این تحقیق که بر روی نوجوانان کشور انگلستان و والدینشان صورت گرفته است، حاکی از آن است که تعداد زیادی از نوجوانان این کشور به محتویات نامناسبی در فضای آن‌لاین دسترسی دارند و نکته جالب‌تر این است که دو سوم این نوجوانان می‌گویند؛ والدین آنها به فعالیت‌هایشان در فضای مجازی اعتماد کامل دارند.
حدود 32 درصد از والدین انگلستانی هر آنچه که فرزاندانشان درباره فعالیت‌های آن‌لاین‌شان به آنها می‌گویند، قبول می‌کنند و 59 درصد از آنها به فرزندانشان این اعتماد را دارند که آنها به سمت جستجوی محتویات نامناسب نمی‌روند.
%30.5 از این نوجوانان به وب سایت‌هایی می‌روند که والدینشان آنها را از آن منع کرده‌اند.
· %31 از این نوجوانان به ویدئوهایی نگاه کرده‌اند که والدینشان مخالف دیدن آنها هستند.
· %25 از این نوجوانان عمدا یا تصاویر مستهجن را جستجو کرده‌اند و یا فیلم‌های مستهجن آن‌لاین را دیده‌اند؛ %54 از این افراد چند بار در ماه این عمل را تکرار کرده‌اند. (که البته این بالاترین درصد در اروپاست)
· %6 از این نوجوانان اعتراف کرده‌اند که از طریق اینترنت الکل و یا مواد مخدر خریده‌اند.
· %13 از این نوجوانان گفته‌اند، با کسانی که به صورت آن‌لاین ملاقات داشته‌اند؛ بعدا در فضای بیرون نیز ملاقات کرده‌اند.
% 50 از والدین با اطمینان کامل گفته‌اند که آنها می‌دانند، چگونه می‌توانند فعالیت‌های آن‌لاین نوجوانانشان را بررسی کنند. اگرچه تنها یک پنجم از نوجوانان گفته‌اند که نمی‌دانند چگونه باید رفتارهایشان را از والدینشان مخفی کنند. (که البته این پایین ترین درصد در اروپاست)
تحقیقات انجام شده در سطح قاره اروپا نشان داده است که اکثر نوجوانان اروپایی؛ راه‌های زیر را در مخفی کردن رفتارهای آن‌لاین خود از والدینشان پیش گرفته‌اند:
· %45.7 از نوجوانان هنگامی که والدینشان وارد اتاق می‌شوند، پنجره مرورگرشان را کوچک می‌کنند.
· %38.8 آنها تاریخچه مرورگرشان را پاک کرده‌اند.
· %28 فایل‌های ویدیویی نامنساب‌شان را مخفی یا حذف کرده‌اند.
· %17.7 از این نوجوانان پست الکترونیکی را ایجاد کرده‌اند که والدینشان از آن بی خبر بوده‌اند.
ضرورت رصد شدن فرزندان توسط والدین و تعامل با آنها
فقط %12 از والدین انگلستانی در مورد چگونگی امن ماندن در فضای اینترنت با فرزندانشان گفتگو کرده‌اند، امّا از همه نگران کننده‌تر این است که (در مقایسه با میانگین %17.6 درصدی اروپا) %28.5 از این والدین هیچ کاری برای رصد کردن فعالیت آن‌لاین فرزندانشان انجام نداده‌اند.
درمقابل، والدینی که فرزندانشان را کنترل کرده‌اند:
· کمتر از یک سوم بر روی گوشی همراه فرزندانشان نرم‌افزار کنترل کننده نصب کرده‌اند.
· %12 از این والدین، گذرواژه گوشی همراه فرزندشان را می‌دانند.
· %11.5 از آنها فرزندانشان را مجبور کرده‌اند که گذرواژه پست الکترونیک و حساب شبکه اجتماعی‌شان را به آنها بدهند.
· تنها %3 از این والدین نرم‌افزارهای کنترل فرزندان را بر روی رایانه خانگی‌شان نصب کرده‌اند.
