میلیون دلار دارند.
عمر مفید این کشتی‌ها 25 تا 30 سال است. هزینه هر سفر دریایی این نفتکش‌ها در روز بیش از 10 هزار دلار است اما بسیاری از نفتکش‌های ایرانی وظیفه ذخیره نفت بر روی آب را بر عهده دارند. این نفتکش‌ها حتی در حالت ساکن در دریا نیز چندین هزار دلار در روز هزینه دارند.
پیش از اعمال تحریم‌های نفتی علیه ایران، این کشور حدود 100 میلیون بشکه نفت در ماه تولید می‌کرد. درحال حاضر، تولید نفت ایران به کمتر از نصف کاهش یافته است. بستن چاه‌های نفت هزینه‌بر و زمان‌بر است از اینرو حدود نیمی از نفتکش‌های ایران برای ذخیره نفت تولیدی تا یافتن مشتری استفاده می‌شوند.
اکثر نفتکش‌های ایران برای حمل نفت صادراتی این کشور به مشتریان آن (چین، ژاپن، کره جنوبی، ترکیه و امارات) استفاده می‌شود.
هند پیش از این یکی از مشتریان نفت ایران بود، اما نحوه پرداخت پول نفت ایران برای این کشور به مشکلی حل نشدنی تبدیل شده است. ترکیه نفت زیادی از ایران وارد نمی‌کند و چین مشتری عمده نفت این کشور است که می‌تواند از طریق معاملات تهاتری پول نفت آن را بپردازد.
تحریم‌ها، پوشش بیمه‌ای محموله‌های نفتی ایران به شیوه معمول را غیرقابل دسترسی ساخته است و به این علت است که ایران تعداد نفتکش‌های ناوگان حمل و نقل خود را توسعه داده است؛ همچنین ایران خود محموله‌های نفتی‌اش را بیمه می‌کند.