نسبت «هوش مصنوعی» و «پدافند سایبری»

به گزارش پایگاه خبری پایداری ملی، محمد علیزاده در یادداشتی درباره نسبت «هوش مصنوعی» و «پدافند سایبری» و ابزار تسریع‌کننده یا تهدید بازدارنده بودن آن نوشت؛

با این حال، از سوی دیگر، اگر هوش مصنوعی تحت کنترل نباشد، به ویژه در اشکال طغیان‌یافته‌اش، می‌تواند تهدیدات جدی برای پدافند سایبری ایجاد کرده و بسیاری از قواعد موجود را به چالش بکشد. یکی از مهم‌ترین حوزه‌ها که تاثیر هوش مصنوعی بر آن ملموس‌تر از دیگر حوزه‌ها است، پدافند سایبری است. هوش مصنوعی، با اعطای قابلیت‌های پیشرفته به سیستم‌ها، در حال دگرگونی چشمگیر امنیت سایبری است. از جمله تاثیرات کلیدی هوش مصنوعی در این حوزه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱. شناسایی و خنثی‌سازی تهدیدات سایبری

هوش مصنوعی توانایی پردازش حجم عظیمی از داده‌ها در مدت زمانی کوتاه را دارد و می‌تواند الگو‌های مشکوک را شناسایی کند. این سیستم‌ها قادرند به طور مداوم فعالیت‌ها را زیر نظر بگیرند و هر گونه رفتار غیرعادی را شناسایی نمایند.

۲. بهبود فرآیند‌های امنیتی

هوش مصنوعی با خودکارسازی فرآیند‌های امنیتی، نظیر تحلیل گزارش‌ها و ارزیابی رویداد‌های امنیتی، به متخصصان این حوزه کمک می‌کند تا زمان بیشتری را به مقابله با تهدیدات پیچیده‌تر اختصاص دهند. الگوریتم‌های یادگیری ماشین از تجربیات گذشته برای پیش‌بینی تهدیدات آینده استفاده می‌کنند.

۳. کاهش خطای انسانی

در روش‌های سنتی امنیت سایبری، خطای انسانی یکی از عوامل اصلی آسیب‌پذیری بوده است. هوش مصنوعی با حذف عامل انسانی از بسیاری از فرآیندها، این خطا‌ها را به حداقل می‌رساند و از خسارات مالی جلوگیری می‌کند.

۴. مقابله با حملات DDoS

حملات DDoS یکی از تهدیدات رایج در دنیای دیجیتال است. هوش مصنوعی می‌تواند ترافیک غیرعادی را شناسایی کرده و از دسترسی مهاجمان به منابع سیستم جلوگیری کند.

اما نمی‌توان از چالش‌هایی که هوش مصنوعی در حوزه امنیت سایبری ایجاد می‌کند، چشم‌پوشی کرد. برخی از این چالش‌ها عبارتند از:

۱. حملات پیشرفته با استفاده از هوش مصنوعی

مجرمان سایبری می‌توانند از هوش مصنوعی برای طراحی حملات پیچیده‌تر استفاده کنند. ترکیب تکنیک‌های سنتی با هوش مصنوعی، می‌تواند آسیب‌پذیری‌های جدیدی را به وجود آورد.

۲. بدافزار‌های تولیدشده با هوش مصنوعی

امروزه برخی هکر‌ها از هوش مصنوعی برای تولید بدافزار‌هایی استفاده می‌کنند که قادرند از الگوریتم‌های یادگیری عمیق برای پیش‌بینی رفتار کاربران و سیستم‌های امنیتی بهره ببرند. این بدافزار‌ها به طور مداوم تغییر می‌کنند و شناسایی آنها دشوارتر می‌شود.

۳. مسائل اخلاقی و سوگیری‌ها

هوش مصنوعی در صورت عدم نظارت درست می‌تواند تصمیم‌گیری‌های ناعادلانه‌ای داشته باشد. سوگیری در داده‌ها ممکن است باعث شود که برخی افراد به اشتباه به عنوان تهدید شناسایی شوند. بنابراین، توسعه‌دهندگان باید مسئولیت‌پذیری اخلاقی را در اولویت قرار دهند.

قضاوت به طور مطلق امکانپذیر نیست

با توجه به نکات مطرح‌شده، نمی‌توان نسبت "هوش مصنوعی" و "پدافند سایبری" را به‌طور مطلق به‌عنوان یک فرصت یا تهدید ساده دسته‌بندی کرد. آنچه که اهمیت دارد، کنترل‌پذیری هوش مصنوعی است. اگر این تکنولوژی به درستی مدیریت و نظارت شود، می‌تواند یک ابزار تسریع‌کننده در تقویت پدافند سایبری و سایر حوزه‌های پدافند غیرعامل باشد. اما در صورتی که کنترل آن از دست برود، ممکن است به یک عامل مخرب تبدیل شود که تهدیدات جدیدی را به وجود آورد.