شبکه کلمه
در این میان شبکه های تلویزیونی به علت گستردگی در پوشش مخاطبان و ماندگاری صدا و تصویر بر ذهن و روان بیننده از اهمیت بیش از پیش برخوردار گشته اند. در این جنگ نابرابر ایران به علت ماهیت دینی، تاریخی و تمدن ساز خود سال ها اسـت که مورد هـجمه ی همه جانبه ی رسانه های وابسته به نظام های لیبرال دموکراسی از یکسو و دیکتاتورهای منطقه از سویی دیگر، قرار داشته است.
در این استراتژی ایجاد شکاف میان ارزش های انسانی و انقلابی نسل اول انقلاب با نسل های بعد و بزرگنمایی برخی کاستی های موجود به عنوان تاکتیکی ثابت به منظور تحقق هدف بلند مدت مد نظر بوده است. تلاش در جهت ترویج فرهنگ و سبک زندگی (Life Style) غربی و در نهایت بیگانه سازی نسل جوان با هویت اسلامی و ملی از آغازین روزهای پس از پایان جنگ تحمیلی به عنوان هدفی راهبردی در دستور کار دولت های غربی و برخی از شیفته گان داخلی ارزش های لیبرال قرار داشته است.
در این راستا آنچه که در این سال ها در ذهن ما از جنگ نرم نقش بسته است تلفیقی از رسانه هایی است که با ظاهری غیر دینی به دنبال نابودی ارزش های اخلاقی جامعه به نفع الگوهای وارداتی و بیگانه هستند. ترویج موسیقی، فیلم و سرگرمی های آلوده به شهوت در جهت استحاله و نابودی فرهنگ این سامان، سال ها است که ذهن بسیاری از دلسوزان را به خود مشغول کرده است. جالب آنکه عده ای از این شبکه های قارچ گونه در پاسخ به انتقادها، سبک تبلیغی خود از زندگی را ایرانی می خوانند! حال آنکه نگاهی گذرا به تاریخ هفت هزار سال تمدن این کشور حتی در دوران پیش از اسلام حقایق دیگری را اثبات می کند که چندان با این ادعاها همراهی ندارند. این رسانه ها اصولاً دین را حتی در عرصه ی خصوصی بر نمی تابند و علی رغم ادعاهای گردانندگانشان به دنبال نابودی جنبه های دینی و به ویژه سیاسی اسلام به نفع الگوی آمریکایی هستند.
در این پیش زمنیه ی فکری، ارزش هایی چون ترویج برهنگی و برنامه های مخرب در جهت تضعیف موقعیت نظام و بحران سازی داخلی و بین المللی در صدر تصور ذهنی اکثر ما از این شبکه ها قرار دارند. گرچه این نگاه تا حد زیادی به واقعیت نزدیک است، اما مدتی است که اسلام آمریکایی به عنوان همراه و متحد لائیک ها و سکولارهای وطنی به نام انحراف تشیع از اسلام راستین و ظلم جمهوری اسلامی به اهل سنت نوع جدیدی از اختلاف افکنی را در دستور کار قرار داده است.
در این چهارچوب چندی است که با حمایت مالی رژیم سعودی و محوریت اطلاعاتی اتاق فکر آمریکایی – انگلیسی شبکه ای به نام "کلمه” به منظور اختلاف افکـنی و تحریـک برادران اهـل سنت به نفع فرقه ی منحرف وهابیت و در نهایت سیاست نخ نمای "تفرقه بینداز و حکومت کن” آغاز به کار کرده است. توسل به راه اندازی این شبکه که مدعی ترویج اسلام راستین و مقابله با خرافات است در نگاه اول با تصویر کلیشه ای ذهن مخاطب ایرانی از شبکه های ماهواره ای تفاوت اساسی دارد. حـتی ظاهر گردانندگان کلـمه پدیده ای است که امروز با نگاه سنتی ما به جنگ نرم و رسانه های فارسی زبان ماهواره ای که پیش از این در ذهن داشتیم کاملاً متفاوت است. در این شبکه نه خبری از موسیقی مبتذل است و نه سریال های غیراخلاقی شبکه هایی چون فارسی ۱، و Gem Classic و نه فتنه گری های سیاسی BBC فارسی و VOA. در "کلمه” آنچه که مـی بینی و می شنوی ظاهری دینی دارد؛ از محتوای برنامه ها گرفته تا پوشش و گفتار مجریان و کارشناسان همه و همه با آنچه که در ذهن داریم همراهی ندارد.
اما وقتـی دقیق تر می شـوی و بحث های شـبکه را به گونه ای جـدی تر دنبال می کنی و از ظـاهر فراتر می روی، باطنی برایت منعکس می شود که وهابیون تکفیری، مستر همفرها و حتی روشنفکران غرب گرای وطنی برایت تدارک دیده اند؛ حمله ی تمام قد به بنیان های اعتقادی تشیع چون امامت، ولایت و انتظار. اما این بار با ظاهری دینی به منظور تحقق همان آرزوهای آمریکایی ها مبنای کار کلمه قرار گرفته است.
