
به گزارش پایداری ملی، دولت آمریکا در بهار سال ۱۹۴۳ به دستور «فرانکلین روزولت» ـ رئیسجمهور وقت این کشورـ برنامه سلاحهای بیولوژیک (زیستی) خود را آغاز کرد. تحقیق درباره این سلاحها در سالهای پس از جنگ جهانی دوم ادامه یافت و در خلال این دوران، آمریکا موفق شد انبار عظیمی از عوامل و سلاحهای بیولوژیک به وجود آورد.
برنامه سلاحهای زیستی آمریکا تا مدتها مخفیانه دنبال میشد تا اینکه سالها بعد افشای اینکه دولت آمریکا بدون رضایت افراد در آزمایشگاهها و آزمایشهای میدانی خود از عوامل زیستی برای آزمایش بر روی آنها استفاده کرده است، جنجالهای فراوانی ایجاد کرده و برخی از جنبههای این برنامه تسلیحاتی گسترده را افشا کرد.
از بحثانگیزترین جنبههای آزمایشهای سلاحهای بیولوژیک آمریکا این بود که این کشور در سال ۱۹۵۶ در عملیاتی موسوم به «شهر بزرگ» (Big City) با اگزوز ماشین اقدام به پراکنده کردن باکتری بیماری سیاه زخم در شهرهای آمریکا کرد. فیلم زیر جزئیات این عملیات را آشکار میسازد:
«کلاتز» و «سیلستر» دو تن از کارشناسان برجسته دفاع بیولوژیک، در کتابی با عنوان «پرورش ناامنی بیولوژیک: چگونه برنامه دفاع بیولوژیک آمریکا باعث گسترش ترس، جهانی شدن خطر و ناامنتر شدن همه ما میشود؟» در سال ۲۰۰۹، مینویسند: «در سالهای پس از حادثه ۱۱ سپتامبر، آمریکا میلیاردها دلار را برای گسترش آزمایشگاههای بیولوژیک دارای امنیت بالا هزینه کرده و دانشگاهها و موسسات خصوصی را ترغیب کرده تا این آزمایشگاهها را بسازند».
این مولفان میزان هزینهای که آمریکا پس از ۱۱ سپتامبر بر روی سلاحهای بیولوژیک صرف کردهاند را ۶۰ میلیارد دلار ذکر میکنند.
تا کنون وجود ۷ عامل بیولوژیک در زرادخانه تسلیحات بیولوژیک آمریکا اثبات شده است (عامل بیولوژیک به هر ویروس، باکتری، عامل عفونتزا یا قارچی گفته میشود که از آنها به طور تعمّدی در نبرد بیولوژیک یا تروریسم بیولوژیک استفاده شود).این عوامل که آمریکا آنها را تسلیحاتی کرده و در زرادخانهاش ذخیره نموده است، موارد زیر را شامل میشوند:
• باکتری «باسیلوس آنتراسیس»، عامل بیماری سیاهزخم
• «فرانسیلا تولارنسیس»، باکتری عامل بیماری تولارمی یا تب خرگوش
• «بروسلا»، باکتری عامل بیماری تب مالت
• باکتری کوکسیلا بورنتی، عامل بیماری تب کیو
• ویروس عامل آنسفالیت اسب ونزوئلایی
• سم بوتولینیوم، عامل بیماری بوتولیسم
• عامل بیماری آنتروتوکسین B استافیلوکوکی
همچنین مشخص شده آمریکا برای تسلیحاتی کردن ۲۰ عامل بیولوژیک دیگر تحقیقاتی انجام داده است؛ با این حال هنوز مشخص نیست آیا این کشور توانسته این عوامل را تسلیحاتی کند یا خیر.