تنها یک‌پنجم از این والدین (%21.5) قبول کرده‌اند که نوجوانان آنها از لحاظ تکنولوژیک از آنها بالاترند و آنها هرگز قادر نخواهند بود که فعالیت‌های فرزندانشان را کنترل کنند. در تایید این مطلب دانستن این نکته جالب است که %11 از نوجوانان، نرم‌افزارهای کنترلی‌ای که والدینشان نصب کرده‌اند را غیر فعال کرده‌اند.
نا آگاهی از خطرات فعالیت‌های آن‌لاین
علی‌رغم خطرات عمومی بسیاری که در مورد دزدی اطلاعات و هویت افراد وجود دارد، بسیاری از نوجوانان در مورد به اشتراک گذاشتن اطلاعات شخصی‌شان در فضای مجازی نگران نیستند. نگران کننده‌تر این است که والدین آنها نیز در مورد خطرات به اشتراک گذاشتن این اطلاعات چیزی نمی‌دانند:
· %29 از این نوجوانان در مورد ارسال آدرس ایمیل‌شان در فضای مجازی نگران نیستند و %25 از والدین نیز هیچ مشکلی در این کار نمی‌بینند.
· %36 نوجوانان و %29 والدین، در مورد فاش شدن نام کاربری‌شان در فضای اینترنت نگران نیستند.
· حدوداً 4 نفر از هر 10 نفر (%37.5) از این نوجوانان گفته‌اند که از گذاشتن عکس‌هایشان درفضای اینترنت نگران نیستند و %36 نیز گفته‌اند که از توضیح دادن در مورد قیافه ظاهری‌شان در فضای چت و شبکه‌های اجتماعی اصلا نگران نیستند.
· حدود یک پنجم نوجوان چنین فکر می‌کرده‌اند که به اشتراک گذاشتن جزئیات و اطلاعات شخصی‌شان هیچ خطری ندارد و %21.5 والدین نیز با انجام این کار هیچ مشکلی نداشته‌اند.
· دردناک‌ترین نکته این است که %16 نوجوانان هیچ‌گاه قبل از نوشتن جزئیات مکانی و زمانی ملاقاتشان با یک غریبه، به عواقب خطرناک آن نیاندیشیده‌اند. %17 بزرگسالان نیز در این مورد هیچ نگرانی نداشته‌اند.
راه درمان
"راج سامانی" مدیر بخش تکنولوژی محصولات مک آفی در قاره‌های اروپا، خاورمیانه و آفریقا؛ می‌گوید: "ما می‌دانیم که پخش شدن این اطلاعات شخصی برای والدین واقعا شوک‌آور است، ولی امید داریم که این کار آنها را تشویق کند تا اقدامی سریع برای حفاظت از فرزندانشان انجام دهند."
وی در ادامه می‌گوید: "کاملا واضح است که فاصله زیادی بین آن چه نوجوانان در فضای آن‌لاین انجام می‌دهند و آن چه والدین از آن آگاهی دارند، وجود دارد؛ ولی والدین باید کوشش کنند تا نقشی فعال در امنیت فرزندانشان در فضای مجازی داشته باشند."
· والدین بایستی به طور متناوب با تک تک فرزندان خود پیرامون رفتارهای آنها در فضای مجازی و خطرات و پیامدهای احتمالی آن صحبت کنند.
· والدین باید با جدیت تمام در نصب نرم‌افزارهای مراقبت از فرزندان بکوشند.
· والدین باید در زمینه رصد و گفتگو پیرامون نرم‌افزارهای نصب شده بر روی رایانه نوجوانانشان با آنها رودربایستی نداشته باشند؛ تا شاید این عمل باعث شود که آنها قبل از انجام کارهای اشتباه به این موضوع نیز بیاندیشند.
"سامانی" در ادامه صحبت‌هایش می‌گوید: "نوجوانان به دلیل این‌که در دنیای سایبری رشد کرده‌اند از والدین خود در این زمینه داناترند و لذا راهنمایی کردن نوجوانان در این زمینه کمی برای والدین سخت است و این خود آسیب‌پذیری نوجوانان را بیشتر می‌کند."