هافینگتون‌پست: باید با کاهش تحریم‌های ایران از فرصت پیش‌آمده استفاده کرد

روزنامه «هافینگتون‌پست» در یادداشتی به قلم «جوئل روبین» نوشته است آمریکا باید از فرصت روی کار آمدن رئیس‌جمهوری میانه‌رو در ایران استفاده کند، و در این راه از فشار تحریم‌ها علیه ایران، بکاهد.

این یادداشت با اشاره به نامه اخیر 131 عضو مجلس نمایندگان آمریکا (که 17 نفر آن‌ها جمهوری‌خواه بودند) به «باراک اوباما» و درخواست آن‌ها از وی برای استفاده از دیپلماسی در قبال برنامه هسته‌ای ایران، آن را پاسخی به انتخاب «حسن روحانی» در ایران توصیف کرده و نوشته است که چنین اعلام حمایتی از به کارگیری دیپلماسی در برابر ایران، در کنگره آمریکا بی‌سابقه بوده است.

هافینگتون‌پست می‌افزاید: این مذاکرات باید از طریق تغییر محرک‌های سیاسی در واشنگتن و تهران تقویت شود. همچنین بسیار مهم است که از تجربیات کسانی که در مذاکرات دیپلماتیک دشوار دخیل بوده‌اند، نظیر «توماس پیکرینگ» و «بیل لورز» که زمانی با شوروی طرف بودند، استفاده کرد. این دو در مقاله‌ای که اخیرا منتشر کرده‌اند، آورده‌اند: «به عقیده ما، دولت اوباما با به کارگیری دیپلماسی خلاقانه و مستمر هنوز هم می‌تواند به تغییر رویه روابط ایران و آمریکا، رسیدن به توافق هسته‌ای اولیه و گشایش احتمالی باب مذاکره بر سر موضوعات منطقه‌ای و دوجانبه، کمک کند.

نویسنده این یادداشت در مورد تغییر فضای سیاسی آمریکا در قبال ایران می‌نویسد: ارزیابی مجدد واشنگتن در احتمال مذاکره با ایران هم بسیار جالب توجه است، به خصوص زمانی که وضعیت کنونی را با یکسال قبل مقایسه می‌کنیم. تابستان گذشته بود که گروهی در آمریکا در طول رقابت‌های انتخاباتی مجدانه برای اقدام نظامی علیه ایران تلاش می‌کردند. اما الان حرف‌های کاملا متفاوتی شنیده می‌شود. اکنون عمدتا درک کرده‌اند که اقدام نظامی علیه ایران در مرحله آخر قرار دارد و در صورت انجام هم، تنها برنامه هسته‌ای ایران را به تعویق می‌اندازد و موجب نابودی آن نمی‌شود.

«جوئل روبین» با اشاره به اینکه تغییر فضای دو کشور بعد از هر انتخابات، فرصتی است که باید از آن استفاده کرد، می‌گوید: استفاده از این موقعیت نیازمند آن است که شناخت خوبی از حقایق برنامه هسته‌ای ایران وجود داشته باشد. یکی از نکات مهم است که سرویس‌های اطلاعاتی هم در آمریکا و هم در اسرائیل تاکید کرده‌اند که ایران هنوز تصمیم سیاسی برای دستیابی به سلاح هسته‌ای را اتخاذ نکرده و حتی در صورتی هم که چنین تصمیمی بگیرد، چندین سال با رسیدن به انباری از تسلیحات هسته‌ای قابل استفاده، فاصله دارد. بنابراین هنوز زمان و فضای کافی برای انجام مذاکراتی که از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای جلوگیری کند، وجود دارد.

وی می‌افزاید: از آنجا که موقعیت دستیابی به راهکاری برآمده از مذاکرات هنوز وجود دارد، هدف از بحث‌ها باید متقاعد کردن ایران به عدم حرکت به سمت بمب هسته‌ای باشد. رسیدن به موافقتنامه‌ای قابل اتکا با ایران، قابل اعتمادترین راه برای جلوگیری از دستیابی ایران به بمب هسته‌ای است. هرچند هنوز خیلی زود است که بخواهیم انتظار داشته باشیم توافق هسته‌ای حاصل شود، اما می‌توان به موافقتنامه‌هایی محدود اما اعتمادساز دست یافت. این موافقتنامه‌هاست که مشخص می‌کند فرصت کنونی تا چه حد واقعی است و ضمنا موجب اعتمادسازی در روند مذاکرات می‌شود.

لازمه حصول چنین توافقی، امتیازدهی‌هایی نظیر کاهش فشارها از طریق لغو تدریجی و البته برنامه‌ریزی‌شده تحریم‌ها علیه ایران است. به همین دلیل هم هست که ارزیابی مجدد سیاست‌ها در قبال ایران، بسیار مهم است... اکنون فرصت مناسبی است که موقعیت به وجود آمده را بیازماییم و همزمان از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای و همچنین آغاز جنگ فاجعه‌بار دیگری در خاورمیانه جلوگیری کنیم.