وزیر امور خارجه آمریکا در ادامه این یادداشت می نویسد : خوشبینی هایی که برای رسیدن به توافق در مذاکرات وجود دارد با آنچه در مذاکرات پشت درهای بسته در جریان است تفاوت دارد. بعد از ماه ها مذاکره هنوز نمی دانیم ایران به دنبال چیست و فقط می دانیم که هنوز اختلافات زیادی با ایران داریم و باید یاد آور شوم که این اختلافات به سبب درخواست های ما به وجود نیامده است.
وی با یادآور شدن این نکته که زمان برای رسیدن به توافق رو به پایان است، از ایران می خواهد تا با جدیت بیشتری در مذاکرات پیش رو حاضر شود.
کری می نویسد : هنوز با ایران می توان به توافق رسید، اما زمان برای رسیدن به این توافق رو به پایان است.
وزیر خارجه آمریکا با نادیده گرفتن اقدامات مثبت و همکاری سازنده ایران با آژانس بین المللی انرژی اتمی که بر ماهیت صلح آمیز بودن فعالیتهای هسته ای ایران تاکید کرده است، نوشت : این مذاکرات انتخاب مقامات ایران بوده است. آنها یا می توانند موافقت کنند که گام های لازم برای اطمینان دادن به جهان در مورد اینکه برنامه هسته ای این کشور کاملا صلح آمیز بوده و برای تولید سلاح مورد استفاده قرار نخواهد گرفت اتخاذ کنند یا آنکه این فرصت تاریخی را که امکان پایان دادن به انزوای سیاسی و اقتصادی ایران و ارتقاء زندگی مردم کمک می کند، هدر دهند.
وزیر امور خارجه آمریکا در ادامه می نویسد : مقامات ایرانی بارها و بدون هیچ ابهامی گفته اند که هیچ تصمیمی برای ساخت تسلیحات هسته ای نداشته و برنامه هسته ای آنها صرفا برای مقاصد صلح آمیز است. اگر فرض کنیم که آنها درست می گویند ثابت کردن آن کار مشکلی نیست.
در ادامه یاداشت کری آمده است : آمریکا و شرکای ما به ایران نشان داده‌اند که تا چه اندازه جدی هستیم. در حین مذاکرات برای رسیدن به برنامه اقدام مشترک، ما دست خود را به سوی ایران دراز کردیم و با آنها به طور مستقیم دیدار کردیم تا بفهمیم که ایران از برنامه هسته ای خود چه می‌خواهد. ما به همراه شرکای بین‌المللی خود، مسیری را تعیین کرده ایم که به ایران اجازه می‌دهد برنامه داخلی برای اهداف کاملاً صلح آمیز داشته باشد. ما نشان دادیم که در کاهش تحریم‌های اقتصادی انعطاف داریم.
کری در ادامه گفته است : در سراسر این مذاکرات، طرف ایرانی جدی بوده است. ایران با عمل کردن به تعهداتش در این طرح اقدام مشترک انتظارات برخی را به چالش کشیده است. ایران برخی از ذخایر اورانیوم با سطح غنای بالا را از بین برده است، قابلیت غنی سازی را از طریق عدم نصب سانتریفیوژهای بیشتر محدود کرده است، از پیشرفت‌های بیشتر در تأسیسات غنی‌‌سازی و رأکتور آب سنگین اراک خودداری کرده و اجازه بازرسی های جدید و پی در پی را داده است و در عوض اتحادیه اروپا و گروه 1+5، کاهش تحریم های محدودی را به ایران عرضه کرده‌اند، البته ساختار تحریم‌ها همچنان برجای خود باقی است.