دولت آمریکا علاوه بر این عوامل بیولوژیک سلاحهایی هم برای پرتاب این عوامل بیولوژیک ساخت و تولید کرده است. در ادامه بخشی از تسلیحات پرتاب این عوامل ژنتیک را میبینید:
ـ بمب خوشهای E۱۲۰
یکی از چند بمب بیولوژیکی کروی شکل بود که آمریکا آن را طراحی کرد. شکل پرّه مانند پوسته بیرونی این بمب به گونهای طراحی شده بود که باعث شود بتواند در هنگام فرود بچرخد. پوسته بیرونی بمب به هنگام انفجار میشکند. طراحی این بمب به صورت غیرمتقارن بوده است تا عامل بیولوژیک از قسمت بالایی این بمب خوشهای به بیرون پاشیده شود. این بمب که در دهه ۱۹۶۰ تولید شد قطری به ضخامت ۴/۱۱ سانتیمتر است و قادر به حمل ۱/۰ کیلوگرم عامل بیولوژیک میباشد.
ـ بمب خوشهای E۱۳۳
نام یکی دیگر از بمبهای بیولوژیک آمریکا است که در خلال جنگ سرد ساخته شد. این بمب که ۷۵۰ پوند وزن داشت، بمبی بود که بیشتر احتمال میرفت در نبرد بیولوژیک از آن استفاده شود. هنگامی که این بمب منفجر شود، ذرههای معلقی از عوامل بیولوژیک که معمولا، عامل بیماری سیاه زخم است در هوا منتشر میکند.
ارتش آمریکا در اوایل دهه ۱۹۵۰ در آزمایشگاهی به نام «داگوی» این بمب را آزمایش کرد. این آزمایش به صورت مخفیانه انجام شد.
ـ جنگافزار E۱۴
جنگ افزار E۱۴ از جمله جنگافزارهایی است که دولت آمریکا آن را برای استفاده از «جنگ حشرهای» ساخت. این جنگافزار برای جا دادن و پرتاب حشراتی که میتوانند بیماریهای مرگبار را به انسان منتقل کنند ساخته شده است. آمریکا در سال ۱۹۵۴ در چند آزمایش استفاده از این سلاح را آزمایش کرد؛ در این آزمایشها E۱۴ با حشره کک خرجگذاری و پرتاب شد.
این آزمایشها که به عملیات Big Itch شهرت یافتند با اشتباه بزرگی همراه شدند، زیرا بعضی از حشرههای کک وارد کابین هواپیمایی که قرار بود آنها را پرتاب کنند شده و هر سه خدمه هواپیما را از پا در آوردند.
آمریکا در زمینه تحقیقات بر روی سلاحهای اینچنینی در نبردهای موسوم به «جنگ حشرهای» سوابق نامطلوبی دارد. سایت خبری تحلیلی «بوستن گلوب» در گزارشی در اکتبر سال ۲۰۰۷ گزارش داد ارتش آمریکا در خلال دوران جنگ سرد برنامهای برای ساخت تجهیزاتی مرتبط با جنگ حشرهای تدارک دیده بود که به این کشور اجازه میداد ماهانه بیش از ۱۰۰ میلیون پشه را به تب زرد آلوده کرده و از آنها در نبردهای زیستی استفاده کند.
علاوه بر این،مقامات کشورهای چین و کره شمالی اتهاماتی را مطرح کردند که آمریکا در خلال جنگ کره در سال ۱۹۵۰ از جنگ حشرهای استفاده کرده است. آمریکا این ادعاها را رد کرد اما در سال ۱۹۹۸ دو محقق به نامهای استفن اندیکات و ادوارد هگرمن در کتابشان به نام «آمریکا و جنگ زیستی» نوشتند ادعاهای مطرح شده صحیح بودهاند.
جنبه بسیار بحثانگیز دیگر این آزمایشها این بود که در ماه مه ۱۹۵۵ شهروندان عادی آمریکا با ۳۳۰ هزار پشه هدف حمله قرار گرفتند. در این آزمایش که Big Buzz نام گرفت از جنگافزار E۱۴ برای پرتاب این حشرات بر فراز ایالت جورجیا استفاده شد.
