آمریکای مدرن و صنعت واردات برده

۳۰۰ سال آزگار قدرتمندترین دولت‌های جهان، از طریق تجارت برده روز به روز بر ثروت کلان خود می افزودند. بیش از ۱۲ میلیون نفر مرد، زن و کودک به زور به وسیله این کشتیها از آفریقا به مستعمرات، و اراضی کشاورزی آمریکای جنوبی و شمالی انتقال یافتند.

امروز برده داری در کلیه کشورهای جهان اقدامی خلاف قانون به شمار می‌رود. لیک برده داری هرگز در قرن ۱۹ متوقف نشد. و هنوز زنده است. و به طور گسترده رواج دارد.در این مجموعه به بررسی شیطان مدرن برده‌داری، در قرن ۲۱ می‌پردازیم. از کوچک‌ترین روستاها در آسیا تا برخی شهر‌های بسیار ثروتمند غربی. هرچند سرچشمه آنجائیست که تصور رایج برده‌داری در آن نمی‌رود. کشوری که چند نسل پیش برای آزادی بردگی خود را به ورطه هلاکت انداخت. کشوری که کماکان متهم به داشتن در تجارت غیرقانونی با آن‌سوی اقیانوس اطلس است. یعنی ایالات متحده آمریکا.

 برده‌داری زنجیره غذایی

وایکیکی هانولولو جولانگاه آمریکائیان و نامی اعجاب انگیز در عرصه گردشگری و تفریحات است. اما در پشت صحنه این اعجاب، رازی آشنا نهفته است. بردگانی که در مزارع حاصل‌خیز هاوایی سخت مشغول تامین طعام سفره‌های مردم جهان هستند.تصمیمی را که بیش از هزار نفر از ساکنین این منطقه فقیرنشین تایلند، شامل آرچور و داچا، اتخاذ کردند. آغاز سفری بود به سوی تحقق رویاهای آینده؛ سفری که به بردگی ختم شد.

بعد هم نوبت به کاهش تدریجی دستمزد مقرر رسید. باید همان مقدار کار را در همان تعداد ساعات مقرر در هفته انجام می‌دادند تازه با یک محاسبه سرانگشتی متوجه شدند که حتی قادر به پرداخت بهره بدهی خود نخواهند بود، چه رسد به بازپرداخت اصل بدهی.

 کارگران تایلندی عملاً گرفتار بی پولی و بی‌کسی در مزارع دور افتاده آلون شدند.برادران سو پذیرفتند مبلغ ۸ هزار دلار به عنوان خسارت به قربانیان پرداخت کنند. تا امکان بازگشت آنان به تایلند فراهم شود. اما همین آرزو هم به دنبال وقایع بعدی محقق نشد. سال‌ها طول کشید تا کارگران به اسارت کشیده شده در هانالولو شاهد تشکیل دادگاه نهایی باشند. در تابستان جاری، به رغم اعترافات صریح برادران سو، دادگاه پرونده را به بهانه ایرادات حقوقی مختومه اعلام کرد.به این ترتیب، کارگران تایلندی از دریافت خسارت محروم و به نابودی کشیده شدند.

فعالیت‌های تجاری آقای اوریان در آمریکا، ثروت هنگفت و منزل مجللی را در تپه‌های مشرف به لس‌آنجلس عاید او کرده بود. اما آقای اوریان و گلوبال هر دو سابقه‌ای بد و طولانی دارند. شکایات زیادی علیه اوریان شده است.

در سال ۲۰۰۷، کارگران تایلندی تدریجا شروع به مراجعه به مرکز توسعه جامعه تایلندی‌های مقیم لس‌آنجلس کردند. و همه خود را برده‌های فراری معرفی می کردند.عده‌ای نیز از مزارع اورگان و نوادا و ایالات کویری مثل یوتا، آریزونا، نیو مکزیکو، تگزاس، لوئیزیانا، و فلوریدا گریخته بودند. و همچنین کارولینای جنوبی، ویرجینیا، امتداد سواحل شرقی، و صد البته جزیره هاوایی و توابع آن. یعنی هر مزرعه‌هایی از کشور که بردگان سابق موفق به فرار از آن شده بودند.

در سپتامبر ۲۰۱۰، مردخای اوریان و همکاران نزدیکش در گلوبال هورایزون، توسط اف بی آی و وزارت دادگستری به ارتکاب چندین فقره قاچاق انسان متهم شدند.ادعانامه به اتهاماتی نظیر اخذ وجوه غیرقانونی در غالب حق استخدام و سهم بردن از این وجوه، نگهداری صدها کارگر تایلندی به صورت کارگران اجباری در مزارعی در سراسر آمریکا، مصادره گذرنامه آنان و استخدام نگهبانان مسلح برای ممانعت از فرار آن‌ها.

امروزه، صدها برده تایلندی که قربانی سیاست‌های مزارع آلونز و گلوبال هورایزن شدند، هنوز در آمریکا گرفتار مانده‌اند و به علت بدهی قادر به بازگشت به وطنشان نیستند. و از بستگانی که قصد حمایتشان را داشتند دور افتادند.

مشرق