پرده دری های این شبکه به حدی است که کارشناسان آن ترس و محافظه کاری در اعلان حمایت از محمد بن عبدالوهاب و کتاب هایش به خرج نمی دهند و با استناد به روایات جعلی و برداشت هایی سطحی از آنها، اعتقادات شیعیان و حتی اهل سنت را مورد هجمه قرار می دهند. به طور مثال در شب شهادت حضرت علی(ع)، شیعیان را متهم به دروغ پـردازی در مورد شخصیت ایـشان می کند و در نهایـت فردی به نام "عبدالله بن سبا” یهودی که موجب اختلاف فکنی در میان خاندان پیامبر اکرم(ص) می‌شود را به عنوان بنیان گذار تشیع معرفی می کند. حال آنکه این توهمات بارها از سوی بزرگان اهل سنت و شیعه رد شده است.
بنا بر برخی از اطلاعات موجود، عبدالرحیم ملازاده معروف به "ابو منتصر بلوچی” که خود را "رئیس رابطه‌ی اهل سنت ایران” معرفی می کند، یکی از حامیان مالی این شبکه محسوب می گردد. ابو منتصر بلوچی همواره خود را مدافع عربستان سعودی معرفی می کند و از سوی این کشور وهابی حمایت مالی می شود. این فرد هم اکنون حامی مالی شبکه "الوصال” کویت نیز محسوب می گردد. این شبکه نیز دارای گرایشات آشکار به وهابیت و رژیم سعودی است. علاوه بر این، ارتباط میان گردانندگان شبکه با سفارت آمریکا در پاکستان و عناصر امنیتی انگلستان و آمریکا در دبی و ریاض نشان دهنده ی عمق هماهنگی های موجود است.
بر اساس برخی شنیده های منابع پاکستانی، بیش از ۷ میلیون دلار بودجه ی سالانه ی کلمه است که بخشی از آن مستقیماً از بودجه ی تشکیلات دینی سعودی در خارج از کشور هزینه می شود. به لحاظ فنی، شبکه ی العربیه (وابسته به دولت عربستان) کار آموزش پرسنل و طراطی برخی از برنامه ها را بر عهده دارد.
با نگاهی گذرا به برنامه های شبکه ی ماهواره ای کلمه اهداف ذیل را می توان به عنوان هدف های اصلی طراحان اتاق فکر آن برشمرد:
- ترویج افکار وهابیت و مرجئه
- ایجاد تفرقه میان شیعه و سنی با انحام حملات تند نسبت به اعتقادات مذهبی شیعیان به نام اهل سنت
- تضعیف اهل سنت به نفع افکار وهابیت
- زیر سوال بردن عصمت ائمه اطهار علیهم السلام
- خرافی دانستن اعتقاد به ظهور منجی علی رغم پذیرش این نگرش در میان بسیارای از بزرگان اهل سنت و سایر ادیان
- تبرئه معاویه و یزید در مورد به انحراف کشاندن اسلام و نادیده انگاشتن نقش آنان در شهادت امام حسن مجتبی(ع) و امام حسین(ع)
- متهم کردن علی(ع) به برخی از اعمال مخالف سفارش قرآن و پیامبر اکرم(ص)
- زیر سوال بردن ولایت فقیه
- ترویج برداشت های غیر عقلی و صرفاً نقلی از روایات و احادیث
- محدود کردن اسلام در عبادات و اخلاقیات و نادیده انگاشتن جنبه های سیاسی آن
- تخریب بزرگان شیعه و اهل سنت؛ ب هویژه آنانی که در برابر انحراف وهابیون موضع گرفته اند و به افشاگری پرداخته اند
- تخریب برخی از مفاهیم و اعتقادات شیعیان چون زیارت قبور ائمه
- تحریف تاریخ صدر اسلام به نفع افکار وهابیون
- متهم کردن نظام اسلامی به نادیده انگاشتن حقوق اقلیت های مذهبی به ویژه اهل سنت
- ترویج نوعی از اسلام صوفیانه و غیرسیاسی
ارزیابی کمی و کیفی برنامه های شبکه ماهواره ای کلمه و دیگر رسانه های ضد انقلاب فعال در این عرصه نشان دهنده ی این نکته است که اتاق فکر دشمن به گونه ای کاملاً حساب شده به تقسیم وظایف میان لشکر رسانه ای خود پرداخته است. در این چهارچوب، تضعیف اعتقادات دینی جامعه و در نهایت براندازی نظام (و یا حداقل استحاله آن) به عنوان هدف کلان و راهبردی در دستور کار قرارگرفته است. در این استراتژی، هر یک از این شبکه ها با توجه به امکانات و ادبیاتی متفاوت به جذب مخاطب در جهت تحقق هدف بلند مدت خود مشغول به فعالیت هستند. لذا دقت در اهداف طراحان این رسانه ها می تواند ماهیت واقعی این شبکه ها و اشتراکات آنان را علی رغم تفاوت در تاکتیک هایشان را روشن کند.