در دو آزمایش دیگر موسوم به Drop Kick و May Day نیز با استفاده از این جنگافزار اقدام به پرتاب حشرههای غیرآلوده بر فراز مناطق مسکونی آمریکا کرد. در آزمایش اول که در سال ۱۹۵۶ انجام شد ۶۰۰ هزار حشره گزنده توسط هواپیما شهر ساوانا در ایالت جورجیا را هدف گرفت. آزمایش May Day هم در همین سال در شهر ساوانا ایالت جورجیا انجام شد.
برخی اسناد این دو آزمایش در سال ۱۹۸۱ توسط ارتش افشا شده اما در سندهای مذکور برخی از اطلاعات با رنگ سیاه لاک گرفته شدهاند.
ـ جنگافزار E۲۳
این جنگافزار نیز برای جنگهای حشرهای ساخته شده و از آن در عملیات Big Itch که در قسمت قبل توضیح دادیم استفاده شد.
ـ بمب E۶۱
بمب خوشهای E۶۱ سلاحی بود که در آمریکا ساخته شده و از آن برای پرتاب بمب E۱۳۳ استفاده میشود. این سلاح در اویل ۱۹۵۰ ساخته شد و از آن برای حمل ۳۵ میلیلیتر تخم بیماری سیاهزخم یا یک عامل بیماریزای دیگر استفاده میشود.
ـ بمب خوشهای E۸۶
یکی از بمبهای خوشهای بیولوژیک آمریکا که برای اولین بار در سال ۱۹۵۱ ساخته شد. این سلاح داخل یک جعبه فولادی قرار دارد و به گونهای طراحی شده بود که از بخش بیرونی یک هواپیما مانند B-۴۷ یا B-۵۲ پرتاب شود.
ـ بمب خوشهای E۹۶
این بمب خوشهای نیز یک بمب خوشهای بیولوژیک آمریکا است که در سال ۱۹۵۰ ساخته شد. گزارشی که «ویلیام ام کریسی» یکی از افسران نظامی بخش تحقیقات و مهندسی نیروهای ارتش شیمیایی آمریکا در ۲۴ فوریه ۱۹۵۰ ارائه کرد نشان میدهد این بمب خوشهای در این تاریخ در مراحل پایانی ساخت بوده است. طبق این گزارش، آمریکا تا آن تاریخ هیچ سلاح دیگری که آماده استفاده در جنگ باشد در اختیار نداشته است.
ـ بمب M۱۱۴
بمب M۱۱۴ از جمله دیگر تسلیحات بیولوژیک آمریکا است که نسخه پیشرفتیافته یکی از بمبهای خوشهای مورد استفاده در جنگ جهانی دوم برای انتشار بیماری سیاهزخم بود.
این بمب که شکلی شبیه لوله دارد، داخل بمبهای خوشهای M۳۳ جاسازی میشود. هر بمب M۱۱۴ ظرفیتی معادل ۳۲۰ میلیلیتر باکتری عامل بیماری تب مالت دارد.
ـ بمب M۱۱۵
این بمب به نامهای دیگری چون «بمب پر» یا بمب E۷۳ شناخته شده است و اولین بار در سال ۱۹۵۰ تولید شد. این بمب در پادگان دتریک آمریکا آزمایش شد، اما تا کنون از آن در هیچ نبردی استفاده نشده است.
ـ بمب M۱۴۳
یکی از بمبهای خوشهای بیولوژیک زرادخانه تسلیحات اتمی آمریکا است که در خلال دهه ۱۹۶۰ ساخته شد. این بمب برای حمل عاملهای بیولوژیک مایع طراحی شده است.
ارتش آمریکا در دو آزمایش این سلاح را آزمایش کرده است.
ـ بمب خوشهای M۳۳
این بمب نیز مانند بسیاری دیگر از سلاحهای بیولوژیک آمریکا در اوایل دهه ۱۹۵۰ ساخته شد. M۳۳ برای حمل عامل بیماری تب مالت به کار میرود. این بمب از ارتفاعات بالا پرتاب میشود و قبل از رسیدن به زمین منفجر شده و عوامل بیولوژیک را منتشر میکند.